Γιατί η ηγεσία της Ferrari δημιουργεί φήμες για το μέλλον Leclerc-Vasseur

Το μεσημέρι της Πέμπτης 12/6, σχεδόν ταυτόχρονα, τρία Μέσα του ιταλικού Τύπου είχαν το ίδιο ρεπορτάζ: ότι ο Charles Leclerc σκέφτεται να φύγει από τη Ferrari αν τα πράγματα συνεχίσουν έτσι κι η ομάδα δε δείξει ανταγωνιστικό πρόσωπο το 2026, και ότι η πίστη του οργανισμού στο πρόσωπο του Fred Vasseur έχει πια κλονιστεί σε βαθμό που εξετάζονται πιθανοί αντικαταστάτες του.

MUST READ

GP Καναδά: Στο τεχνητό νησί της Παναγιάς - Το τηλεοπτικό πρόγραμμα του αγώνα

Λίγες ώρες μετά, ο Leclerc βρέθηκε ενώπιον των δημοσιογράφων στη media day που προηγείται του Grand Prix Καναδά. Ως αναμενόταν, έσπευσε να διαψεύσει τα πάντα:

«Είμαι πολύ έκπληκτος. Δεν έχω ιδέα από πού προέρχεται. Οπότε, θα προτιμήσω να το αγνοήσω. Αλλά ποτέ δεν έχω πει κάτι τέτοιο στους τελευταίους αγώνες. Αν μη τι άλλο, συνεχίζω να λέω πόσο αγαπώ την ομάδα και πόσο πολύ θέλω να επαναφέρω τη Ferrari στην κορυφή. Απλά εξεπλάγην.

«Έχουμε ένα όραμα που μοιραζόμαστε, εμείς οι τρεις - ο Fred, ο Lewis και εγώ - προκειμένου να προσπαθήσουμε να επιστρέψουμε στις νίκες. Και δουλεύουμε για να τα βάλουμε όλα αυτά μαζί. Και έτσι, ναι, αυτό είναι το σχέδιό μας. Νομίζω ότι πρέπει να το τηρήσουμε».

Στα δημοσιογραφικά γραφεία, τείνει να λέγεται πως «όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά, ψάξε το θέμα». Πράγματι, εννέα στις δέκα φορές αυτό ισχύει. Μπορεί κάτι να μοιάζει ως ανυπόστατη φήμη, αλλά να έχει μία βάση που οδηγεί κάπου, πιθανά κάπου τελείως διαφορετικά από εκεί που πιστεύει κανείς.

Στην προκειμένη περίπτωση, η ηγεσία της Ferrari, δηλαδή ο πρόεδρος John Elkann και ο CEO Benedetto Vigna, επέλεξαν να δώσουν αυτό το στίγμα στα ιταλικά ΜΜΕ ώστε να διαδοθεί αυτή η πληροφορία, με σαφείς σκοπούς και ξεκάθαρα κίνητρα.

Η κακή αγωνιστική εικόνα, με τις επιλογές για αλλαγές στο φετινό μονοθέσιο να έχουν αποτύχει και με την προσαρμογή του Lewis Hamilton στο Μαρανέλο να μην έχει επιτευχθεί πλήρως ακόμα, φέρνει τους ισχυρούς άνδρες της ιταλικής εταιρείας ενώπιον μίας εξαιρετικά δύσκολης απόφασης: ή θα επέμβουν λελογισμένα και θα εξετάσουν όλα τα δεδομένα για να βοηθήσουν την ομάδα να επιστρέψει στη σωστή τροχιά, ή θα ψάξουν να βρουν ένα-δύο-τρία πρόσωπα να ρίξουν το φταίξιμο και να προχωρήσουν σε αντικατάστασή τους. Επέλεξαν το δεύτερο.

O Vasseur ανακοινώθηκε ως αντικαταστάτης του Mattia Binotto τον Δεκέμβριο του 2022. Εκείνη τη σεζόν, η Scuderia είχε ένα εξαιρετικά ανταγωνιστικό μονοθέσιο, έχασε όμως τη μάχη της εξέλιξης και μαζί τους τίτλους, κάτι που χρεώθηκε εξ ολοκλήρου στον Ιταλό manager και μηχανικό. Η επιλογή Vasseur (κατά την άποψη του γράφοντος) ήταν σωστή: ένας άνθρωπος με πείρα στη διαχείριση προσωπικοτήτων, με σαφές πλάνο όπου και να εργάστηκε, με περγαμηνές και επιτυχίες στο ενεργητικό του. Γνώριζε τον Leclerc από τη χρονιά του στη Sauber, και ήθελε πολύ να αναλάβει αυτόν τον ρόλο, καθώς δέχτηκε μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα την προσφορά του Elkann. 

Έχει κάνει λάθη; Σαφώς. Έχει δείξει ότι συχνά αποδίδει ευθύνες και «κατηγορεί» μεμονωμένα άτομα στην ομάδα όταν κάτι δεν πάει καλά; Ασφαλώς. Ωστόσο, έχει καταφέρει να πείσει σημαντικά ονόματα του χώρου, όπως ο Loic Serra και ο Jerome D'Ambrosio να έρθουν για να στελεχώσουν την ομάδα σε καίριες θέσεις, ενώ έχει πείσει και δεκάδες μηχανικούς να αφήσουν τις παλιές τους ομάδες για μία νέα πρόκληση στην Ιταλία - αν και είναι εξαιρετικά δύσκολο να φύγει κανείς από την Αγγλία που 9/10 ομάδες έχουν εγκαταστάσεις για να πάει στο Μαρανέλο.

Το μεγαλύτερό του σφάλμα, όμως, είναι ότι δεν κατάφερε να αποκλείσει την ηγεσία από το Gestione Sportiva, το αγωνιστικό τμήμα της εταιρείας, του οποίου άλλωστε προΐσταται. Στα «χρυσά χρόνια» της Ferrari, από το 2000 ως το 2007, ο Jean Todt και ο Ross Brawn είχαν καταφέρει να αφήσουν τον Luca di Montezemolo (τότε πρόεδρο της Scuderia) εκτός εργοστασίου, μαζί με τις εφημερίδες, τα κακόβουλα σχόλια, τις επικρίσεις, και κάθε είδους περισπασμό, επιτρέποντας στην ομάδα να εργαστεί με γνώμονα την επιτυχία και όχι το να ευχαριστήσει κάποιο στέλεχος ή την κοινή γνώμη. Η ανθρωποφαγία του ιταλικού Τύπου ήταν και παραμένει μεγάλο ζήτημα για τον ιταλικό αθλητισμό, και δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί απ' αυτό η Ferrari.

Αφού απέτυχε σε αυτό ο Vasseur, και αγωνιστικά έχει δείξει ένα αρκετά ασθενές πρόσωπο, έδωσε το «πάτημα» στους υψηλά ιστάμενους να τον χρησιμοποιήσουν ως αποδιοπομπαίο τράγο, να του χρεώσουν συνολικά όλα τα στραβά της ομάδας, και να τον εκθέσουν στα media ώστε να αποπροσανατολιστεί ο πραγματικός υπαίτιος της κατάστασης που είναι οι ίδιοι. 

Δεν τους έχει βγει τελείως, όμως, καθώς ο Hamilton βγήκε στις κάμερες και στήριξε ανοιχτά τον επικεφαλής του, σε μία κίνηση με τεράστιο βάρος και μεγάλο αντίκτυπο στο μέλλον του Γάλλου.

Όσο για τον Leclerc, η προσπάθεια των Elkann-Vigna είναι πρακτικά να δείξουν ότι ακόμα κι ο πιο πιστός στρατιώτης της Ferrari σκέφτεται να βρει αλλού την τύχη εξαιτίας του με το πώς είναι η ομάδα υπό την ηγεσία του Vasseur. Είναι ακόμα μια προσπάθεια να φανεί ότι ο Γάλλος έχει κάνει τον Μονεγάσκο, έναν ισόβιο tifoso, να κοιτάζει τη Mercedes και την Aston Martin με καλό μάτι. Εδώ θα σας θυμίσω ότι το ίδιο (αλλά όχι στον ίδιο βαθμό) είχε γίνει με τον Binotto στα «τελευταία» του. 

Η Ferrari βρίσκεται σε κρίση, κι ενώ ως τώρα έμοιαζε να έχει αμιγώς αγωνιστικά χαρακτηριστικά, πλέον έχει περάσει σε μία κρίση εξουσίας, διαπροσωπικών σχέσεων. Η περιδίνηση των Ιταλών δεν έχει τελειωμό. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

F1: Τα φαβορί για τους καλοκαιρινούς αγώνες - Πόσο μπορεί να απειληθεί η McLaren

F1: Αυτό είναι το πρόγραμμα του 2026 - Ποιες είναι οι αλλαγές

Επίσημο: Ο Stroll επιστρέφει και τρέχει στον Καναδά