Γιατί η Formula 1 εξαρτάται τόσο από τα σιρκουί πόλης και «ποντάρει» σε αυτά

Το πρωί της Τρίτης 10/6, η Formula 1 αποκάλυψε κι επίσημα το πρόγραμμα της σεζόν του 2026. Αυτό που ξεχωρίζει αμέσως είναι πως η επέκταση των σιρκουί πόλης συνεχίζεται, καθώς η Ίμολα βγήκε από το καλεντάρι, και στην θέση της πρακτικά βρέθηκε το Madring, η πίστα της Μαδρίτης, το νέο σπίτι του Ισπανικού Grand Prix.

MUST READ

GP Καναδά: Στο τεχνητό νησί της Παναγιάς - Το τηλεοπτικό πρόγραμμα του αγώνα

Ο promoter του αγώνα στο Autodromo Enzo e Dino Ferrari πάλεψε μέχρι την τελευταία στιγμή να κρατήσει την θέση του στο πρόγραμμα. Το ρεπορτάζ αναφέρει, δε, ότι είχαν ήδη προετοιμαστεί για να φιλοξενήσουν αγώνα και το 2026, καθώς το 2023 ο αγώνας είχε ακυρωθεί λόγω των καταστροφικών βροχών που είχαν πλήξει την περιοχή και ήλπιζαν σε μία άτυπη ανανέωση της συμφωνίας τους με την F1.

Την επόμενη σεζόν, 9 από τους 24 αγώνες θα γί σε σιρκουί πόλης, ήτοι το 37,5% του προγράμματος θα αποτελείται από προσωρινές πίστες, στη μέση μεγαλουπόλεων, από τη Σαουδική Αραβία και το Αζερμπαϊτζάν, ως την Ισπανία και το Μαϊάμι και το Λας Βέγκας.

Σημεία των καιρών, θα πει κανείς, και δεν θα είχε άδικο. Δεν είναι πρωτοφανές φαινόμενο. Από τη στιγμή που η F1 πέρασε στα χέρια της Liberty Media, γίνεται μία συντονισμένη προσπάθεια μείωσης του κόστους, αύξησης της δημοφιλίας μέσω επενδύσεων σε social media, και πλατφόρμες όπως το Netflix με το Drive to Survive και η Apple με την ταινία 'F1', αλλά και εξορθολογισμού των εξόδων των ομάδων μέσω του cost cap. Κοινώς, ένα «νοικοκύρεμα» των οικονομικών της FOM η οποία άντεξε την πανδημία και βγήκε πιο δυνατή απ' αυτήν ακριβώς χάρη στις αποφάσεις της Liberty Media.

Ωστόσο, η μείωση του κόστους έχει έρθει εν πολλοίς με την επιλογή (ή, αν θέλετε, την προτίμηση) που έχουν δείξει οι Αμερικανοί στα σιρκουί πόλης. Σε αντίθεση με μία μόνιμη πίστα που χρειάζεται χρήματα για να αγοραστεί η γη, για να χτιστεί η πίστα, να πληροί τις προϋποθέσεις και να συντηρείται σταθερά, μία διαδρομή που στήνεται μερικές εβδομάδες πριν τον εκάστοτε αγώνα και διαλύεται με την ολοκλήρωσή του έχει σαφώς χαμηλότερα κόστη, τόσο για τον promoter, όσο και για την ίδια την F1. Και η F1, με τη σειρά, της χρεώνει παραπάνω τον διοργανωτή για να τον επισκεφθεί και να τον αναδείξει, μαζί με την πόλη του, διότι ξέρει ότι μπορεί. Ρουάντα, Ινδονησία, Ταϊλάνδη είναι μόνο μερικές από τις χώρες που παρακαλούν τον Stefano Domenicali να τις επισκεφθεί για να πειστεί ότι μπορούν να φιλοξενήσουν Grand Prix.

Το εύλογο ερώτημα είναι «γιατί να χτιστεί μία πίστα από το μηδέν και να μην πάμε σε πίστες που ήδη υπάρχουν, όπως το Nurburgring ή το Mugello;». Η απάντηση κυνική: Η F1 κερδίζει χρήματα από τους διοργανωτές που πληρώνουν για να έχουν αγώνα. Αυτοί οι ιδιοκτήτες πίστας δεν μπορούν να το αντέξουν οικονομικά αυτά τα υπέρογκα ποσά που ζητά η Liberty, ειδικά χωρίς κρατικές επιχορηγήσεις  ή απλά με απλή διαφήμιση της κυβέρνησης. Ως εκ τούτου, δεν είναι πραγματικά οικονομικά βιώσιμες επιλογές. Η Γερμανία πάντα πάλευε με την προσέλευση (ακόμη και κατά την εποχή του Schumacher ο κόσμος δεν πήγαινε στην πίστα) και με το να βγάλει τα έξοδά της.

Επιπλέον, με τις πίστες πόλεις αυξάνεται η πιθανότητα κι ένας αμύητος να δει περί τίνος πρόκειται, να ενδιαφερθεί και να γίνει fan, πολύ περισσότερο από το να γίνεται ένας αγώνας 30 km μακριά από το πιο κοντινό αστικό κέντρο. Είναι ο ίδιος λόγος που η υπερειδική διαδρομή του ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις θα γίνει στο Ζάππειο - ή που υπάρχουν υπερειδικές διαδρομές γενικά.

Θα βοηθούσε αν βλέπαμε τη Formula 1 ως αυτό που είναι: μία βιομηχανία ψυχαγωγίας, ένα τηλεοπτικό προϊόν. Το αθλητικό/αγωνιστικό σκέλος αφορά μόνο τους μηχανικούς όλο τον χρόνο, και όλους τους υπόλοιπους κάθε Κυριακή. Κι έτσι, η Ίμολα θα φεύγει και το Madring θα έρχεται.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Norris για Piastri: «Έχασα από τον καλύτερο οδηγό»

FIA: Γιατί παίρνει πίσω την τεχνική ντιρεκτίβα για τον Καναδά

Στο στόχαστρο της Cadillac ο Bottas - Τι πιστεύει ο Φινλανδός για την 11η ομάδα της F1