Η αυλαία της σεζόν του 2024 για τη Formula 1 έπεσε, τα πρωταθλήματα οδηγών και κατασκευαστών έχουν κριθεί, η χειμερινή ανάπαυλα ξεκινά κι εμείς ήδη μετράμε αντίστροφα για το GP Αυστραλίας του 2025. Μόλις 96 ημέρες απομένουν μέχρι τα πέντε κόκκινα φώτα να σβήσουν στη Μελβούρνη, ενώ απέχουμε 78 ημέρες από την πρώτη μέρα των χειμερινών δοκιμών στο Μπαχρέιν, που θα πραγματοποιηθούν στα τέλη του ερχομενου Φεβρουαρίου.
Με τη μακρύτερη χρονιά στην ιστορία της κορωνίδας του μηχανοκίνητου αθλητισμού να αποτελεί παρελθόν, κατατάξαμε τους 10 κορυφαίους οδηγούς και τις 5 κορυφαίες ομάδες του grid, σύμφωνα με τις επιδόσεις, τα αποτελέσματα και τη συνολικότερη πορεία τους μέσα στη σεζόν.
Οδηγοί
1. Max Verstappen
Αν υπήρχε ένας αστερίσκος στις επιτυχίες του Max Verstappen, αυτός έγκειτο στο γεγονός πως δεν είχε κατακτήσει τίποτα χωρίς να έχει το καλύτερο (ή οριακά 2ο σε δυναμική) μονοθέσιο. Φέτος, όμως, η όποια αμφιβολία επ’ αυτού διελύθη, καθώς στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν καλείτο να οδηγήσει το 3ο μονοθέσιο του grid, καθώς McLaren και Ferrari είχαν πια ξεφύγει και η RB20 εμφάνιζε αγώνα με τον αγώνα τις σαφείς αδυναμίες της. Σαφώς το ξεκίνημα που έκανε με τις 7 μαζεμένες νίκες ήταν σωτήριο για τη σεζόν του, ωστόσο διαχειρίστηκε τις όχι ευνοϊκές για τον ίδιο συνθήκες με τρομερό επαγγελματισμό και παραδειγματική σταθερότητα, αποδεικνύοντας ότι μπορεί και χωρίς… πύραυλο.
2. Oscar Piastri
Όχι μόνο απέδειξε ότι McLaren και Alpine κατέληξαν δικαίως στα δικαστήρια για χάρη του, αλλά έβαλε τα «γυαλιά» στον ομόσταβλό του, σε μια σεζόν που ο Norris θεωρούνταν ο βασικός αντίπαλος του Max Verstappen για το πρωτάθλημα των οδηγών. Ολοκλήρωσε μια εξαιρετική για τον ίδιο σεζόν κι έπαιξε καταλυτικό ρόλο για τη νίκη της ομάδας του στο κατασκευαστών. Τα συνολικά 8 βάθρα κι οι 2 νίκες του πιθανότατα, μάλιστα, να μην αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα, αφού από ένα σημείο κι έπειτα ανέλαβε χρέη βοηθού του Norris. Ο Oscar Piastri έχει ό,τι χρειάζεται για να αναμετρηθεί ευθέως με τον Βρετανό teammate του και, γιατί όχι να είναι εκείνος που θα επιχειρήσει να εκθρονίσει τον Verstappen το 2025.
3. Charles Leclerc
Αυτή ήταν με διαφορά η καλύτερη, πιο μεστή κι ώριμη χρονιά του Charles Leclerc στη Formula 1. Παρά το νωχελικό ξεκίνημα και το πρώτο «σοκ» που υπέστη όταν είδε τον Sainz να κατακτά την πρώτη νίκη της χρονιάς για τη Ferrari, ο Μονεγάσκος κατάφερε να βρει τα πατήματά του με την SF-24, η οποία βελτιώθηκε σημαντικά μετά το καλοκαιρινό διάλειμμα, με αποτέλεσμα να πάρει τρεις νίκες και να ανέβει συνολικά 13 φορές στο βάθρο, ξεπερνώντας τα όσα πέτυχε το 2022 (3 νίκες και 11 βάθρα), δίνοντας σημαντική ώθηση στις ελπίδες της Scuderia για τον τίτλο των κατασκευαστών. Τέλος, πιθανώς για πρώτη φορά στην ύστερη καριέρα του, φάνηκε αρκούντως επιθετικός και διεκδικητικός στις μάχες του, γεγονός που μόνο οφέλη μπορεί να του προσφέρει.
4. Carlos Sainz
Το κεφάλαιο 'Ferrari' ολοκληρώθηκε για την καριέρα του Sainz με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Με 9 βάθρα και 2 νίκες, ο Carlos Sainz επέτρεψε στην ομάδα από το Μαρανέλο την ευκαιρία να ελπίζει μέχρι και την τελευταία στιγμή για το πρωτάθλημα των κατασκευαστών, παρόλο που γνώριζε ήδη από τον Φεβρουάριο ότι αυτή ήταν η τελευταία του σεζόν με τη Scuderia. Εκτός πίστας, η αβεβαιότητα για το μέλλον του που επί μήνες τον ακολουθούσε ενδέχεται να τον επηρέασε ψυχολογικά, όμως αγωνιστικά ο Ισπανός είχε μια άρτια και σταθερή χρονιά, για την οποία θα πρέπει να είναι περήφανος.
5. Lewis Hamilton
Ο 7κις παγκόσμιος πρωταθλητής απέδειξε ότι αν ξεκινήσει έναν αγώνα από το πίσω μέρος του grid κι ο George Russell εκκινήσει από την pole position, θα καταλήξουν να μάχονται στον τελευταίο γύρο για την 4η, 5η ή 6η θέση. Η επιρροή του στις αποφάσεις και κατευθύνσεις που πήρε η Mercedes κατά τη διάρκεια της χρονιάς περιορίστηκε σημαντικά ιδιαίτερα στα τελευταία στάδια της σεζόν, αφού ο Toto Wolff αναμένει καρτερικά την άφιξη του 18χρονου Kimi Antonelli. Ωστόσο, ο Lewis Hamilton στήριξε την ομάδα κι έφερε δύο νίκες, οδήγησε ένα μονοθέσιο που συχνά τον απογοήτευσε και θύμισε για ακόμη μια φορά ότι πράγματι, του αξίζουν τα 7 παγκόσμια πρωταθλήματα που έχει στο δυναμικό του.
6. Lando Norris
Ο Lando Norris έδειξε ότι έχει την ταχύτητα που διαφαινόταν πως διέθετε τα προηγούμενα χρόνια. Με 4 νίκες και 13 βάθρα, άλλωστε, θα ήταν παράλογο να υποστηρίξει κανείς το αντίθετο. Ωστόσο, έδειξε σε κομβικές στιγμές πως δεν ήταν έτοιμος για μία μάχη ως το τέλος για το πρωτάθλημα, ειδικά απέναντι σε έναν αντίπαλο με το ταλέντο και τις περγαμηνές του Verstappen. Αυτό δεν αποτελεί ένδειξη αδυναμίας, παρά μάλλον ανετοιμότητας και έλλειψης σαφούς πλάνου, τόσο από την πλευρά του οδηγού, όσο και της ομάδας, μπροστά στην ευκαιρία που τους παρουσιάστηκε. Κι ίσως τα προσωπικά του λάθη να είναι αυτά που τελικά τον αφήνουν στην κατάταξή μας πίσω από τον teammate του.
7. George Russell
Παρόλο που στη βαθμολογία των οδηγών ήρθε μπροστά από τον Lewis Hamilton, στη δική μας κατάταξη βρίσκεται πίσω από τον 7κις παγκόσμιο. Ο George Russell είχε την ευκαιρία να ηγηθεί της ομάδας, με δεδομένο ότι ο ομόσταβλός του αποχωρεί για τη Ferrari κι όπως προαναφέραμε, η επιρροή του στην ομάδα ήταν περιορισμένη καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς, όμως δεν το έκανε. Σε πολλά σημεία, ο Hamilton υπερτέρησε του νεαρού Βρετανού, χωρίς φυσικά να υποτιμάμε τις δύο νίκες του Russell στην Αυστρία και το Λας Βέγκας.
8. Yuki Tsunoda
Ο Ιάπωνας της «οικογένειας» της Red Bull εξέφρασε πριν μερικές εβδομάδες την εξής σκέψη του: «Όποιον και να μου φέρνετε για teammate, θα τον διαλύω». Κι έτσι έκανε, γι αυτό και βρίσκεται στη δική μας κορυφαία δεκάδα, όσον αφορά στους οδηγούς. Ο Yuki Tsunoda σκαρφάλωσε επανειλημμένα στο Q3 στις κατατακτήριες και κέρδισε βαθμούς στους αγώνες. Σε σύγκριση με τον Daniel Ricciardo, δε, απέδειξε ότι πλέον μπορεί να θεωρείται κι εκείνος ένας έμπειρος πιλότος με ώριμο τρόπο οδήγησης που μπορεί να κατευθύνει την RB και να εκμεταλλευτεί το 110% αυτού που του προσφέρεται.
9. Pierre Gasly
Ο Pierre Gasly είναι ένας βαθιά παρεξηγημένος οδηγός, που με τις εμφανίσεις του τα τελευταία 3-4 χρόνια έχει καταφέρει να αφήσει ολοκληρωτικά πίσω του τις δυσκολίες που πέρασε όταν προάχθηκε στη Red Bull. Με την επιβεβαίωση ότι ο Esteban Ocon θα έφευγε για τη Haas με το τέλος της σεζόν, ο Gasly πήρε ξεκάθαρο ρόλο ηγέτη στην Alpine, και εκμεταλλεύτηκε ευκαιρίες σε μία χρονιά που ήταν έτοιμη να πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων. Ειδικά με τα εξαιρετικά αποτελέσματα σε Σάο Πάολο, Κατάρ και Άμπου Ντάμπι, κατάφερε (δικαίως) να έρθει εντός της δεκάδας στο πρωτάθλημα και να εδραιώσει την ομάδα του στην 6η θέση στους Κατασκευαστές.
10. Nico Hulkenberg
Άξιζε να μπει στη δεκάδα: το λεγόμενο «ήταν δίκαιο κι έγινε πράξη». Περνά μία φάση «δεύτερης νιότης», καθώς αν και 37 ετών είχε το κίνητρο και την ορμή ενός πολύ νεότερου οδηγού. Η Haas βελτιώθηκε και στα χέρια του έγινε ένα μονοθέσιο ικανό για βαθμούς, που αν δεν ερχόταν η επέλαση της Alpine στο φινάλε θα την έφερε και στην 6η θέση στους Κατασκευαστές. Φαίνεται πως η επικείμενη μετακίνηση στη Sauber τον αναζωογόνησε…
Ομάδες
1. McLaren
Η ομάδα από το Woking έκανε μια σεζόν τύπου ρόλερ κόστερ, το οποίο όμως είχε μόνο ανοδική πορεία. Με το ξεκίνημα του 2024 στο Μπαχρέιν, η McLaren βρισκόταν στην τέταρτη θέση στη βαθμολογία των κατασκευαστών, με τους Norris και Piastri να έρχονται στην 6η και 8η θέση, αντίστοιχα. Πέντε αγώνες χρειάστηκαν για να μπει στο «παιχνίδι», κάτι που έγινε όταν έφερε το πρώτο μεγάλο πακέτο αναβαθμίσεων στο Μαϊάμι.
Από εκεί κι έπειτα, η MCL38 ήταν σταθερά το καλύτερο μονοθέσιο του grid. Παρά την πρωτιά και τη νίκη στο κατασκευαστών, βέβαια, η McLaren συνεχίζει να πλήττεται από κακή διαχείριση των οδηγών, ασυνεννοησίες, μπερδεμένες στρατηγικές και... άβολες συζητήσεις στον ασύρματο, προσπαθώντας να αποφασιστεί 'on air' ποιος από τους δύο πιλότους της θα πάρει τη νίκη. Κι αυτό είναι ένα ζήτημα που θα θέλει να επιλύσει άμεσα.
2. Ferrari
Η Ferrari διεκδίκησε με αξιώσεις τον τίτλο στους Κατασκευαστές, κι αυτό είναι κάτι που το 2023 έμοιαζε απίθανο. Η βελτίωση που σημειώθηκε τόσο σε επίπεδο συνεννόησης μεταξύ των οδηγών, όσο και απόδοσης στην πίστα, ήταν παροιμιώδης και ήταν αυτή που την κράτησε μέχρι τέλους στον αφρό. Ήταν, δε, η πρώτη φορά εδώ και πάνω από 15 χρόνια που έκανε τη γνωστή «κοιλιά» στην απόδοσή της κάπου στα μισά της σεζόν και κατάφερε να ξεφύγει, να βρει λύσεις, να κάνει ένα βήμα πίσω και να επιστρέψει δριμύτερη, με τις συνεχόμενες νίκες σε ΗΠΑ και Μεξικό, αλλά και τον θρίαμβο στη Μόντσα νωρίτερα. Καλός οιωνός για το άμεσο μέλλον και τον ερχομό Hamilton στο Μαρανέλο.
3. Red Bull
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η σεζόν της Red Bull ως ομάδας είχε την ακριβώς αντίστροφη πορεία με εκείνη της McLaren. Το ξεκίνημά της είχε νίκες, βάθρα και θριάμβους, κάνοντάς μας να νομίζουμε ότι το 2024 θα είναι μια επανάληψη του 2023 με soundtrack τον ολλανδικό εθνικό ύμνο. Από την Αυστρία κι έπειτα, όμως, η δυναμική άλλαξε εντελώς με την απόδοση της RB20 να πέφτει σημαντικά και τη McLaren να ανεβαίνει με εκθετικό ρυθμό.
Ταυτόχρονα, η Red Bull θα μπορούσε να μετονομαστεί σε Max Verstappen Racing και κανείς δε θα απορούσε. Η διατήρηση του Sergio Perez στην ομάδα μόνο κακό φαίνεται να της έκανε, αφού το τελευταίο του σοβαρό αποτέλεσμα ήταν τον Μάιο στο Μαϊάμι, όπου πήρε την τέταρτη θέση στον αγώνα της Κυριακής. Ο συνδυασμός της πτώσης στην απόδοση του μονοθεσίου με τη συνολική πτώση του Perez ήταν ένα καταστροφικό «κοκτέιλ» για την ίδια, η οποία αναγκάστηκε να αρκεστεί στην τρίτη θέση στο πρωτάθλημα των κατασκευαστών, κερδίζοντας όμως το οδηγών με τον πάντα ανίκητο Verstappen.
4. Mercedes
Με 4 νίκες και συνολικά 9 βάθρα, η σεζόν μπορεί να χαρακτηριστεί ιδιαίτερα παραγωγική για τη Mercedes. Ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς από που ξεκίνησε η ομάδα από το Brackley, φέρνοντας στο Μπαχρέιν μια αρκετά προβληματική W15 που παρουσίαζε σοβαρά ζητήματα ισορροπίας. Ολοκληρώνοντας το 2024, η Mercedes έχει στα χέρια της ένα μονοθέσιο που λειτουργεί άψογα σε χαμηλότερες θερμοκρασίες και θυμίζει κάποιο από τα προηγούμενα δημιουργήματα της ομάδας όταν βρεθεί σε συνθήκες τύπου Λας Βέγκας. Κι αυτό από μόνο του μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία.
5. Haas
Μπορεί με ευκολία να χαρακτηριστεί η ομάδα-έκπληξη της χρονιάς. Η αιφνίδια αλλαγή team principal, με την αποπομπή Steiner και την προαγωγή του Ayao Komatsu σε αυτό το νευραλγικό πόστο, συνοδεύτηκε από αρκετή καχυποψία και την πεποίθηση πως οι Αμερικανοί θα περνούσαν άλλον έναν χρόνο στην ανυποληψία. Αντιθέτως, με στοχευμένες αναβαθμίσεις, και κυριότερη αυτών στο Austin, κατάφερε να ξεφύγει από τον πάτο του πρωταθλήματος και να διεκδικήσει το κάτι παραπάνω στο πάντα ανταγωνιστικό midfield, με το πιο γηρασμένο οδηγικό δίδυμο της ιστορίας της.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Formula 1 – Άμπου Ντάμπι: Η αυλαία έπεσε όπως έπρεπε…
F1: Οι τελικές βαθμολογίες οδηγών και κατασκευαστών μετά το GP Άμπου Ντάμπι
GP Άμπου Ντάμπι: Θριαμβευτική νίκη Norris, στη McLaren το κατασκευαστών!