Στις 24 Ιουνίου 1910, η Αnonima Lombarda Fabbrica Automobili (ALFA) άνοιξε τις πόρτες της στο κοινό, όντας έτοιμη για ένα τεράστιο ταξίδι στον χώρο της αυτοκίνησης και του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Το πρώτο «λιθαράκι» μπήκε λίγα χρόνια νωρίτερα, όταν ο Γάλλος μηχανικός, επιχειρηματίας κι ιδιοκτήτης εργοστασίου κατασκευής ποδηλάτων, Alexandre Darracq, έκανε στροφή στην καριέρα του και ξεκίνησε να κατασκευάζει αυτοκίνητα στη Γαλλία.
Ο Darracq είδε επιτυχία στη Γαλλία, αρκετή ώστε να θέλει να επεκταθεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ξεκίνησε έτσι το πανευρωπαϊκό του εμπορικό ταξίδι με αφετηρία το Λονδίνο του Ην. Βασιλείου, με την Ιταλία να έρχεται αργότερα στο προσκήνιο.
Πιο συγκεκριμένα, το 1906 ξεκίνησε τη δραστηριότητά του στη Νάπολη, όμως οι κακές συνδέσεις κι η μεγάλη απόσταση από τη Γαλλία, τον ανάγκασαν να μεταφερθεί στο Μιλάνο, όπου τα πράγματα έμοιαζαν καλύτερα και πιο κερδοφόρα για την επιχείρηση. Οι πωλήσεις στην Ιταλία δεν πήγαιναν καλά λόγω της χαμηλής ζήτησης, αφού τα μοντέλα του Darracq δεν ταίριαζαν στο αγοραστικό κοινό της χώρας. Ήταν ελαφριά, μικρά και φθηνά, όμως δεν είχαν αρκετή ισχύ, κάτι που φυσικά δεν άρεσε ιδιαίτερα στους Ιταλούς.
Μην έχοντας άλλη επιλογή, ο Darracq ρευστοποίησε την εταιρεία στα τέλη του 1909, όμως αυτό δεν ήταν το τέλος της. Ο πρώην CEO της αυτοκινητοβιομηχανίας, Ugo Stella, πίστεψε στη δυναμική της και ανέλαβε τα ηνία του εργοστασίου με τη βοήθεια κάποιων επενδυτών από τη Λομβαρδία, όπως και της Banco Agrícola di Milano.
Ο Stella γνώριζε καλά ότι αυτή η κίνηση είχε αρκετά ρίσκα, όμως είχε εξαιρετική αντίληψη της αγοράς και μπορούσε να αφουγκραστεί το ιταλικό αγοραστικό κοινό. Οι ιδέες ήταν έτοιμες, όμως δεν υπήρχαν σχέδια. Εκεί ήρθε να παίξει τον δικό του ρόλο ο πασίγνωστος και ιδιαίτερα παθιασμένος με την αυτοκίνηση, Giuseppe Merosi, ο οποίος ανέλαβε τον σχεδιασμό των μοντέλων.
Πράγματι, το φθινόπωρο του 1909, ο Stella ζήτησε από τον Merosi να δημιουργήσει δύο νέα μοντέλα που θα είχαν ισχύ 12 και 24 ίππων, αντίστοιχα. Αυτές οι επιδόσεις ξεπερνούσαν τις αντίστοιχες των οχημάτων του Darracq, αποτελώντας ένα πολύ δυναμικό δίδυμο.
Τα πρώτα σχέδια ήταν έτοιμα την Πρωτοχρονιά του 1910. Ο Merosi κατάφερε να σχεδιάσει ένα μοντέλο με 24 ίππους που μπορούσε να αγγίξει τα 100 km/h και κόστιζε όσο περίπου δύο ετήσιοι μισθοί του μέσου Ιταλού πολίτη. Η ονομασία ήταν Alfa 24 HP, την οποία ακολούθησε η αγωνιστική, ελαφρύτερη, ισχυρότερη και ταχύτερη έκδοση Corsa.
Αυτό έβαλε την Alfa στον χάρτη, κι ειδικά στον χώρο των αγώνων, όταν κατάφερε να πάρει τη νίκη στο Parma-Poggio di Berceto το 1913 με τον Nino Franchini να βρίσκεται πίσω από το τιμόνι. Η μεγάλη της επιτυχία σε αυτόν τον τομέα ήταν το εναρκτήριο έναυσμα για την Alfa να επενδύσει ακόμα περισσότερο σε αυτόν. Ο Merosi αργότερα δημιούργησε την Alfa 40/60 HP, όπως και την Alfa 40/60 HP Aerodinamica, η οποία είχε τελική ταχύτητα 139 km/h.
Την ταχεία ανάπτυξη της αυτοκινητοβιομηχανίας ήρθε να ανακόψει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, αναγκάζοντάς την να παύσει κάθε δραστηριότητα. Όταν ο πόλεμος ολοκληρώθηκε, η Alfa συνέχισε το έργο της, σηματοδοτώντας μια νέα αρχή. Τότε ήταν που η εταιρεία πέρασε στα χέρια του Nicola Romeo, ο οποίος μετονόμασε την Alfa σε Alfa Romeo, που είναι φυσικά η ονομασία που διατηρεί μέχρι και σήμερα.