Φινάλε με υπογραφή… Pirelli!

Φρόντισε γι’ αυτό η Pirelli, η οποία προσέθεσε την κατάλληλη δόση… αλατοπίπερου σε έναν αγώνα που εξελισσόταν σε έναν άνευ προηγουμένου περίπατο για τη Mercedes. Έναν αγώνα που ξύπνησε μνήμες από το (πρόσφατο) αυστριακό γκραν πρι. Μόνον που το σενάριο ήταν λίγο διαφορετικό.

Εκεί, στο Red Bull Ring, ήταν το πρόβλημα με τους αισθητήρες στα κιβώτια ταχυτήτων των δύο Mercedes, το οποίο οδήγησε τους Bottas και Hamilton να κινηθούν συντηρητικά και να μην ρισκάρουν διπλή εγκατάλειψη, αφήνοντας τους άλλους πιλότους να διεκδικήσουν θέσεις στο βάθρο.

Τούτη τη φορά ήταν η Pirelli αυτή που φρόντισε ώστε ο αγώνας της Μεγάλης Βρετανίας να έχει ανατρεπτική εξέλιξη. Και δη τα μπροστινά ελαστικά (και συγκεκριμένα τα αριστερά), τα οποία δεν άντεξαν την απαιτητική –λόγω τραχύτητας- πίστα του παλιού στρατιωτικού αεροδρομίου του Σίλβερστοουν.

Το κλατάρισμα στο μονοθέσιο του Bottas, τρεις γύρους πριν από το πέσιμο της καρό σημαίας, μας έβαλε σε… υποψίες. «Βρε, λες;», ήταν η πρώτη σκέψη. Το κλατάρισμα του Sainz έναν γύρο μετά, επιβεβαίωσε αυτές τις υποψίες. «Βρε, να δεις που…», ήταν η δεύτερη σκέψη.

Κι ως… κερασάκι στην τούρτα ήρθε η τρίτη σκέψη, όταν λίγα μέτρα μετά την είσοδό του στον τελευταίο γύρο, ο πρωτοπόρος Lewis Hamilton είδε κι αυτός το ελαστικό του να κλατάρει. «Κοίτα να δεις που θα χάσει έναν δικό του αγώνα» ήταν αυτή η σκέψη. Μόνον που ο Hamilton δεν χάνει τόσο εύκολα.

Έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας τούτο το παιδί. Είναι τυχερός. Μα πάνω απ’ όλα είναι ικανός. Διότι το να καταφέρεις να κάνεις έναν γύρο σε ρυθμό αγώνα, κι άλλον έναν χαλαρά, με τρία ελαστικά, θέλει ικανότητα, ψυχραιμία, αποφασιστικότητα. Και μια άλλη λέξη, την οποία δεν μπορούμε να γράψουμε, για ευνόητους λόγους!

«Η τύχη ευνοεί τους ικανούς», θα πει κανείς. Ναι. Η ικανότητα, όμως, είναι έννοια σχετικά. Όχι για τον Hamilton. Αυτό που έκανε ο Βρετανός, να τερματίσει με… τρεις τροχούς, το είχε καταφέρει άλλη μια φορά στο παρελθόν έναν συμπατριώτης του, ο Jim Clark, στο αμερικανικό γκραν πρι του 1967. Τυχαίο; Δεν νομίζουμε!

Απέδειξε ο Hamilton, αυτό που δεν κατάφερε να αποδείξει ο Bottas. Δηλαδή ότι υπό παρεμφερείς συνθήκες, το ίδιο μονοθέσιο, μπορεί να τερματίσει και με τρεις τροχούς. Στην περίπτωση του Βρετανού, διότι ο Valtteri όχι μόνο δεν κατάφερε κάτι τέτοιο, μα στο φινάλε δεν μπορούσε να περάσει ούτε τον Vettel με τα φθαρμένα σκληρά ελαστικά.

Όπως και να ‘χει, το δια ταύτα είναι πως ενόψει του δεύτερου αγώνα στο Σίλβερστοουν σε μία εβδομάδα, περιμένουμε… πράγματα και θαύματα!