Υπερειδική στo Ζάππειο: Η ιδέα σωστή, η εκτέλεση απογοητευτική

Είναι Πέμπτη 26 Ιουλίου. Ήλιος, ζέστη, ανυπομονησία για την έναρξη του επονομαζόμενου και ως "Ράλι των Θεών". Η ώρα είναι 18:05 και στο Ζάππειο έχει συγκεντρωθεί πολύς κόσμος, φίλοι του WRC, οικογένειες με παιδιά, τουρίστες με κάμερες, όλοι περιμένουν την εκκίνηση του ΕΚΟ Ράλι Ακρόπολις. Αντ’ αυτού, βλέπουν... σταματημένα αυτοκίνητα και αγωνιζόμενους να ιδρώνουν κάτω από τον ήλιο. Τελική εκκίνηση; Στις 19:28. Καθυστέρηση 83 λεπτών. Και μαζί της, η υπομονή χάνεται.

Η οργανωτική επιτροπή φέρει σαφή ευθύνη. Σε μια πόλη όπως η Αθήνα, το να φέρεις μια υπερειδική διαδρομή στο κέντρο χωρίς επαρκή κυκλοφοριακό σχεδιασμό είναι σχεδόν καταδικασμένο να αποτύχει. Δεν είναι η πρώτη φορά που δρόμοι κλείνουν για event. Είναι όμως από τις λίγες που η καθυστέρηση ήταν τόσο εκτεταμένη και επηρέασε τόσους ανθρώπους, αγωνιζόμενους, θεατές, κατοίκους.

Δεν ήταν ό,τι καλύτερο για το κύρος του αγώνα. Ένας θεσμός με ιστορία 70+ ετών, που έχει επιστρέψει στο WRC έπειτα από μια κοπιώδη προσπάθεια, αξίζει καλύτερο συντονισμό. Οι εικόνες από drone ήταν μαγικές, η καθυστέρηση όμως δεν ξεχνιέται εύκολα.

Και κάπου εκεί αρχίζει το δεύτερο... ημίχρονο: η γνώριμη ελληνική γκρίνια.

Πέρυσι φωνάζαμε γιατί η υπερειδική έγινε στον Σείριο: μακριά από την Αθήνα, χωρίς ταυτότητα. Φέτος, όταν το event μεταφέρθηκε κυριολεκτικά στην καρδιά της πόλης, άρχισαν τα «μας έκλεισαν το κέντρο», «δεν μπορούσαμε να πάμε στη δουλειά», «ποιος σκέφτηκε ράλι στην Αθήνα;». Τελικά, τι θέλουμε; Εκκίνηση στο… πουθενά ή στην πόλη; Μακριά για να μην ενοχλεί ή στο κέντρο για να δίνει λάμψη;

Προσωπικά, είμαι ξεκάθαρος: υπέρ της υπερειδικής στο κέντρο της Αθήνας. Ιδανικά, κάτω από την Ακρόπολη, εκεί όπου η εικόνα της Ελλάδας ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο με ένα στιγμιότυπο. Γιατί το Ακρόπολις δεν είναι απλώς ένας ακόμη αγώνας. Είναι brand. Είναι εθνική εξωστρέφεια. Είναι προβολή του τουρισμού, της κουλτούρας, της δυναμικής μας.

Αλλά αυτό απαιτεί οργάνωση. Όχι τελευταία στιγμή. Όχι μπαλώματα. Θέλει συνεργασία με τις αρχές, σαφές πλάνο εκτροπής κυκλοφορίας, live πληροφόρηση στον πολίτη και, κυρίως, σεβασμό στον χρόνο όλων και οδηγών και θεατών και κατοίκων.

Το Ράλι Ακρόπολις μπορεί και πρέπει να ανήκει στην πόλη. Αλλά όχι να την παραλύει. Ας δούμε τη φετινή αστοχία σαν ευκαιρία βελτίωσης, όχι ως αφορμή για ακύρωση. Γιατί, αν δεν αποφασίσουμε τι τελικά θέλουμε, το μόνο που θα μας μείνει… είναι η γκρίνια μας. Και οι μ.Χ.πρ. (μετά Χριστόν προφήτες)...