Η ιστορία εξαργύρωσε τον χαλκέντερο Ρόμπερτ Κούμπιτσα

Γιατί ναι, ο Πολωνός οδηγός είναι ένας από τους σύγχρονους ήρωες του μηχανοκίνητου αθλητισμού, που μέχρι την Κυριακή 15 Ιουνίου το απόγευμα σχεδόν τίποτα δεν του πήγαινε καλά. Από τις 16:00 ώρα Γαλλίας κείνης της ημέρας όμως, όλες οι «οφειλές της ιστορίας» ξεπληρώθηκαν οριακά σε απόλυτο βαθμό, μόλις ο υπερταλαιπωρημένος Ρόμπερτ ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου στον εμβληματικό αγώνα των 24 Ωρών του Λε Μαν!

MUST READ

Πώς η Ferrari έκανε χατ-τρικ στις 24 Ώρες του Le Mans

Ας δούμε την ιστορία του…

Το παρελθόν του Πολωνού οδηγού σημαδεύτηκε από σοβαρά ατυχήματα που άλλαξαν το μέλλον μιας πολλά υποσχόμενης καριέρας και το 2021, στο ντεμπούτο του στο Le Mans, το αυτοκίνητό του, ενώ βρισκόταν στην κορυφή της κατηγορίας LMP2 παρουσίασε βλάβη στον τελευταίο γύρο, μετά από σχεδόν 24 ώρες. Αν κάποιος ήθελε να το περιγράψει αυτό, θα έλεγε ότι πρόκειται για αστείο που κάνει η μοίρα στον (συγκεκριμένο) άνθρωπο…

Ο Ρόμπερτ Κούμπιτσα, που γεννήθηκε στην Κρακοβία της Πολωνίας στις 7 Δεκεμβρίου του 1984, αποτελεί το τέλειο παράδειγμα όταν προσπαθείς να βρεις ένα εξαιρετικό ταλέντο στο οποίο η μοίρα χρωστούσε τη βοήθειά της. Για πολλούς, είναι ένας οδηγός με ένα χάρισμα πίσω από το τιμόνι που πολύ λίγοι της γενιάς του είχαν.

Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η προσέγγιση του Φερνάντο Αλόνσο για τον Ρόμπερτ Κούμπιτσα το 2017, λέγοντας ότι «o Ρόμπερτ κέρδισε κάθε χαμηλότερη κατηγορία. Όταν τα καρτ ήταν όλα ίδια και με τα ίδια αυτοκίνητα, νίκησε ολόκληρη τη γενιά που κερδίζει τώρα. Νομίζω λοιπόν ότι είναι ο καλύτερος».

Το να νικά με μια BMW είναι κάτι που μόνο αυτός έχει πετύχει στην F1, και το έκανε στον Καναδά το 2008, στο ίδιο GP όπου την προηγούμενη χρονιά είχε καταστρέψει το πόδι του στο χειρότερο ατύχημά του στο Grand Circus. 

Ήταν ένα έμφυτο ταλέντο, ένας από εκείνους που ξέρουν πάντα πώς να αξιοποιούν περισσότερο το αυτοκίνητο από όσο του «επιτρέπει» εκείνο. Ήταν πάντα ένα οδηγικό κλικ πάνω από τα όρια των αυτοκινήτων που οδηγούσε. Με τον καλό του φίλο Φερνάντο Αλόνσο, το 2012 ήταν στα πρόθυρα να μοιραστούν τα μονοθέσια της ίδιας ομάδας, αλλά πριν από αυτό, είχε ένα άλλο ατύχημα που του άλλαξε τη ζωή. 

Το τρομερό ατύχημα του 2011

Όπως αναφέραμε, ο Κούμπιτσα θεωρούνταν ένα από τα μαργαριτάρια της γενιάς του 2000 στην F1, και γι' αυτό κατέληξε σε μια προκαταρκτική συμφωνία με τη Ferrari το 2011 για να μοιραστεί ένα μονοθέσιο με τον Αλόνσο το 2012. Αλλά στη συνέχεια είχε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα κατά τη διάρκεια ενός Ράλι στην Ιταλία που θα μπορούσε να είχε οδηγήσει στον ακρωτηριασμό του δεξιού του χεριού.

Ήταν 6 Φεβρουαρίου 2011, όταν ο Κούμπιτσα τραυματίστηκε σοβαρά σε ατύχημα στο Ράλι Ronde di Andora, στο οποίο υπέστη μερικό ακρωτηριασμό στο αντιβράχιό του και κατάγματα στον δεξιό αγκώνα, τον ώμο και το πόδι. Συγκεκριμένα, το Skoda Fabia S2000 που οδηγούσε βγήκε από τον δρόμο, έπεσε πάνω σε μία μπαριέρα και αυτή πέρασε στην καμπίνα του αυτοκινήτου βγαίνοντας από το πίσω μέρος… Ο ίδιος συμμετείχε στον αγώνα για να βελτιώσει τις δεξιότητές του, μια και πάντα έλεγε ότι η οδήγηση στα ράλι μπορεί να τον κάνουν καλύτερο οδηγός τις πίστες! Ο Κούμπιτσα δήλωσε στην ιταλική εφημερίδα La Gazzetta dello Sport σε μια συνέντευξη μέσα από το νοσοκομείο ότι ένιωθε τα δάχτυλα στο δεξί του χέρι και ήταν αποφασισμένος να επιστρέψει γρήγορα στη Formula 1 το 2011, κάτι που βέβαια δεν στάθηκε δυνατό τελικά λόγω της έκτασης του τραυματισμού του. Σταδιακά συμμετείχε σε δοκιμές με τη Renault και τη Williams, παραδεχόμενος ότι η επιστροφή του στη Formula 1 στο εγγύς μέλλον δεν θα ήταν αδύνατη.

Ο ίδιος, σε μία από τις πάρα πολλές συνεντεύξεις που έδωσε είχε δώσει την έκταση του τραυματισμού του: «Έφτασα στο νοσοκομείο με ενάμισι λίτρο αίμα, όταν ένα ανθρώπινο σώμα έχει έξι ή επτά. Η δεξιά πλευρά του σώματός μου είχε καταστραφεί ολοσχερώς. Είχα 42 κατάγματα και τα πάντα, από το δάχτυλο του ποδιού μου μέχρι τον αγκώνα μου, είχαν σπάσει».

Υποβλήθηκε σε 17 επεμβάσεις, η ζωή του σώθηκε και οι γιατροί κατάφεραν να σώσουν το χέρι του, αλλά οι συνέπειες του ατυχήματος επηρέασαν τη δύναμη και την κινητικότητά του εφ' όρου ζωής. Φυσικά, η συμφωνία με την ομάδα του Μαρανέλο ακυρώθηκε. Αλλά αυτό δεν επρόκειτο να εμποδίσει τον Κούμπιτσα να συνεχίσει να απολαμβάνει το μεγάλο του πάθος και, χάρη στη σκληρή δουλειά και τις καλές επαφές, έλαβε για άλλη μια φορά την ευκαιρία του στη Formula 1.

Μετά την σταδιακή ανάρρωσή του, ο πρώην άσσος της Formula 1 ταλανίσθηκε αρκετά με το τι θα κάνει στο μέλλον. Δοκίμασε στα ράλι, κάτι πολύ σημαντικό για να ξεπεράσει το δραματικό ατύχημά του πριν δύο χρόνια, όμως όσο και να έβγαλε θετική διάθεση, ο προβληματισμός υπήρχε. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι οδήγησε και την Mercedes που πήρε μέρος στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Τουρισμού (DTM), όμως τελικά, αυτό που μέτρησε ήταν η αγάπη του για τα ράλι, οπότε, αποφασιστικά κατέληξε για την πορεία που θα έχει, τουλάχιστον το 2013 η καριέρα του.

Τελικά, η δύναμη του ανθρώπου βρίσκεται στην ψυχή του! Ο Ρόμπερτ Κούμπιτσα, ο οποίος πριν από 17 μήνες είχε ένα τρομακτικό ατύχημα στο Ράλι Ρόντε Ντι Ανδόρα κοντά στην Γένοβα της Ιταλίας, όπου λίγο έλλειψε να χάσει την ζωή του, επανήλθε στην αγωνιστική δράση, δριμύτερος, αλλά και νικητής! Συμμετέχοντας τον Σεπτέμβριο του 2012 στο Ράλι Ρόντε Γκομιτόλο Ντι Λάνα, στην Β.Δ. Ιταλία, οδηγώντας ένα Subaru Impreza WRC06, με συνοδηγό τον Ιταλό Τζουλιάνο Μανφρέντι, κέρδισε και τις 4 Ειδικές Διαδρομές του ασφάλτινου αγώνα, τερματίζοντας 58,5 sec εμπρός από το ΜΙΝΙ του Ομάρ Μπέργκο και 1:11.6 από το Subaru Impreza του Φράνκο Ουτσένι.

Την ίδια χρονιά ονομάστηκε έως ένας από τους «Άνδρες της Χρονιάς 2012» από το βρετανικό περιοδικό Top Gear για την επιστροφή του στους αγώνες αυτοκινήτου. Το 2013, οδήγησε για τη Citroen στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και στο Πρωτάθλημα WRC2. Συνέχισε για να κερδίσει τον πρώτο τίτλο WRC2 και μεταπήδησε στο πρωτάθλημα WRC σε πλήρες πρόγραμμα το 2014, οδηγώντας ένα Ford Fiesta RS WRC που είχε ετοιμάσει η M-Sport.

Η επιστροφή στην F1

Καθώς τα χρόνια περνούσαν, ο Κούμπιτσα ανέκτησε την αυτοπεποίθησή του πίσω από το τιμόνι και προσαρμόστηκε στη νέα του κατάσταση. Ήταν σαφές ότι δεν είχε την ίδια χειριστική ικανότητα, αλλά αυτό δεν επρόκειτο να τον σταματήσει. Έτσι, όταν ένιωσε αρκετά δυνατός, δούλεψε σκληρά για να επιστρέψει στην F1, από όπου, δεδομένου του ταλέντου του, λογικά δεν θα έπρεπε ποτέ να φύγει. 

Η ευκαιρία ήρθε το 2019 στη Williams μετά από έναν χρόνο ως δοκιμαστής οδηγός στην κραταιά ομάδα του Grove. Η Williams χρειαζόταν χρήματα και ο Πολωνός είχε αρκετούς χορηγούς στο πλευρό του. Αυτό του άνοιξε την πόρτα, αλλά ήταν σαφές από την αρχή ότι δεν ήταν ο ίδιος Κούμπιτσα που είχε καταπλήξει τους πάντες στις πίστες της F1.

Η ονειρεμένη επιστροφή μετατράπηκε σε εφιάλτη, με το χειρότερο αυτοκίνητο στην εκκίνηση και σαφώς ξεπερασμένο από τον teammate του, τον τότε πρωτοεμφανιζόμενο Τζωρτζ Ράσελ. Ο Κούμπιτσα σημείωσε τον μοναδικό βαθμό της ομάδας, αλλά αυτός δεν ήταν αρκετός για να ανανεώσει το συμβόλαιό του για την επόμενη σεζόν. Η πολυαναμενόμενη επιστροφή ολοκληρώθηκε σε μόλις μία σεζόν.

Στους αγώνες αντοχής και στο Le Mans

Τότε ήταν που ο Κούμπιτσα αποφάσισε να κάνει μια βουτιά στον κόσμο των αγώνων αντοχής, όπου έπρεπε επίσης να ξεπεράσει μια δύσκολη πρόκληση. Πριν από τέσσερις σεζόν, στο ντεμπούτο του στις 24 Ώρες του Λε Μαν (2021), ο Κούμπιτσα βίωσε μια «αγωνιστική τραγωδία» καθώς ενώ ηγούνταν της δεύτερης κατηγορίας LMP2 το αυτοκίνητό του χάλασε στον τελευταίο γύρο... Πέρασε μια ολόκληρη μέρα παλεύοντας για τη νίκη, μόνο και μόνο για να του ξεφύγει την τελευταία στιγμή. Θα χρειαζόταν χρόνος σε οποιονδήποτε για να ξεπεράσει κάτι τέτοιο. Όχι όμως στον Ρόμπερτ…

Μέσα σε δύο χρόνια, ο Κούμπιτσα κατάφερε να ξορκίσει την ατυχία με μια καθαρή νίκη, χάρη στη Ferrari, την ομάδα με την οποία στην αρχή της καριέρας του θα υπέγραφε συμβόλαιο στην F1. Με λίγα λόγια, η μοίρα του το χρωστούσε, και έπρεπε να περιμένει, αλλά το ξεπλήρωσε στο πιο εμβληματικό γεγονός του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Στα 40 του χρόνια, ο Ρόμπερτ έδωσε μια παράσταση που κατέστησε σαφές ότι δεν είναι ένας συνηθισμένος οδηγός και γι' αυτό ήταν ο καλύτερος στην αγωνιστική του καριέρα. Το πλήθος τον επευφημούσε με όλη του τη δύναμη αφού ολοκλήρωσε περισσότερες από 11 ώρες πάνω στο 499P Hypercar χωρίς να κάνει ούτε ένα λάθος. Και το Λε Μαν, δεν είναι αγώνας F1. Που διαρκεί μιάμισυ ώρα… Είναι πολύωρος, εξεντλητικός και ειδικά το βράδυ σε διαλύει σαν άνθρωπο, «χλευάζοντας» τις αντοχές σου… Και οι 320.000 θεατές που βρέθηκαν στην πίστα της Σάρτης, σχεδόν όλοι γνωρίζουν το παρελθόν του και, πάνω απ' όλα, αναγνωρίζουν το ταλέντο του. Πώς θα μπορούσαν λοιπόν να μην χειροκροτήσουν μια τέτοια προσωπικότητα; Έτσι, προσθέτει στην τροπαιοθήκη του τη νίκη στις 24 Ώρες του Λε Μαν, ένα κατόρθωμα που πολλοί ονειρεύονται, αλλά πολύ λίγοι επιτυγχάνουν.

Για μια στιγμή, η αξιοκρατία απένειμε δικαιοσύνη!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Δηλώσεις με νόημα από τον Hamilton για τη Ferrari: «Γίνονται πολλά στα παρασκήνια»

Γιατί η ηγεσία της Ferrari δημιουργεί φήμες για το μέλλον Leclerc-Vasseur

Ο Leclerc σκέφτεται να φύγει από τη Ferrari - «Τρίζει η καρέκλα» του Vasseur