Escape: Με Dacia Sandero Streetway 1.0 TCE 100PS LPG στο Ρέθυμνο

Η αλήθεια είναι ότι το ακούς και δεν το πιστεύεις εύκολα. Ακόμα και αν προέρχεται από έγκυρη πηγή – τον καθηγητή του Τομέα Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του Πολυτεχνείου Κρήτης Θεοχάρη Τσούτσο, κάτοικο Ρεθύμνου: στην τρίτη σε μέγεθος πόλη της Μεγαλονήσου, στο Ρέθυμνο των 30.000 κατοίκων, οι οδηγοί σταματούν στις διαβάσεις των πεζών! Μία «συνήθεια» ευρωπαϊκή, τακτική επιβεβλημένη και από τον ελληνικό Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, που, όμως, ακόμα και στην πρωτεύουσα της χώρας δεν τηρείται – παρά μόνο στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος… Και που όταν έρχεται η ώρα να το βλέπεις με τα μάτια σου να συμβαίνει στο Ρέθυμνο, καταλαβαίνεις ότι κάτι καλό έχει γίνει εδώ…

Το Ρέθυμνο των εκπλήξεων

Η παραπάνω αναφορά μας μπορεί να δείχνει κάπως παράταιρη σε ένα ταξιδιωτικό αφιέρωμα, δεν είναι καθόλου άσχετη με αυτό που συναντάει ο οδηγός και οι επιβάτες ενός αυτοκινήτου μπαίνοντας σε αυτή την απρόσμενα όμορφη πόλη. Μια πόλη που ενώ σήμερα νιώθεις να αποπνέει κάτι το ευρωπαϊκό, κάποιες δεκαετίες πριν ήταν ό,τι πιο πληκτικό και παραμελημένο μπορούσες να συναντήσεις στην Κρήτη.

Σήμερα, όμως, το Ρέθυμνο είναι απλώς γοητευτικό και σου προσφέρει τη δυνατότητα για ενδιαφέροντες περιπάτους – χαρά του ερασιτέχνη φωτογράφου – στην παλιά πόλη και στο ενετικό λιμάνι του, το οποίο αποτελεί μία μικρογραφία, θα έλεγε κάνεις, του περίφημου λιμανιού των Χανίων, αλλά και στη Φορτέτζα, το εντυπωσιακό φρούριο που υψώνεται μπροστά σου, καθώς προσεγγίζεις την πόλη από τα δυτικά. Τα σημαντικά αξιοθέατα της παλιάς πόλης είναι όλα σε αυτό που λέμε “walking distance” και μπορείς εύκολα να τα επισκεφθείς με μία χαλαρή βόλτα, ξεκινώντας ενδεχομένως από το λιμάνι και την περίφημη ενετική κρήνη του Rimondi, στην οποία γίνεται κυριολεκτικά παρέλαση για μια γουλιά δροσιάς, και να συνεχίσεις αμέσως μετά προς το Νερατζέ τζαμί και το αρχαιολογικό μουσείο, που βρίσκονται δίπλα, πριν ξεμακρύνεις κάπως προς τα υπόλοιπα ενδιαφέροντα κτίρια του Ρεθύμνου, αλλά και πριν πάρεις τον ανήφορο της οδού Κατεχάκη προς τη Φορτέτζα.

Μικρότερη απ’ ό,τι περιμένεις η «Μεγάλη Πόρτα».

Η βόλτα, λοιπόν, στην παλιά πόλη του Ρεθύμνου σε φέρνει να περιδιαβαίνεις κατά κάποιον τρόπο στους αιώνες, αφού συναντάς κτίσματα-μνημεία που οφείλουν την ύπαρξή τους άλλοτε στους Ενετούς και άλλοτε στους Οθωμανούς. Και καθώς ταξιδεύεις στον χρόνο, συνειδητοποιείς ότι το Ρέθυμνο έχει ήδη κάνει κάποια σημαντικά βήματα προς το μέλλον – κάτι που δεν έχει να κάνει μόνο με τις «περιποιημένες» εικόνες του ιστορικού κέντρου, αλλά και με γενικότερες παρεμβάσεις που συναντάς συνολικά στην πόλη. Τόσο στο τεράστιο παραλιακό μέτωπο της πόλης, την οργανωμένη αμμουδιά που θυμίζει, κατά κάποιον τρόπο, Ρίο ντε Τζανέιρο, όσο και γύρω από το κέντρο του Ρεθύμνου με καλά οργανωμένες διαβάσεις πεζών και έναν μεγάλο ποδηλατόδρομο. Ενώ δεν λείπουν και ταχυφορτιστές για ηλεκτρικά οχήματα.

Χαρακτηριστική εικόνα της παλιάς πόλης του Ρεθύμνου. Εδώ δεν περισσεύει χώρος...

Σημειώστε, επίσης, ότι παρ΄ όλο που επισκεφθήκαμε την πόλη πριν τη λήξη του “high season”, δεν είχαμε πρόβλημα να παρκάρουμε σε ένα από τα πάρκινγκ που είναι διαθέσιμα στο λιμάνι και περιμετρικά της παλιάς πόλης καταβάλλοντας ένα λογικό αντίτιμο.

Από κει και πέρα βέβαια, έχοντας ολοκληρώσει την περιήγηση στην πόλη, είναι δύσκολο να πεις όχι στην πρόκληση του ψηλότερου βουνού της Κρήτης, από τη μια, αλλά και στη γοητεία των ακτών του Λιβυκού πελάγους, από την άλλη.

Αρκάδι, Μυλοπόταμος…

Παίρνοντας τον δρόμο για τα βουνά, αναμφισβήτητα το υπ’ αριθμόν ένα αξιοθέατο που βάζει κανείς στόχο είναι η μονή Αρκαδίου, στην οποία φτάνει κανείς αφού περάσει το ομώνυμο φαράγγι. Ένα μοναστήρι που ιδρύθηκε τον 11^ο αιώνα για να καταφέρει να γράψει περίπου 600 χρόνια μετά, μία από τις πιο ηρωικές σελίδες της ελληνικής ιστορίας, με το γνωστό ολοκαύτωμα, στο ξεκίνημα της Κρητικής Επανάστασης, το 1866. Η ομορφιά του μοναστηριού στη σημερινή του κατάσταση κρύβει σίγουρα το τραγικό τέλος των 964 πολεμιστών και χωρικών από τα γύρω χωριά – μαζί και των μοναχών και του Ηγούμενου Γαβριήλ, αφήνοντας το οστεοφυλάκιο (παλιός ανεμόμυλος) που βρίσκεται εκτός μονής να δίνει μια ιδέα για τη βιαιότητα των γεγονότων.

Το Dacia Duster έξω από την ηρωική Μονή Αρκαδίου.

Από το Αρκάδι εύκολα παίρνεις τον δρόμο προς τα ανατολικά, προς τον Μυλοπόταμο, ή αν θέλετε τον ποταμό με τους νερόμυλους, μια περιοχή όπου λογικά υπάρχει αφθονία νερού, μια περιοχή πράσινη... Αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό, σε συνδυασμό βεβαίως με το ανάγλυφο της περιοχής και την κάλυψη από… περίεργα βλέμματα που προσέφερε ήταν η αιτία που εδώ ήκμασε μία από τις μεγαλύτερες αρχαίες πόλεις της Κρήτης, η οποία ήκμασε κυρίως από τον 9^ο έως τον 6^ο π.Χ. αιώνα και άλλαξε πολλά ονόματα: Σάτρα, Σάωρος, Άωρος, Απολλωνία για να καταλήξει σήμερα να είναι γνωστή ως Ελεύθερνα.

Η δενδροστοιχία με τους φοίνικες δίνει ένα διαφορετικό χρώμα στο πρώτο τμήμα της παραλίας του Ρεθύμνου.

Ο Ελευθήρ ο ένας από τους 10 Κουρήτες, τους φρουρούς που προστάτευαν του Δία όταν αυτός μωρό ακόμα κρυβόταν στο Ηδαίον Άντρον, για να μην τον θανατώσει ο πατέρας του Κρόνος, είναι αυτός που έδωσε το όνομά του στην πόλη που βρίσκεται στην περιοχή της σημερινής Αρχαίας Ελεύθερνας (προσέξτε γιατί υπάρχει και «σκέτη» Ελεύθερνα). Σημειώστε ότι στον αρχαιολογικό χώρο θα δείτε και τα 1400 τετραγωνικά μέτρα της νεκρόπολης της Ελεύθερνας, στην Ορθή Πέτρα, σε μια ανασκαφή που είχε περιληφθεί στις 10 καλύτερες –παγκοσμίως– για το 2010.

Ο Nότος του Ρεθύμνου διαθέτει μερικές από τις ομορφότερες παραλίες της Κρήτης: Τριόπετρα (όνομα και πράγμα…), Πρέβελη (για την ακρίβεια: παραλία του Φοίνικα) και Άγιος Παύλος (με σήμα κατατεθέν τον περίφημο αμμόλοφο).

Η Ελεύθερνα κτίστηκε εδώ, γιατί, εκτός των άλλων, μπορούσε να έχει επικοινωνία με τη θάλασσα, γιατί υπήρχε εδώ άφθονο πόσιμο νερό, γιατί οι κάτοικοί της μπορούσαν να προμηθεύονται ξυλεία από το βουνό και γιατί μπροστά τους είχαν έναν κάμπο για να καλλιεργούν τα σταφύλια τους και ό,τι άλλο ήθελαν. Αν στα παραπάνω προσθέσετε και την ποιότητα του εδάφους, δεν δυσκολεύεστε να αντιληφθείτε γιατί στις Μαργαρίτες που μας περιμένουν καθώς κατηφορίζουμε προς τα παράλια του Ρεθύμνου λειτουργούν δύο περίπου δεκάδες εργαστήρια κεραμικής, που έχουν κάνει το χωριό γνωστό σε όλο τον νομό.

…και Ψηλορείτης

Ανηφορίζοντας στον Ψηλορείτη, καθ’ οδόν προς τον Λάκκο Μυγερού, απ’ όπου ξεκινά μονοπάτι για την ψηλότερη κορυφή της Κρήτης, τον Τίμιο Σταυρό (2.456 m.)

Η επίσκεψη στην Αρχαία Ελεύθερνα μπορεί να συνδυαστεί και με μια εξόρμηση προς τον Ψηλορείτη και συγκεκριμένα προς το καταφύγιο Λάκος Μυγερού, σε υψόμετρο 1600 m. Μία διαδρομή όμορφη, αλλά απαιτητική, που διαρκεί περισσότερο απ’ όσο μαρτυρούν τα χιλιόμετρα που μεσολαβούν (υπολογίστε περίπου 1 ώρα για κάτι παραπάνω από 35 km), και σε φέρνει σε επαφή με το πραγματικό πρόσωπο του ψηλότερου βουνού της Κρήτης. Εδώ η μία στροφή διαδέχεται την άλλη, σε ένα τοπίο τραχύ, με βλάστηση ελάχιστη, γεμάτο βράχους, ενώ τα μιτάτα (θολωτά κτίσματα από ξερολιθιά) που βλέπεις καθ’ οδόν μαρτυρούν ότι εδώ δραστηριοποιούνται κτηνοτρόφοι από τα γύρω χωριά – και δεν μπορείς παρά να κάνεις υποθέσεις για το πώς παλιότερα, όταν δεν υπήρχε καθόλου δρόμος, οι πρόγονοί τους πηγαινοέρχονταν με τα πόδια κουβαλώντας γάλα, τυρί και κρέας. Σημειώστε ότι από το καταφύγιο ξεκινά μονοπάτι για την κορυφή.

Η μαγεία του Λιβυκού

Αναμφισβήτητα προικισμένος ο Νότος του Ρεθύμνου φιλοξενεί στις ακτές του κάποιες από τις κορυφαίες παραλίες της Κρήτης. Μία βασική και σχετικά εύκολη διαδρομή που οδηγεί στο Λιβυκό είναι αυτή που σε φέρνει αρχικά να περνάς το εντυπωσιακότατο Κουρταλιώτικο Φαράγγι, από το οποίο περνάει και ο ομώνυμος ποταμός πού καταλήγει στην περίφημη Πρέβελη. Οι πανύψηλοι βράχοι προκαλούν δέος και η στάση στο πλάτωμα, αμέσως μετά το στενό πέρασμα, επιβεβλημένη. Είτε έχεις σκοπό να φωτογραφίσεις είτε απλώς να απολαύσεις τις μοναδικές εικόνες.

Λίγο μετά το φαράγγι, επιλέγεις αν θα κατευθυνθείς προς Πλακιά ή Πρέβελη – και στο σημείο αυτό ο η διευκρίνιση είναι απαραίτητη: όταν λέμε Πρέβελη δεν εννοούμε μόνο την περίφημη παραλία του Φοίνικα (που οι περισσότεροι αγνοούν το πραγματικό όνομά της), αλλά τη Μονή Πίσω Πρέβελη, που ιδρύθηκε μεταξύ 16ου και 17ου αιώνα, βοήθησε στην αποχώρηση των συμμαχικών στρατευμάτων από την Κρήτη κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο και σήμερα αποτελεί το σημαντικότερο ιστορικό αξιοθέατο της περιοχής. Λογικά, πριν καταλήξει κανείς στη θάλασσα, ανεβαίνει να επισκεφθεί το όμορφα ανακαινισμένο μοναστήρι, από όπου μπορεί να απολαύσει το υπερθέαμα που προσφέρει ο Κουρταλιώτης ποταμός, ο οποίος στήνει με τους φοίνικες ένα σκηνικό που θυμίζει Βόρεια Αφρική.

Έχοντας ολοκληρώσει την επίσκεψη στη Μονή, οι πιο θαρραλέοι μπορούν να κατεβούν στην περίφημη παραλία με τα πόδια, ενώ η φωνή της λογικής θα οδηγήσει τους υπόλοιπους και πάλι στο αγαπημένο τους αυτοκίνητο για να κατευθυνθούν προς το Αμμούδι, τη μικρή παραλία δίπλα στο Φοίνικα, και μετά είτε να περπατήσουν για λίγο στο μονοπάτι είτε να χρησιμοποιήσουν κάποιο ταχύπλοο.

Άποψη της περιφερειακής παραλιακής οδού από τις επάλξεις της Φορτέτζας.

Από το Αμμούδι ξεκινά ένας παραλιακός, στενός, αλλά ασφαλτοστρωμένος πλέον, δρόμος που σου επιτρέπει κινηθείς προς τα ανατολικά, προς την πλευρά της Αγίας Γαλήνης. Στη διαδρομή, στα δεξιά σου εναλλάσσονται μικρές και μεγάλες παραλίες, πάντα στη σκιά του όρους Σιδερώτα: Αγ. Ειρήνη, Αγ. Φωτεινή, Λίγκρες για να βρεθείς κάποια στιγμή αντιμέτωπος με την εντυπωσιακότατη Τριόπετρα και να καταλάβεις σε ποιον οφείλει το όνομά της. Πρόκειται για τους τρεις χαρακτηριστικούς βράχους – σύμβολο της μεγάλης παραλίας. Λίγο μετά ακολουθεί το υπερθέαμα των αμμόλοφων της παραλίας του Αγίου Παύλου. Το πόσο μακριά θα φτάσεις έχει να κάνει με τον χρόνο που έχεις στη διάθεσή σου.

Ο φάρος στο μικρό ενετικό λιμάνι.

Όπως και να ’χει, η αλήθεια είναι ότι το Ρέθυμνο έχει πολλά ακόμα να σου δείξει. Ανάλογα με το πότε θα βρεθείς εδώ μπορείς να προσθέσεις και άλλους προορισμούς στο πρόγραμμά σου, να δεις ακόμα περισσότερες εικόνες. Από την ανάβαση με τα πόδια και την ενδεχόμενη σχετική γιορτή στην κορυφή του Ψηλορείτη (για παράδειγμα, στις 31 Ιουλίου διοργανώθηκε φέτος η «Στράτα του Ψηλορείτη»), μέχρι τα καζανέματα (την παραδοσιακή παραγωγή της ρακής) τον Οκτώβριο. Αφήστε που στα όρια του νομού βρίσκονται και τα Ανώγεια…

DACIA SANDERO STREETWAY 1.0 TCe 100 PS LPG

Απλώς «ιδανικό» θέλεις να χαρακτηρίσεις το υγραεριοκίνητο Sandero των 100 PS, την ώρα που μπαίνεις στο πλοίο στη Σούδα, για να επιστρέψεις στο κλεινόν άστυ, αφού προηγουμένως έχεις κυριολεκτικά οργώσει τον νομό Ρεθύμνου. Ο λόγος; Το εξωπραγματικά χαμηλό κόστος κίνησης των 0,07 €/km – με βενζίνη θα ξόδευες σχεδόν τα διπλά (0,13 €/km). Βλέπετε, η Dacia δίνει τη δική της απάντηση στην ενεργειακή κρίση, με μοντέλα που διαθέτουν εργοστασιακή εγκατάσταση υγραερίου και καλύπτονται κανονικά από την εγγύηση της εταιρείας, όπως το Sandero Streetway, που βλέπετε στις φωτογραφίες – του οποίου τα προσόντα είναι πολλαπλά και το καθιστούν τελικά ένα μοναδικού “Value for Money” αυτοκίνητο. Κατ’ αρχάς η δυνατότητα καύσης και βενζίνης και LPG προσφέρει μία απίστευτα μεγάλη αυτονομία (άνω των 1.000 km), απαλλάσσοντας ταυτόχρονα από το άγχος εξεύρεσης βενζινάδικου με LPG (Autogas).

Από την άλλη, κρίνοντας το ως επιβατικό αυτοκίνητο και με τα μέτρα της κατηγορίας, το Sandero προσφέρει μεγάλους χώρους για επιβάτες και αποσκευές, πλούσιο εξοπλισμό και καλή ποιότητα κατασκευής. Ενώ, παράλληλα, ο «ψυχωμένος» τρικύλινδρος τούρμπο κινητήρας του προσφέρει επιδόσεις που εξασφαλίζουν γρήγορα και ασφαλή προσπεράσματα, ακόμα και με το αυτοκίνητο φορτωμένο. Στη διαμόρφωση ενός ασφαλούς περιβάλλοντος συμβάλλει επίσης σημαντικά και η ανάρτηση που εξασφαλίζει πολύ καλά δυναμικά χαρακτηριστικά και εμπνέει εμπιστοσύνη προσφέροντας εντέλει «σωστό» κράτημα.

INFO

Βασικό αξιοθέατο και σήμα κατατεθέν του Ρεθύμνου είναι εξαιρετικά καλοδιατηρημένο ενετικό φρούριο της Φορτέτζας / Fortezza (κατασκευασμένο μεταξύ 1573-1580), για την «εξερεύνηση» του οποίου θα χρειαστεί να περπατήσετε αρκετά. Είναι κτισμένο στον λόφο του Παλαιοκάστρου, όπου υπήρχε η ακρόπολη της αρχαίας πόλης της Ρίθυμνας και το ιερό της Ροκκαίας Αρτέμιδος.

Ο φάρος στο ενετικό λιμάνι κατασκευάστηκε κατά στην Οθωμανική περίοδο, μεταξύ 1830 και 1840, επί κυβερνήτη Κρήτης Μεχμέτ Αλί.

Στα αξιοθέατα της πόλης του Ρεθύμνου περιλαμβάνονται η βρύση Ριμόντι, η Λότζια, το τζαμί Καρά Μουσά Πασά και οι εκκλησίες της Κυρίας των Αγγέλων (Μικρή Παναγία), των Τεσσάρων Νεομαρτύρων στην ομώνυμη πλατεία και η Μητρόπολη (Μεγάλη Παναγία) με ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1852 κ.ά.

Αρχαία Ελεύθερνα: Η προστατευμένη από το ειδικό σκέπαστρο Νεκρόπολη.

Στο Ρέθυμνο θα βρείτε τα εξής μουσεία: Αρχαιολογικό (στον ναό του Αγίου Φραγκίσκου), Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, Ιστορικό και Λαογραφικό (σε βενετσιάνικο αρχοντικό του 17ου αιώνα), Παλαιοντολογικό (παράρτημα του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας – στεγάζεται στο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής τέμενος Μασταμπά).

Ο αρχαιολογικός χώρος και το μουσείο στην Αρχαία Ελεύθερνα αξίζουν σίγουρα την προσοχή σας, καθώς η ανασκαφή στην Ορθή Πέτρα είναι από τις παγκοσμίως κορυφαίες του είδους.

Το Υστερομινωικό νεκροταφείο στους Αρμένους (του 13ου-12ου αιώνα π.Χ.) είναι το μεγαλύτερο νεκροταφείο σκαλιστών τάφων στην Κρήτη.

Ο Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης (ΒΟΑΚ) απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή από τον οδηγό, ιδιαίτερα κατά τους μήνες που η τουριστική κίνηση είναι αυξημένη. Το ίδιο και οι βασικοί επαρχιακοί δρόμοι. Αποφεύγετε τα προσπεράσματα – δεν προσφέρουν κανένα όφελος – και μην αναπτύσσετε υπερβολική ταχύτητα (οι κάμερες στον ΒΟΑΚ λειτουργούν).

Althea Village Hotel

Σε επίκαιρο σημείο του περίφημου ΒΟΑΚ (Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης) βρίσκεται το Althea Village, μία μεγάλη, ενταγμένη με όμορφο τρόπο στο φυσικό περιβάλλον, σύγχρονη ξενοδοχειακή μονάδα 4 αστέρων, η οποία προσφέρει τη δυνατότητα εύκολης πρόσβασης στους σημαντικότερους προορισμούς της Δυτικής Κρήτης, τόσο δυτικά των Χανίων (Κίσαμος) όσο και ανατολικά (Ρέθυμνο). Διαθέτει 155 δωμάτια, διαμερίσματα, σουίτες και junior σουίτες, ενώ οι εγκαταστάσεις της περιλαμβάνουν δύο πισίνες, εστιατόριο, μπαρ, παιδική χαρά, γήπεδο τένις κ.ά. https://www.altheavillage.gr/el/, Κάτω Δαράτσο, Νέα Κυδωνία, 73100 Χανιά. Τηλ.: 28210 31320, email: info@altheavillage.gr