Alfasud: H Alfa Romeo των φτωχών θα μείνει για πάντα στην καρδιά μας

Ένα πρωτότυπο Mini, ένα Fiat 500, το Renault 5, το Citroen 2CV ή ένα Volkswagen Golf mk1 ίσως είναι πιο γνωστά στους σύγχρονους λάτρεις της αυτοκίνησης. Ακόμα και οι φανατικοί Αλφίστι λάτρευαν τις κλασικές Giulia και Giulietta, αλλά ίσως δεν είχαν τα ίδια συναισθήματα για την Alfasud.

Η Alfasud ήταν η φθηνή Alfa Romeo της εποχής της. Η εξέλιξη της ξεκίνησε σαν ένα project  για ένα οικονομικό βασικό όχημα της ιταλικής φίρμας και εξελίχθηκε σε ένα εμβληματικό αυτοκίνητο με εξαιρετική οδική συμπεριφορά και πολύ καλές επιδόσεις από μικρούς σε κυβισμό κινητήρες.

Το 1960 η Alfa Romeo ήθελε να φτιάξει ένα αυτοκίνητο μικρότερο από την Giulietta, αλλά υπήρχε ένα εμπόδιο. Αν το έπραττε θα αθετούσε την «συμφωνία κυρίων» ανάμεσα σε αυτήν και στη Fiat. Η συμφωνία όριζε ότι η Alfa Romeo δεν θα κατασκεύαζε αυτοκίνητα μικρότερα των Giulietta και Giulia, ώστε να εξασφαλιστεί ότι η Fiat δεν θα είχε ιταλικό ανταγωνισμό σε αυτό το τμήμα της αγοράς. Αντίστοιχα, η Fiat είχε υποσχεθεί ότι δεν θα κατασκεύαζε μεγαλύτερα σπορ σεντάν.

Η παραγωγή της Alfasud ξεκίνησε το 1971 στο εργοστάσιο στο Pomigliano d’Arco στην Νάπολη του Ιταλικού Νότου (εξού και το όνομα Alfasud) και συνεχίστηκε έως το 1989 με τη συνολική παραγωγή να φτάνει συνολικά τα 893.719 αυτοκίνητα. Ενδιάμεσα, η Alfasud δέχθηκε δύο facelift, το πρώτο το 1977 και το δεύτερο το 1980.

Την εξέλιξή της είχε αναλάβει ο Αυστριακός μηχανικός, Rudolf Hruska. Η Alfasud διακρινόταν για τον κινητήρα boxer, το χαμηλό κέντρο βάρους, το αεροδυναμικό προφίλ, τον κορυφαίο χειρισμό στην κατηγορία της και φυσικά το σχεδιασμό του Giorgetto Giugiaro της ItalDesign.

Η Alfasud έκανε το ντεμπούτο της στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Τορίνο το 1971, με κίνηση στους μπροστινούς τροχούς με Boxer υδρόψυκτο κινητήρα 1.186 κυβικών. Η ανάρτηση αποτελούνταν από γόνατα MacPherson στον εμπρός άξονα και πίσω άξονα δοκού με σύνδεσμο Watt. Ο κινητήρας boxer επέτρεπε τη χαμηλή γραμμή του καπό, συμβάλλοντας σε ένα πολύ αεροδυναμικό προφίλ, χαμηλό κέντρο βάρους και το εξαιρετικό κράτημα και χειρισμό στο δρόμο. Με τον κινητήρα boxer των 1,2 λίτρων, την κίνηση στους μπροστινούς τροχούς, η Alfasud έσπασε όλες τα στερεότυπα της Alfa Romeo για εκείνη την εποχή.

Οι απεργίες και οι καθυστερήσεις στο εργοστάσιο του Pomigliano d’Arco έφεραν όμως τα πρώτα προβλήματα και σταμάτησαν πολλές φορές την παραγωγή. Η ποιότητα του αυτοκινήτου και η φήμη για σκουριά έκαναν μεγάλο κακό στην ιταλική εταιρεία. Σύντομα η Alfasud έγινε διάσημη για την ροπή της προς τη σκουριά και τα άβαφα αμαξώματα που ήταν παρκαρισμένα έξω από το εργοστάσιο στη βροχή και την υγρασία. Προσπαθώντας να περικόψει το κόστος, η Alfa Romeo αγόραζε φθηνότερο ανακυκλωμένο χάλυβα ρωσικής παραγωγής. Αυτό έκανε τα πράγματα χειρότερα για την ποιότητα κατασκευής του αυτοκινήτου.

Τελικώς, η παραγωγή τερματίστηκε το 1983 για την hatchback έκδοση και το 1989 για την Sprint coupe.