13/7/2025
Η Μάνη φημίζεται για την άγρια ομορφιά της που πηγάζει από το αυστηρό, απότομο και εντυπωσιακό της τοπίο. Τα βουνά, τα φαράγγια, οι απόκρημνες ακτές και η τραχιά βλάστηση δημιουργούν ένα δραματικό σκηνικό. Σε αυτό το σκηνικό, η θάλασσα παίζει καθοριστικό ρόλο. Τα κρυστάλλινα νερά του Μεσσηνιακού και του Λακωνικού κόλπου, τα μικρά γραφικά λιμανάκια και οι απόκρημνες ακτές προσφέρουν μαγευτικές εικόνες. Το σκηνικό συμπληρώνει και η γεωλογική ποικιλομορφία, μιας και η περιοχή είναι γεμάτη βράχους, σπήλαια και φυσικά μνημεία που μαρτυρούν τη μακρά ιστορία της περιοχής.
Ιστορικό και πολιτισμικό υπόβαθρο
Η διαχρονική παρουσία της Μάνης στην πορεία των αιώνων είναι και αυτή που αποτελεί σημείο αναφοράς στην ύπαρξή της. Κατοικείται από την Αρχαιότητα, με μια συνεχόμενη παρουσία που διατηρείται μέχρι και σήμερα. Αυτό έχει διαμορφώσει μια ξεχωριστή ταυτότητα και πολιτισμό που καταμαρτυρούν τα αμέτρητα ιστορικά μνημεία και οι αρχαιολογικοί χώροι. Βλέπετε, η Μάνη διαθέτει σημαντικά ιστορικά μνημεία, όπως βυζαντινές εκκλησίες και κάστρα, που προσφέρουν μια ματιά στο παρελθόν.
Σύμφωνα με τον Παυσανία, η ιστορία της Μάνης ξεκινά χιλιάδες χρόνια πριν, με τους πρώτους κατοίκους να είναι η φυλή των Λελέγων. Κατά την Αρχαιότητα, η περιοχή βρισκόταν υπό τον έλεγχο των Σπαρτιατών και συνέχισε να είναι έτσι μέχρι τη Ρωμαϊκή εποχή. Αντιστεκόμενη σε κάθε αλλαγή, η Μάνη ήταν μία από τις ελληνικές περιοχές που δέχτηκαν τον Χριστιανισμό ως κυρίαρχη θρησκεία μόνο μετά τον 8ο αιώνα μ.Χ.
Κατά τη Βυζαντινή εποχή, η περιοχή περιλαμβανόταν στα εδάφη της Πελοποννήσου. Κατά τις τελευταίες στιγμές της Αυτοκρατορίας, έπαιξε καθοριστικό ρόλο αποτελώντας μέρος του Δεσποτάτου του Μορέως, το οποίο κυβερνούσε η τελευταία βυζαντινή δυναστεία, οι Παλαιολόγοι. Μετά την έλευση των Λατίνων κατά τον 13ο αιώνα, η Μάνη θεωρούνταν σημαίνουσα περιοχή για τον έλεγχο των θαλάσσιων οδών του νότιου Αιγαίου και, ως εκ τούτου, η κατάκτησή της ήταν αναπόφευκτη. Ακόμα και τότε, οι Μανιάτες ήταν γνωστοί ως ατρόμητοι πολεμιστές και σκληρός λαός με ισχυρές διεκδικήσεις στα προγονικά τους εδάφη.
Αυτό φάνηκε εν τοις πράγμασι τον 15ο αιώνα, μετά την απόφαση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας να επεκταθεί προς τα δυτικά και να συμπεριλάβει τα εδάφη της Πελοποννήσου. Είναι γνωστό ότι ο Σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Μωάμεθ Β΄, δεν προσπάθησε να κατακτήσει τα εδάφη της Μάνης, αλλά, αντίθετα, με προσεκτικά σχεδιασμένες αντιπροσωπίες, προσπάθησε να πείσει τους Μανιάτες να αποδεχτούν οικειοθελώς την οθωμανική κυριαρχία. Δυστυχώς για τον Μωάμεθ, οι Μανιάτες αποφάσισαν να μείνουν με τους Λατίνους και να πολεμήσουν ενάντια στα οθωμανικά στρατεύματα. Ακόμα και μετά την απόλυτη κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην ελληνική περιοχή, η Μάνη είχε πάντα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. Ποτέ δεν υποτάχθηκε πλήρως στην κυριαρχία τους και είχε αυτόνομο χαρακτήρα ανά τους αιώνες.
Η παράδοση
Καθοριστικός στα δεδομένα της Μάνης, ο ανθρωπογενής παράγοντας, αλλά και η διαχρονική και με εξαιρετική συνέπεια, θα λέγαμε, διατήρηση της παράδοσης: Οι Μανιάτες έχουν διατηρήσει με επιμονή την παράδοσή τους, με αποτέλεσμα να διατηρούνται τα έθιμα, η γλώσσα και η αρχιτεκτονική, διαμορφώνοντας ένα μοναδικό πολιτισμικό μωσαϊκό. Παράλληλα, σημαντικός είναι και ο τομέας της γαστρονομίας. Η τοπική κουζίνα, με τα παραδοσιακά πιάτα και τα τοπικά προϊόντα, όπως το λάδι, το μέλι και τα γαλακτοκομικά, προσφέρει μια ξεχωριστή γαστρονομική εμπειρία.
Οι Μανιάτες είναι γνωστοί για τη φιλοξενία τους, προσφέροντας μια ζεστή και αυθεντική εμπειρία στους επισκέπτες. Ωστόσο, η Μάνη φημίζεται για την αυστηρή κοινωνική δομή και τα έθιμά της, που διαμορφώθηκαν από την απομόνωση και τη γεωμορφολογία της περιοχής. Τέλος, οι πέτρινοι πύργοι και οι οχυρώσεις, που αποτελούν σήμα κατατεθέν της Μάνης, μαρτυρούν την ιστορία των φατριών και την ανάγκη για προστασία. Αυτά τα επιβλητικά κτίσματα προσθέτουν μια μοναδική αρχιτεκτονική πινελιά στο τοπίο.
Στην εσχατιά του Μοριά
Η Μάνη «χωρίζεται» σε γεωγραφικά τμήματα, στα οποία θα αναφερθούμε αμέσως, πριν περάσουμε στο κυρίως τμήμα του οδοιπορικού μας. Βασικά, για να έχουμε μία πρώτη εικόνα της Μάνης, αυτή προσδιορίζεται στο μεσαίο πόδι της Πελοποννήσου, αν ενώσουμε νοητά με μία ευθεία γραμμή την Καρδαμύλη με το Γύθειο. Ό,τι βρίσκεται κάτω από αυτή τη γραμμή είναι η Μάνη. Αναλυτικά κοιτώντας τον χάρτη, και έχοντας μπροστά μας το μεσαίο πόδι της Πελοποννήσου, σε αυτό που καταλήγει ο Ταΰγετος, η αριστερή πλευρά που βρέχεται από τον Μεσσηνιακό Κόλπο είναι η Μεσσηνιακή Μάνη, ή «Αποσκίερη Μάνη». Αυτή, με τη σειρά της, χωρίζεται στο βόρειο τμήμα που αποκαλείται Έξω Μάνη και καλύπτει την έκταση από την Καλαμάτα μέχρι το ψαροχώρι Τραχήλα, και στο νότιο τμήμα που αρχίζει από την Τραχήλα και φτάνει μέχρι το Μαρμάρι στην άκρη της «μύτης της χερσονήσου» και ονομάζεται Μέσα Μάνη.
Από εκεί και με αρχή το Ακρωτήριο Ταίναρο αναβαίνοντας βόρεια και μέχρι την περιοχή του Όρμου Σκουταρίου, πάντα στη δεξιά πλευρά της χερσονήσου που βρέχεται από τον Λακωνικό Κόλπο είναι η Νότια Προσηλιακή Μάνη και από εκεί μέχρι το Γύθειο η Βόρεια Προσηλιακή Μάνη. Αμφότερες συγκροτούν την Ανατολική ή Λακωνική Μάνη. Φυσικό σύνορο της Μεσσηνιακής και της Λακωνικής Μάνης αποτελεί η ραχοκοκαλιά των ορεινών απολήξεων του Ταΰγετου.
Αυτό που θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας όταν αναφερόμαστε στη Μάνη, είναι ότι ολόκληρη η περιοχή χαρακτηρίζεται από το τραχύ και βραχώδες τοπίο της, με βουνά, γκρεμούς και βαθιά φαράγγια. Ένα από τα πιο εμβληματικά χαρακτηριστικά της Μάνης είναι τα πυργόσπιτά της, οι «πύργοι», όπως αποκαλούνται, αυτές οι ψηλές πέτρινες κατασκευές που χρησίμευαν ως αμυντικές οχυρώσεις για τις φυλές και τις οικογένειες της Μάνης κατά τη Βυζαντινή και την Οθωμανική εποχή. Οι Μανιάτες είναι γνωστοί για το φιλελεύθερο και έντονα ανεξάρτητο πνεύμα τους, τη γενναιότητα, την ανθεκτικότητα, χαρακτηριστικά που αντικατοπτρίζονται στην αρχιτεκτονική, στη μουσική και στον τρόπο ζωής τους. Οι «βάσεις» της Μάνης είναι η Καρδαμύλη, η Αρεόπολη, και το Γύθειο. Ανάμεσά τους εξαιρετικά τοπία και χωριά, όπως η Στούπα, το Λιμένι, τα Σπήλαια Διρού, που είναι ένα δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο γνωστό για τους όμορφους σταλακτιτικούς και σταλαγμιτικούς σχηματισμούς τους, η Μέζαπος, το Μαρμάρι, ο Κότρωνας, και το Σκουτάρι.
Η Μέσα Μάνη
Στην Μεσσηνιακή Μάνη συναντούμε έχουμε πυκνά δάση, σκιερές λιθόστρωτες πλατείες, ειδυλλιακά φαράγγια που ακολουθούν τη ροή των ποταμών τους ως τη θάλασσα και βλάστηση που φτάνει ως το κύμα, βάφοντας γαλαζοπράσινα τα νερά των παραλιών της – τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση είναι μία από τις διασημότερες παραλίες της περιοχής, ο περίφημος Φονέας.
Στην καρδιά όλων αυτών βρίσκεται ένα χωριουδάκι χάρμα οφθαλμών, η φαντασμαγορικά πέτρινη Καρδαμύλη, που έγινε σταρ του σινεμά πριν από λίγα χρόνια, όταν πρωταγωνίστησε στη χολιγουντιανή ταινία Πριν τα Μεσάνυχτα, το 2012. Ωστόσο, η Καρδαμύλη έχει πολύ βαθιά ιστορία αγγίζοντας τους μύθους, αφού ήταν μία από τις επτά πόλεις που έταξε ο Αγαμέμνονας στον Αχιλλέα για να συμμαχήσουν, στον περίφημο καυγά με τον οποίο ξεκινά η Ιλιάδα. Το ταξίδι ουσιαστικά ξεκινά από την Καρδαμύλη (μισή ώρα περίπου μετά την Καλαμάτα), που είναι το πιο γνωστό χωριό της μεσσηνιακής Μάνης. Έχει πολλά spots που παίζουν στο διαδίκτυο και αρκετά καλά σημεία για να ικανοποιήσετε τις φωτογραφικές σας ανησυχίες.
Κτισμένη στην αγκαλιά ενός απάνεμου κολπίσκου, με τα πέτρινα σπιτάκια και τις κεραμιδένιες στέγες που έχεις συνηθίσει στα ορεινά και όχι στις παραλίες της Πελοποννήσου, η Καρδαμύλη είναι η χαρά του περιπατητή και του επίδοξου φωτογράφου. Κάθε βόλτα στα σοκάκια της αποκαλύπτει κι άλλη μια λεπτομέρεια που δεν είχες προσέξει. Ένα λιθόκτιστο μονοπάτι ξεκινά από το κέντρο του χωριού για να σε φέρει σε κάτι λιγότερο από 10 λεπτά στην Παλιά Καρδαμύλη, αυτόν τον υπέροχα σιωπηλό, αναστηλωμένο ιστορικό οικισμό όπου δεσπόζουν μανιάτικοι πύργοι και πετρόχτιστα εκκλησάκια. Ξεχωριστή θέση εδώ έχει ο εντυπωσιακός επισκέψιμος μανιάτικος Πύργος του Μούρτζινου.
Συνεχίζοντας προς Στούπα, αμέσως μετά την Καρδαμύλη, είναι το γνωστό Φαράγγι του Φονέα με τον μεγάλο βράχο μέσα στη θάλασσα. Αν αποπειραθείτε να κολυμπήσετε εκεί να ξέρετε ότι στην παραλία κατεβαίνεις μόνο με τα πόδια. Αν, όμως, απλώς θέλετε να πάρετε μία γεύση από την άποψη της περιοχής, μπορείτε να τη διακρίνετε από κάποια σημεία του δρόμου. Αμέσως μετά ξεκινά η παραλιακή γραμμή της μεσσηνιακής Μάνης με τα παραθαλάσσια χωριά Στούπα και Άγιος Νικόλαος. Το πρώτο είναι πιο τουριστικό και το δεύτερο πιο μικρό και γραφικό.
Μετά τον Άγιο Νικόλαο, προτείνουμε να κάνετε μια μικρή παράκαμψη και να κατευθυνθείτε προς την Τραχήλα. Είναι το τελευταίο χωριό στην ακτογραμμή της Έξω Μάνης, αλλά η διαδρομή μέχρι να φτάσετε εκεί έχει μια άγρια ομορφιά. Βραχώδες τοπίο με θάλασσα. Εκεί είναι και η παραλία Καταφύγι. Προσοχή, στην Τραχήλα είναι αδιέξοδο, μιας και σταματάει ο δρόμος. Για να συνεχίσετε το ταξίδι σας θα πρέπει να γυρίσετε πίσω στον Άγιο Νικόλαο και να επιλέξετε αν θα κινηθείτε προς στα πάνω ορεινά χωριά ή αν θα κατευθυνθείτε νότια προς Οίτυλο μπαίνοντας ουσιαστικά στη Μέσα (Νότια) Μάνη.
Μέσα (Νότια) Μάνη
Εκεί συναντούμε την παραλία Καραβοστάσι που χρωστά, επίσης, το όνομά της στον ομώνυμο οικισμό που, ως λιμάνι του Οιτύλου, έχει ιστορία χιλιάδων χρόνων. Γνωστό παλιότερα και ως «Μικρό Αλγέρι», λόγω της παρουσίας πειρατών, φιλοξένησε, επίσης, την αποβίβαση των πληρωμάτων στα Ορλωφικά.
Και φτάνουμε στο Λιμένι, το οποίο δικαίως αποκαλείται «το απόλυτο καρτ ποστάλ», με τα κρυστάλλινα νερά και τα πέτρινα σπίτια να καθρεφτίζονται στη θάλασσα. Εκεί θα πιείτε ένα δροσιστικό αφέψημα ή θα απολαύσετε θαλασσινές λιχουδιές δίπλα στο βαθύ μπλε της θάλασσας. Αν είστε τυχεροί, θα δείτε και τις θαλάσσιες χελώνες που αποτελούν τους ευχάριστους επισκέπτες της περιοχής!
Κόμβος στην περιοχή, ιστορικός, αλλά και οδικός, η Αρεόπολη, που συχνά χαρακτηρίζεται ως «η πέτρινη καρδιά της Μάνης». Η Αρεόπολη είναι διάσπαρτη από τα κειμήλια που έχει αφήσει ο χρόνος σε κάθε σοκάκι που ξεδιπλώνεται στη σκιά τρούλων και πύργων. Στην κεντρική πλατεία στέκει ο ανδριάντας του πρωτεργάτη της Επανάστασης του 1821 στη Μάνη, Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Ο μύθος θέλει την ιστορική οικογένεια να κατάγεται από μια νεράιδα. Η ιστορία τη θέλει να έχει δώσει, για την πατρίδα, 69 νεκρούς στα πεδία των μαχών και για αυτό η κεντρική πλατεία ονομάζεται Πλατεία Αθανάτων. Στην Αρεόπολη οι Μανιάτες ύψωσαν πρώτοι τη λευκή τους σημαία κηρύσσοντας την Επανάσταση.
Νοτίως, στα δυτικά παράλια της Λακωνικής Χερσονήσου, στον Όρμο του Διρού, 15’ από την Αερόπολη βρίσκεται το βρίσκεται το Σπήλαιο Διρού. Είναι ανοιχτό για το κοινό, προσφέροντας οργανωμένες ξεναγήσεις σε μία διαδρομή με συνολικό μήκος 1.500 μέτρα από τα οποία τα πρώτα 1.200 είναι λιμναία και διασχίζονται με βάρκα. Η διαδρομή διαρκεί 25’. Εδώ καλό είναι να γνωρίζετε ότι στα Σπήλαια Διρού, η ξενάγηση πραγματοποιείται στη Μεγάλη Λιμναία διαδρομή, καθώς και στο Χερσαίο τμήμα.
Αν θέλετε, δε, στο νοτιότερο άκρο να δείτε συμπλέγματα Πύργων, επισκεφτείτε τα χωριά Νόμια, και Λάγια, αλλά και τα παρακάτω. Το χωριό Μέζαπος (18 km νότια της Αερόπολης) είναι ένα ωραίο σποτ για φωτογραφίες. Από εκεί φαίνεται το ακρωτήριο Τηγάνι, το χωριό Κοίτα, με αρκετούς πύργους, ενώ εκεί θα βρείτε και τον παλιό βυζαντινό ναό Αγίου Σέργιου και Βάκχου, που είναι ο μοναδικός των συγκεκριμένων αγίων στην Ελλάδα. Στο γραφικό χωριό Σταυρί θα συναντήσετε πύργους, όπου μπορείς να παρκάρεις ακριβώς μπροστά τους.
Ακόμα πιο νότια, θα συναντήσουμε την πολυφωτογραφημένη Βάθεια, ένα μικρό παραδοσιακό χωριό που ανήκει στον δήμο Οιτύλου. Γνωστή ήδη από τον 16ο αιώνα, η Βάθεια είναι κτισμένη στην κορυφή ενός λόφου που επιβλέπει το θαλάσσιο πέρασμα του Ακρωτηρίου Ταίναρο. Το χωριό κυριαρχείται από τα τυπικά μανιάτικα πυργόσπιτα που ανήκουν σε διαφορετικές οικογένειες του χωριού. Οδηγώντας σε εκπληκτικές στροφοδιαδρομές προσεγγίζουμε το Μαρμάρι που όταν δείτε τους δρόμους εκεί στον ορεινό όγκο, δύσκολα θα αποφύγετε την επιθυμία σας να οδηγήσετε εκεί. Και από το ήσυχο Μαρμάρι, μία ξεχωριστή επίσκεψη αρμόζει στο Ακρωτήριο Ταίναρο, έτσι για να απολαύσετε με κομμένη την ανάσα το τοπίο, αλλά και για να πείτε ότι φθάσατε στο τελευταίο χερσαίο μέρος της Ευρώπης!
Η Ανατολική Μάνη
Από το χωριό Μαρμάρι και βορειότερα, μόλις αρχίσουμε την «ανάβαση» προς τα, ξεκινά ουσιαστικά η Λακωνική Μάνη. Λίγα χιλιόμετρα από το νοτιότερο άκρο της Ηπειρωτικής Ελλάδας, θα συναντήσετε το απάνεμο γραφικό φυσικό λιμανάκι του Πόρτο Κάγιο, του οποίου η παραλία με τα βότσαλα και τα πεντακάθαρα γαλαζοπράσινα νερά θα σας κρατήσει για παραπάνω από μία βουτιά.
Σύμφωνα με την ιστορία, αποτέλεσε ένα από τα πιο σημαντικά λιμάνια της Μάνης, αλλά και ορμητήριο του πειρατικού στόλου του Λάμπρου Κατσώνη. Αν και αυτό ήταν ένα διαβόητο λημέρι πειρατών, το ακρωτήριο πήρε το όνομά του από τα σμήνη ορτυκιών (quaglio, στα ιταλικά) που περνούν από εκεί καθώς κατευθύνονται προς τα νότια. Στην ακμή της, η περιοχή ήταν ένας σημαντικός προμηθευτής νόστιμων πουλιών στη Γαλλία. Φροντίστε, επίσης, να επισκεφθείτε τον εκπληκτικό κυκλικό κόλπο και το διάσημο κάστρο εδώ.
Βορειότερα, προσεγγίζουμε την Τευθρόνη, το αρχαίο λιμάνι του Κότρωνα στην ανατολική ακτή, ενός από τα σημαντικότερα λιμάνια της Μάνης στην Αρχαία Ελλάδα. Εκεί δεσπόζει η «βοτσαλάτη» παραλία Σκόπα, επίσης γνωστή ως Διπλή Παραλία, που είναι διάσημη για τα κρυστάλλινα καθαρά νερά της, και αποτελεί ιδανικό προορισμό για όσους αναζητούν χαλάρωση, προσφέροντας μια ήρεμη ατμόσφαιρα μακριά από τα πολυσύχναστα πλήθη.
Συνεχίζοντας, προσεγγίζουμε τον Κόλπο του Σκουταρίου. Το ιστορικό χωριό Σκουτάρι απέχει 18 km από το Γύθειο και είναι κτισμένο σε έναν καταπράσινο λόφο που περιβάλλεται από βράχους, περίπου 50 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, ιδρύθηκε από τους πρόσφυγες μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, το 1453, ενώ αποτελεί τη συνέχεια της αρχαίας Βορδώνας που βυθίστηκε στη θάλασσα μετά από ισχυρό σεισμό. Το Σκουτάρι άκμασε κατά την Βυζαντινή εποχή, οπότε του αποδόθηκε η ονομασία του, προερχόμενη από τη λατινική λέξη «scutum», που σημαίνει «ασπίδα», καθώς οι κάτοικοί του προστάτευαν την ευρύτερη περιοχή του Λακωνικού Κόλπου. Κατά τον 17ο και 18ο αιώνα, το Σκουτάρι έγινε καταφύγιο πειρατών που ανταγωνίζονταν το Οίτυλο. Ήτανε, μάλιστα, το ορμητήριο του πειρατή Μπαρμπαρόσα ή Κοκκινογένη. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, το χωριό ήταν το προπύργιο του Ελληνισμού και δεν μπορούσε Οθωμανός να πατήσει στο έδαφος του.
Για να φτάσουμε κάπως έτσι, στο Γύθειο, την πρωτεύουσα της Μάνης, που βρίσκεται κοντά στις εκβολές του ποταμού Ευρώτα. Το Γύθειο που σημαίνει «Γη των Θεών», είναι κτισμένο αμφιθεατρικά στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Λαρύσιο, και αποτελεί το κυριότερο λιμάνι του Λακωνικού κόλπου και το δεύτερο της Νότιας Πελοποννήσου, μετά την Καλαμάτα.
Η γραφικότητα της πόλης και του λιμανιού συμπληρώνεται στη νότια άκρη της με την ένωση μέσω μικρού προβλήτα με ένα μικρό νησί, την Αρχαία Κρανάη ή Μαραθονήσι, όπου βρίσκονται ο πύργος του οπλαρχηγού της Επανάστασης Τζαννετάκη, ο οκτάγωνος φάρος Κρανάης, και ο μικρός ναός Αγίου Πέτρου. Σύμφωνα με τον Όμηρο, στο κατάφυτο αυτό νησάκι κατέφυγαν ο Πάρις και η Ελένη για να ζήσουν τον έρωτά τους, λίγο πριν κατευθυνθούν προς την Τροία.
Για όσους συνεχίσουν το ταξίδι τους, θα δουν μπροστά τους το γνωστό Ναυάγιο της Μάνης, βρίσκεται δίπλα στο Γύθειο. Σε μόλις πέντε λεπτά απόσταση από το Γύθειο, μπορείτε να φτάσετε στην παραλία Βαλτάκι όπου βρίσκεται το ναυαγισμένο πλοίο «Δημήτριος». Ωστόσο, εάν θέλετε να αποκτήσετε μια πραγματική αίσθηση της Μάνης και της πολιτιστικής της κληρονομιάς, επισκεφθείτε το Πολιτιστικό Κέντρο, ένα σύγχρονο μουσείο στην κεντρική πλατεία του Γυθείου, που έχει ως στόχο να ενημερώσει τους επισκέπτες για τη μοναδική πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής και να «ερμηνεύσει» τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της Μάνης.
Σκέψεις
Εν κατακλείδι, η Μάνη είναι εντυπωσιακή, λόγω του συνδυασμού του άγριου φυσικού της τοπίου, της μακραίωνης ιστορίας της, των μοναδικών πολιτισμικών στοιχείων και της ζεστής φιλοξενίας των κατοίκων της. Είναι ένα μέρος που σε μαγεύει και σε ταξιδεύει στο χρόνο, προσφέροντας μια αξέχαστη εμπειρία.
Info
Εάν είσαστε λάτρεις της οδήγησης, η Μάνη θα σας ανταμείψει με το παραπάνω, μια και θα βρείτε σπάνιες ονειρικές διαδρομές που λες και φτιάχτηκαν για οδηγούς οι οποίοι ομνύουν την κυριολεκτική έννοια της λέξης: οδηγούν!
Τη Μάνη την προσεγγίζουμε από βόρεια μέσω Τρίπολης και μετά επιλέγουμε αν θα κινηθούμε προς Καλαμάτα για τη Μεσσηνιακή Μάνη, ή προς Σπάρτη και μετά προς Γύθειο για τη Λακωνική Μάνη. Η Τρίπολη απέχει από την Αθήνα 170 km, και αυτή, με τη σειρά της, από την Καλαμάτα άλλα 85 km, όλα σε σύγχρονο αυτοκινητόδρομο. Εάν διαλέξουμε τη διαδρομή από Λακωνικό έδαφος, η απόσταση της Τρίπολης από την Σπάρτη είναι 58 km (αυτοκινητόδρομος) και από εκεί για να φτάσουμε στο Γύθειο θα πρέπει να διανύσουμε άλλα 43 km σε παλαιό εθνικό δίκτυο.
Για να έχουμε μία εικόνα των αποστάσεων στον παραθαλάσσιο «γύρο» της Μάνης, ας δούμε κάποιες από αυτές: Καλαμάτα-Καρδαμύλη: 34 km, Καρδαμύλη-Αρεόπολη: 45 km, Αρεόπολη-Γερολιμένας-Μαρμάρι: 37 km, Μαρμάρι-Κότρωνας: 35 km, Κότρωνας-Σκουτάρι-Γύθειο: 30 km
Οι γεύσεις των προϊόντων της Μάνης είναι το ίδιο έντονες με τη γη που τις γεννά. Από το μανιάτικο σύγκλινο, που αποτελεί ιδανική προσθήκη στον καγιανά, και τα υπόλοιπα παστά κρέατα, όλα αρωματισμένα με πορτοκάλι χάρη στον γαλαντόμο λακωνικό κάμπο, μέχρι τις «τραβηχτές» πίτες, το χωριάτικο ψωμί και τα παξιμάδια από τους ξυλόφουρνους, τα ντόπια ζυμαρικά με τη μυζήθρα, τα λαλάγγια, τα τυριά από τον Ταΰγετο, τους λουκουμάδες με μέλι που συνοδεύουν τον απογευματινό καφέ, και το ολόφρεσκο ψάρι που αφθονεί στους παραθαλάσσιους οικισμούς. Όλα προϊόντα ενός γόνιμου τόπου.
Mε το νέο Audi Q5 2.0 TDI quattro στις στροφοδιαδρομές της Μάνης
Αν κάτι θεωρείται θέσφατο στην εργασιακή καθημερινότητα ενός δημοσιογράφου του ειδικού, εν προκειμένου αυτοκινητιστικού, Τύπου, είναι οι ευκαιρίες να οδηγεί αυτοκίνητα που σηματοδοτούν την πορεία και την εξέλιξη της αυτοκίνησης. Όταν, μάλιστα, αυτές οι ευκαιρίες συνδυάζονται με μακρινά, πολύωρα, αλλά και καμιά φορά εξαντλητικά ταξίδια, τότε είναι που καταλαβαίνεις ακόμα καλύτερα τι οδηγείς. Τι έχεις στα χέρια σου, πώς «στρίβει», πώς συμπεριφέρεται, πόσο άνετο είναι, πόσο οικονομικό, αλλά και πόσο πρακτικό. Όλα αυτά μαζί τα είδαμε και τα βιώσαμε στο οδοιπορικό της Μάνης παρέα με το νέο υβριδικό Audi Q5 2.0 TDI quattro.
 Εξαιρετικό πλαίσιο, χάρη στο οποίο ακόμα και μετά από πραγματικά κουραστικές διαδρομές, με αυξομείωση του αναγλύφου, με στενές και πιο φαρδιές κλειστές και ανοιχτές στροφές, βγαίνεις «ατσαλάκωτος». | _77761_468319_type15035.jpg) |
Προσέξτε: δίλιτρος diesel κινητήρας με mild hybrid σύστημα και τετρακίνηση! Και ένα εξαιρετικό πλαίσιο, χάρη στο οποίο ακόμα και μετά από πραγματικά κουραστικές διαδρομές, με αυξομείωση του αναγλύφου, με στενές και πιο φαρδιές κλειστές και ανοιχτές στροφές, βγαίνεις «ατσαλάκωτος». Και αυτό οφείλεται στο εκπληκτικό πλαίσιο, αλλά και στις ρυθμίσεις της ανάρτησης, που δημιουργούν ένα απόλυτα ενιαίο σύνολο στη συμπεριφορά στον δρόμο. Η άνεση αυτή του πλαισίου οφείλεται στην εισαγωγή των νέων πλατφορμών PPE (Premium Platform Electric) και PPC ( Premium Platform Combustion), που προσφέρουν ευελιξία σε σχεδιασμό και τεχνολογία.
 | _77761_468320_type15035.jpg) |
Τα όσα διαβάζετε εδώ θα τα καταλάβετε σε σχεδόν απόλυτο βαθμό, όταν τύχει και βρεθείτε στη Μάνη και αποφασίσετε να κάνετε ολόκληρο, ή τμήμα, του οδοιπορικού μας! Φυσικά, όλα αυτά έχουν εξήγηση που απαντάται στη φράση «Vorsprung durch Technik» που μεταφράζεται ως «Πρόοδος μέσω της τεχνολογίας» και αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της φιλοσοφίας της Audi. Με αυτή την ιδέα η Audi στοχεύει να προσφέρει όχι απλώς οχήματα, αλλά μια ολόκληρη εμπειρία που συνδυάζει τεχνολογική καινοτομία, βιωσιμότητα, ασφάλεια και πολυτέλεια. Και με το Audi Q5 2.0 TDI που είχαμε στα χέρια μας, τα καταφέρνει περίφημα.
_77761_468321_type15035.jpg) | _77761_468322_type15035.jpg) |
Η τρίτη γενιά του best seller Q5, που οδηγήσαμε, είναι ακόμα πιο σύγχρονη και δυναμική, ενώ αξίζει να σημειώσουμε ότι είναι το πρώτο SUV μοντέλο της Audi που βασίζεται στην πλατφόρμα Premium Platform Combustion (PPC) με εξηλεκτρισμένους κινητήρες εσωτερικής καύσης.
_77761_468323_type15035.jpg) | _77761_468324_type15035.jpg) |
Στο εσωτερικό έχουμε νέα σχεδιαστική φιλοσοφία με απλόχερη αίσθηση άνεσης και ευρυχωρίας, με εξαιρετικούς χώρους για το κεφάλι και τα πόδια. Η φιλοσοφία αυτή βασίζεται στα τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά της σχεδιαστικής φιλοσοφίας της Audi για το εσωτερικό. Την «ανθρωποκεντρική σχεδίαση», την «οπτική καθαρότητα», το «Digital Stage», και το «Design με γνώμονα τα υλικά». Το νέο Audi Q5 SUV στην ελληνική αγορά διατίθεται με 3 κινητήρες. Όλες οι εκδόσεις της γκάμας Q5 εφοδιάζονται με την εξαιρετικά αποδοτική τεχνολογία MHEV plus με ηλεκτρικό σύστημα 48 Volt ισχύος 24 PS, διατίθενται αποκλειστικά με αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη S tronic 7 σχέσεων και σύστημα τετρακίνησης quattro, ενώ θα ακολουθήσουν και άλλα συστήματα κίνησης.
_77761_468325_type15035.jpg) | _77761_468326_type15035.jpg) |
Το αυτοκίνητό «μας» κινούσε ο 2.0 TDI diesel των 204 PS και 400 Nm ροπής, που στο τέλος του ταξιδιού μας «έγραψε» μεικτή κατανάλωση 5,6 L/100 km δίνοντας πληθωρικά ροπή και ισχύ όπου και όποτε χρειάστηκε είτε ήταν ανηφορικά τμήματα είτε φιδίσια κομμάτια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Escape: Στη Νεάπολη Λακωνίας Με Alfa Romeo Tonale 1.5t 160ps Edizione Speciale
Ταξιδιωτικό: Στην Άρτα με Ford Mustang Mach-E AWD Extended Range
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
