Σαν σήμερα, στις 11 Μαΐου 1947, η αμερικανική εταιρεία ελαστικών, Goodrich Company, φέρνει την επανάσταση στον χώρο της, παρουσιάζοντας πρώτη ένα ελαστικό χωρίς αεροθάλαμο (σαμπρέλα). Η συγκεκριμένη καινοτομία έκανε τον κόσμο της αυτοκίνησης σημαντικά ασφαλέστερο, αλλά ταυτόχρονα και πολύ πιο αποδοτικό.
Μέχρι τότε, τα αυτοκίνητα «φορούσαν» ελαστικά που είχαν μία επιπλέον «στρώση» στο εσωτερικό τους, η οποία εγκλώβιζε τον αέρα του ελαστικού. Πρακτικά, η γόμα που το περιέβαλε ήταν η προστατευτική θήκη της σαμπρέλας και δεν ερχόταν σε επαφή με τον πεπιεσμένο αέρα του ελαστικού.
Έτσι, τα ελαστικά ήταν σημαντικά πιο επιρρεπή σε κλαταρίσματα, αφού ήταν συνολικά πιο ευαίσθητα σε αιχμηρά αντικείμενα. Παράλληλα σε περίπτωση κλαταρίσματος ο αέρας εκτοξευόταν αμέσως μέσα από το ελαστικό, κάνοντας την οδήγηση επικίνδυνη.
Ένα ακόμα μειονέκτημα των ελαστικών με σαμπρέλα ήταν το αυξημένο βάρος, με την αλλαγή σε tubeless να αυξάνει την αυτονομία των οχημάτων.
Μερικά από τα πλεονεκτήματα των νέων ελαστικών είναι η μεγάλη διάρκεια ζωής, η αποδοτικότητα αλλά και το χαμηλό κόστος συντήρησης σε περίπτωση κλαταρίσματος.
Η εξέλιξη του καινοτόμου για εκείνη την εποχή προϊόντος διήρκησε τρία χρόνια. Τόσο χρειάστηκε η Goodrich για να αφαιρέσει εντελώς τον αεροθάλαμο από το εσωτερικό και να παγιδεύσει τον αέρα στα τοιχώματα του ελαστικού.
Φυσικά, τα εν λόγω τοιχώματα ενισχύθηκαν, προκειμένου να βελτιστοποιηθεί η αντοχή τους ενάντια στα κλαταρίσματα και τη φθορά, όπως κι η αίσθηση στην οδήγηση. Την ώρα που η Goodrich περίμενε την έγκριση από το Γραφείο Πατεντών των ΗΠΑ, τα ελαστικά της έκαναν τον γύρο της Αμερικής, καθώς η εταιρεία προχώρησε σε εκτεταμένες δοκιμές. Τα ελαστικά τοποθετήθηκαν σε έναν στόλο ταξί, και χρησιμοποιήθηκαν από τα περιπολικά της πολιτείας του Ohio, απ' όπου κατάγεται κι η εταιρεία, μέχρι σε έναν περιορισμένο αριθμό επιβατικών ΙΧ.
Οι δοκιμές ήταν επιτυχημένες κι έτσι η έγκριση δεν άργησε να έρθει. Συγκεκριμένα, το 1952 το Γραφείο Πατεντών έδωσε το «πράσινο φως» για τη χρήση των συγκεκριμένων ελαστικών, και μέσα σε τρία χρόνια, αυτά ήταν η προεπιλογή για τα περισσότερα νέα οχήματα που κυκλοφορούσαν στους δρόμους όχι μόνο των ΗΠΑ, αλλά και παγκοσμίως.
Σύμφωνα με δημοσίευμα των The New York Times τον Δεκέμβριο του 1954: «Αν τα αποτελέσματα των ελαστικών αποδειχτούν ασφαλή για γενική χρήση, ο ιδιοκτήτης ενός αυτοκινήτου το 1955 μπορεί να υπολογίζει τουλάχιστον 25% περισσότερη αυτονομία, μεγαλύτερη ευκολία στην αλλαγή ελαστικού και σχεδόν κανένα κλατάρισμα.»
Ο άνθρωπος πίσω από αυτές τις δηλώσεις ήταν ο Howard N. Hawkes, αντιπρόεδρος και γενικός διευθυντής του τμήματος ελαστικών της United States Rubber Company, αποκαλώντας τη γενική υιοθέτηση του ελαστικού χωρίς σαμπρέλα «μία από τις πιο καινοτόμες αλλαγές που έλαβαν χώρα στην ιστορία της βιομηχανίας των ελαστικών.»