Δοκιμάζουμε την Alfa Romeo Giulia 2.0 Turbo 200 PS

Η Giulia στην δίλιτρη έκδοση βενζίνης δικαιώνει απόλυτα τον διαφορετικό... alfisti, χαρακτήρα της.

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΙΤΑΡΗΣ, ΦΩΤΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΤΟΣ
20/1/2018

Η παρουσίαση της Giulia αποτέλεσε σημείο καμπής για την Alfa Romeo, όχι μόνο γιατί επέστρεψε μετά από πολλά χρόνια σ' αυτή την κατηγορία, αλλά και γιατί πάνω σ' αυτό το πανέμορφο σεντάν εναποθέτει μεγάλο μέρος από τις προσδοκίες της για ανάκαμψη και αποφυγή πολλών από τις βιομηχανικές «κακοτοπιές» που την τριγυρίζουν εδώ και χρόνια. Η αποδοχή της υπήρξε κάτι παραπάνω από ενθουσιώδης ακόμα και από τους πιο δύσπιστους με την μάρκα, η κρίσιμη επιστροφή στις HΠΑ συνδυάστηκε με επιτυχία στις πωλήσεις, και γενικά φαίνεται να σηκώνει με αρκετή ευχέρεια ένα εταιρικό και εμπορικό φορτίο που ίσως και να μην της αναλογούσε σε άλλες εποχές. Διατηρώντας παράλληλα με μοναδική αυτοπεποίθηση το ιστορικό της πρόσημο, ως ένα αυτοκίνητο που πρέπει να ξεφεύγει από τον συρμό κάθε εποχής, όπως οφείλει κάθε γνήσια Alfa Romeo.

Σχεδιαστικά πρόκειται αναμφίβολα για ένα από τα πιο όμορφα και ξεχωριστά σεντάν ανεξαρτήτως κατηγορίας. Το σχεδιαστικό DNA δεν κρύβεται απ' όποια πλευρά και να το κοιτάξεις, οι αναλογίες είναι σχεδόν ιδανικές ενώ η πανέμορφη μάσκα και η γενικότερη σπορτίφ παρουσία την κάνουν talk of the town ακόμα και σήμερα, αρκετούς μήνες μετά την παρουσίασή της στην χώρα μας. Στο σαλόνι έχει γίνει μία φιλότιμη προσπάθεια να κρατηθεί κοντά στον Γερμανικό ανταγωνισμό, που στις περισσότερες περιπτώσεις φαίνεται να αποδίδει, όπως για παράδειγμα στην ποιότητα των υλικών, την καλή συναρμολόγηση, την minimal αισθητική, και βέβαια την κορυφαία θέση οδήγησης. Οι χώροι για τους επιβάτες είναι μέσα στα πλαίσια αυτής της κατηγορίας, με τους πίσω να απολαμβάνουν αρκετό "αέρα" εμπρός από τα πόδια και πάνω από τα κεφάλια τους χάρη στο μεγάλο μεταξόνιο των 2,82 μέτρων αλλά και το πλάτος των 1,86 μέτρων που είναι και το μεγαλύτερο στην κατηγορία της (αν και η πόρτα θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερο άνοιγμα για πιο εύκολη πρόσβαση).

Μία καθαρόαιμη Alfa Romeo

Στα μηχανικά μέρη έχουμε μία σύγχρονη εκτέλεση μιας κλασικής συνταγής όπως την αντιλαμβάνεται η Alfa Romeo των ημερών (και των ισορροπιών) της εποχής μας. Με άλλα λόγια στιβαρό πλαίσιο με ενισχύσεις σε κομβικά σημεία αλλά και προσπάθεια για διατήρηση χαμηλά του βάρους, ψαγμένες αναρτήσεις (διπλά ψαλίδια εμπρός, πολλαπλών συνδέσμων πίσω), γρήγορο τιμόνι (2,2 στροφές από άκρη σε άκρη) και σωστό σετάρισμα φρένων και ελαστικών. Από εκεί και πέρα, ο δίλιτρος κινητήρας των 200 ίππων είναι πραγματικά απολαυστικός σε όλη την κλίμακα των στροφών, καθώς χάρη και στην καλή κλιμάκωση του κιβωτίου τραβάει «γεμάτα» ακόμα και κάτω από τις 2.000 rpm., παραμένοντας πρόθυμος και γραμμικός μέχρι ψηλά (αν και ο ήχος είναι κάπως άχρωμος για μια Alfa Romeo). Το 8άρι αυτόματο της ZF είναι εξαιρετικό σε λειτουργία, με άμεσες αντιδράσεις στις εντολές του οδηγού στην χειροκίνητη λειτουργία (με τα χορταστικά paddles στην κεντρική κολόνα), και σωστό software στις τρεις επιλογές οδήγησης που έχει η Giulia ώστε να προσαρμόζεται ανάλογα με την περίσταση (το γνωστό «dna» του γκρουπ). Όσο για την κατανάλωση καυσίμου, αυτή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον ενθουσιασμό του οδηγού, καθώς τα 10 λίτρα είναι μία εύκολη υπόθεση αν παρασυρθείς, την ίδια στιγμή που αν κινηθείς πιο χαλαρά και με μεγαλύτερη πρόβλεψη αγγίζεις και τα 8,5 l/100 km.

Στον δρόμο η Giulia είναι μία από τις πιο ξεχωριστές περιπτώσεις σε ολόκληρη την αυτοκινητοβιομηχανία. Το πρώτο που σε εντυπωσιάζει είναι αυτός ο μοναδικός "ανάλαφρος" τρόπος να κινείται σε κάθε είδους συνθήκη, πολύ μακριά και εντελώς αλλιώς από την συνήθη "βαριά" αίσθηση των Γερμανικών πλαισίων και αναρτήσεων. Η Giulia είναι μία "αεράτη"... μπαλαρίνα των δρόμων, με το αμάξωμα να φθάνει από στροφή σε στροφή λες και έχει 200 κιλά λιγότερα και το απίστευτα κοφτερό τιμόνι να τοποθετεί το εμπρός μέρος σχεδόν τηλεπαθητικά. H ανάρτηση και το στιβαρό πλαίσιο απορροφούν με εξαιρετικό τρόπο τις ανωμαλίες των δρόμων χωρίς παράλληλα να επιτρέπουν κλίσεις και περιττά «δράματα» στις στροφές. Εξίσου απολαυστική είναι και στο ταξίδι, καθώς η ανάρτηση κρατά υπό τον πλήρη έλεγχο το αμάξωμα ακόμα και σε άκρως απαγορευτικές ταχύτητες, την ίδια στιγμή που η καλή ηχομόνωση και ο αθόρυβος κινητήρας διατηρούν ένα πολύ υψηλό επίπεδο άνεσης και ησυχίας μέσα στην καμπίνα. Οι φανατικοί της μάρκας και της πίσω κίνησης ζητούν από την πρώτη στιγμή ένα update με δυνατότητα πλήρους απενεργοποίησης του ESP, που αποτελεί την «αρνητική» έκπληξη σε μία Alfa Romeo. Όμως ακόμα και έτσι, στο πρόγραμμα Dynamic και με λίγο παιχνίδι με το φρένο και το τιμόνι, μπορείς να νιώσεις την ουρά να ελαφραίνει και να σου δίνει την δυνατότητα για καλύτερη τοποθέτηση στην στροφή, όπου το μπλοκέ διαφορικό κάνει πολύ καλή δουλειά στο να κρατήσει το χαμόγελο και την διασκέδαση σε υψηλό βαθμό (εντάξει, δεν είναι λύση, αλλά...). Σε κάθε περίπτωση πάντως, πρόκειται για ένα εντελώς διαφορετικό αυτοκίνητο από τα αντίστοιχα Γερμανικά, με μία Αλφίστικη προσέγγιση που έρχεται από μακριά πίσω στα χρόνια και που δύσκολα μπορεί να αντιγραφεί ή να βρει μιμητές στην σημερινή ομογενοποιημένη αυτοκινητοβιομηχανία.

Συμπερασματικά, η Giulia δικαιώνει την παράδοση της εταιρίας και των φανατικών Alfisti, έχοντας σχεδιαστική προσωπικότητα, επαρκή ποιότητα για να σταθεί απέναντι στους Γερμανούς και έναν μοναδικό οδηγικό χαρακτήρα που όμοιός του δεν υπάρχει σε αυτοκίνητο αυτής -και όχι μόνο αυτής- της κατηγορίας. Στα 41.850 ευρώ που κοστίζει η βασική έκδοση παίρνεις ένα πλήρες πακέτο εξοπλισμού (εκτός των κλασικών διαθέτει στάνταρ Σύστημα Αποφυγής Πρόσκρουσης, αυτόνομη πέδησης έκτακτης ανάγκης με ανίχνευση πεζών, Σύστημα Προειδοποίησης Αλλαγής Λωρίδας) και ένα αυτοκίνητο που σε κάνει να αισθάνεσαι μοναδικά είτε ξεκινάς ένα μεγάλο ταξίδι, είτε πετάγεσαι μέχρι το περίπτερο. Το αν έχει το εμπορικό δυναμικό να σταθεί απέναντι στους Γερμανούς ελάχιστη σημασία έχει, καθώς εδώ αγοράζεις με την καρδιά και όχι με τη ψυχρή λογική. Και η καρδιά ξέρει καλύτερα...