«Μετροπόντικας»: Ένα μηχάνημα 1.000 τόνων και με δύναμη 5.700 PS!

Ο «Μετροπόντικας» μπορεί και... καταπίνει σχεδόν 41 m γης την ημέρα, ανάμεσα από βουνά, βράχους ή ακόμα και κάτω από ποτάμια, αφήνοντας πίσω του ένα σχεδόν έτοιμο τούνελ

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ, ΦΩΤ.: ΑΡΧΕΙΟ
16/10/2022

Οι εποχές, που οι εργάτες με αντικείμενο τέτοιες δύσκολες αποστολές γυρνούσαν στο τέλος της βάρδιας τους αποκαμωμένοι στα σπίτια τους, έχουν περάσει προ πολλού. Τη θέση τους έχουν πάρει αυτά τα βαριά μηχανήματα, τα οποία είναι εξαιρετικής αποτελεσματικότητας.

Το συνολικό μήκος τους ξεπερνά ενίοτε τα 200 m. Μάλιστα, με τη βοήθειά τους ολοκληρώθηκε την 1η Ιουνίου 2016, έπειτα από 17 χρόνια, το έργο της διάνοιξης του τούνελ Gotthard στην Ελβετία, μήκους 57,1 km! Χωρίς τη νεότερη τεχνολογία της κατασκευής τούνελ κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο.

Ένα... σκουλήκι 200 m τρώει το βουνό!

Με απλά λόγια, αυτό το μηχάνημα μοιάζει με ένα γιγαντιαίο ατσάλινο σκουλήκι, μήκους 200 m, το οποίο τρώει... το βουνό. Στο "κεφάλι" του υπάρχει ένας περιστρεφόμενος δίσκος με διάμετρο ως και 19 m (για να έχετε μια τάξη μεγέθους, φανταστείτε μία επταόροφη οικοδομή!), μέσα στον οποίο είναι εγκατεστημένοι γύρω στους 60 «τροχούς» από κράμα αλουμινίου. Η διάμετρός τους είναι 43 cm και σε κάθε έναν από αυτούς ασκούνται δυνάμεις έως και 32 τόνων.

Εξαιτίας της περιστροφικής κίνησης του δίσκου σπάνε μεμονωμένα κομμάτια βράχων, τα λεγόμενα chips, τα οποία γλιστρούν στο κέντρο του μηχανήματος και στη συνέχεια μεταφέρονται από το σχετικό ιμάντα έξω από το τούνελ.

Διαφορετικό πέτρωμα, διαφορετική τεχνολογία

Με δεδομένο ότι δεν είναι κάθε είδος υπεδάφους το ίδιο με τα άλλα, υπάρχουν διάφορες τεχνικές διάτρησης πετρωμάτων για την κατασκευή ενός τούνελ. Ουσιαστικά, είτε πρόκειται για κάποιο σημείο κάτω από ένα ποτάμι, ένα θαλάσσιο στενό είτε για κάποιο πέρασμα μέσα από ένα βουνό, η γεωλογία, δηλαδή η κατασκευαστική βάση, είναι ο πιο αποφασιστικός παράγοντας για τη λήψη της απόφασης για την επιλογή της καλύτερης δυνατής τεχνολογίας διάτρησης. Υδροστατικές πιέσεις άνω των 15 bar σε διανοίξεις εδαφών κάτω από ποτάμια δεν είναι καθόλου σπάνιες. Συγκριτικά, ένα φυσιολογικό ελαστικό αυτοκινήτου έχει πίεση σχεδόν 2,5 bar...

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα μηχανήματα διάνοιξης πετρωμάτων δε λειτουργούν στα... τυφλά. Σκεφθείτε ένα μηχάνημα, που είναι ρυθμισμένο να σκάβει με συγκεκριμένο βαθμό «σκληρότητας», να πέσει σε κάποιο κενό. Για αυτού του είδους τις δυσκολίες υπάρχει το σύστημα ISP (Integrated Seismic Prediction), το οποίο μπορεί να προβλέψει τις γεωλογικές αντιδράσεις του υπεδάφους.