Στερνή μου γνώση: 8 αυτοκίνητα που κανείς δεν εκτίμησε στην ώρα τους


Στην εξέλιξη του αυτοκινήτου έχουν βάλει το λιθαράκι τους αρκετά μοντέλα, που δημιούργησαν τάσεις και εισήγαγαν ενδιαφέρουσες καινοτομίες, αλλά δεν έτυχαν ποτέ της ανάλογης αναγνώρισης.

  • ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΠΙΤΣΙΝΗ ΦΩΤ. : ΑΡΧΕΙΟ
  • 22/6/2025

Τα σύγχρονα αυτοκίνητα δεν έχουν καμία σχέση με τους προγόνους τους με τις πρωτόγονες προδιαγραφές τους. Για να φτάσουν, όμως, στο σημερινό επίπεδο και να προσφέρουν κορυφαία άνεση και ασφάλεια σε συνδυασμό με πολύ χαμηλότερη ρύπανση του περιβάλλοντος, μεσολάβησαν κάποια εμβληματικά μοντέλα τα οποία επηρέασαν καθοριστικά τον ρου της αυτοκίνησης. Τα περισσότερα από αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά στους φίλους των τεσσάρων τροχών και αναφέρονται σε όλα τα σχετικά δημοσιογραφικά αφιερώματα.

Τις σχετικές λίστες κοσμούν διαχρονικά μοντέλα, όπως ο «αθάνατος» «Σκαραβαίος» της Volkswagen, το Austin Mini που ίδρυσε τη μικρή κατηγορία, η υπέρκομψη Citroen DSμε τις θεϊκές υδροπνευματικές αναρτήσεις, αλλά και πιο σύγχρονα αυτοκίνητα, όπως το Toyota Prius ως πρώτος εκπρόσωπος της υβριδικής τεχνολογίας σε μαζικό επίπεδο. Ο κατάλογος θα μπορούσε να είναι ατέλειωτος, συνήθως, όμως, λείπουν από αυτόν μοντέλα με καινοτόμα χαρακτηριστικά, που δεν έλαβαν, ωστόσο, στην εποχή τους την αναγνώριση που τους άξιζε.

Το αφιέρωμα του Car and Driverεστιάζει σε οκτώ τέτοιες περιπτώσεις υποτιμημένων αυτοκινήτων των τελευταίων έξι δεκαετιών, που αποδείχθηκαν στην πορεία σημαντικά, αλλά εξακολουθούν να περνούν κάτω από τα ραντάρ μας.

Renault R16, 1965

To λανσάρισμα του Renault 16 στα μέσα της δεκαετίας του 1960 τάραξε τα νερά στις κατηγορίες των οικογενειακών αυτοκινήτων, όπου κυριαρχούσαν μέχρι τότε τα κλασικά σεντάν με αμαξώματα τριών όγκων και τα στέισον βάγκον, που τα συνόδευε η ρετσινιά των οχημάτων επαγγελματικής χρήσης. Οι Γάλλοι έδωσαν την ιδανική λύση προσφέροντας με το Renault R16 ένα οικογενειακό πεντάθυρο μοντέλο με τεράστια πίσω πόρτα και εξαιρετικά πρακτική διαμόρφωση των εσωτερικών χώρων. Το αυτοκίνητό τους δεν ήταν το πρώτο που υιοθετούσε αυτήν τη συνταγή, ωστόσο την εφάρμοσε με τον καλύτερο τρόπο και έτσι απογειώθηκαν οι πωλήσεις του Renault R16. Συγκεκριμένα, πουλήθηκαν κατά τη διάρκεια 15 ετών γύρω στα 1,85 εκατομμύρια τέτοια οχήματα, τα οποία, μάλιστα, εξακολουθούν να έχουν μεγάλη ζήτηση στην αγορά των κλασικών αυτοκινήτων.

Subaru Leone, 1972

Μέχρι το 1972 ταυτιζόταν η τετρακίνηση με τα σκληροπυρηνικά οχήματα εκτός δρόμου και ειδικού σκοπού για συγκεκριμένη χρήση σε ορεινές και δύσβατες περιοχές με χιόνια, πάγους και βαρύ χειμώνα. Εκείνην τη  χρονιά έκανε την εμφάνισή του το Subaru Leone και ανέτρεψε τα δεδομένα, αφού έγινε το πρώτο μοντέλο 4Χ4 με συμβατικό αμάξωμα για καθημερινή χρήση και σε σχετικά προσιτές τιμές, ενώ έφερε και την τεχνογνωσία της Subaru στην τετρακίνηση. Το Leone κυκλοφόρησε σε δύο τύπους αμαξώματος ως πεντάθυρο Hatchback και ως στέισον βάγκον και παρέμεινε ουσιαστικα αδικημένο, αφού άξιζε σίγουρα μεγαλύτερης αναγνώρισης από το ευρύτερο κοινό.

ΒMW 2002 Turbo, 1973

Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 βρέθηκε η BMW σε τόσο μεγάλη κρίση, ώστε παρ’ ολίγον να εξαγοραστεί από τη Mercedes. Η βαυαρική μάρκα κατάφερε να ανακάμψει και σε αυτό είχε σημαντική συμβολή η επιτυχημένη εμπορική πορεία της σειράς 02, που αποτελούσε την επιτομή της σπορ μπερλίνας και ουσιαστικό πρόγονο της νεότερης Σειράς 1. Κορυφαία έκδοση ήταν η BMW 2002 Turbo, που απετέλεσε το πρώτο μοντέλο της μάρκας από το Μόναχο με υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα. Η 2002 Turbo απέτυχε εμπορικά, επειδή το turbo της έμπαινε απότομα στο παιχνίδι και κατανάλωνε 15 L βενζίνης ανά 100 km εν μέσω της πρώτης πετρελαϊκής κρίσης, ωστόσο θεωρείται σημαντική γιατί ανέβασε το κύρος της BMW και οδήγησε τους ανταγωνιστές της να εμπλουτίσουν και αυτοί την γκάμα τους με οχήματα με υπερτροφοδοτούμενα μοτέρ.

Matra - Simca Rancho, 1977

Τα οχήματα εκτός δρόμου ήταν –μέχρι την έλευση του αριστοκρατικού Range Rover το 1970 – χρηστικά εργαλεία με δυνατότητες κίνησης εκτός ασφάλτου. Το 1977 αποκάλυψε η Simca, αν και… ψυχορραγούσε ήδη, στο Σαλόνι της Γενεύης το Rancho, έναν προπομπό των σημερινών SUV με περιπετειώδη και lifestyle χαρακτήρα, αλλά χωρίς τετρακίνηση. Το Rancho ήταν, ωστόσο, εμπορικά ένα δύσκολο αυτοκίνητο για το ευρύτερο αγοραστικό κοινό, ενώ από το 1979 μετονομάστηκε από Simca σε Talbot και το 1983 έληξε άδοξα η σταδιοδρομία του.

Honda Accord, 1981

Το Accord αποτελούσε ανέκαθεν ένα καλό, αλλά μάλλον άχρωμο και άοσμο οικογενειακό σεντάν. Παρ’ όλα αυτά, το συμπεριλάβαμε στη λίστα των υποτιμημένων αυτοκινήτων, επειδή υπήρξε το πρώτο μοντέλο μαζικής παραγωγής με σύστημα πλοήγησης. Αρχικά εφοδιάστηκαν με GPS πρώτης γενιάς και περιορισμένων δυνατοτήτων μόνο τα Honda Accord στην Ιαπωνία, όπου εξελίχθηκαν σε εμπορικό φιάσκο, επειδή το κόστος του συστήματος πλοήγησης ήταν εξωφρενικό, δηλαδή όσο το ένα τέταρτο της τιμής ολόκληρου του αυτοκινήτου. Σε κάθε περίπτωση, με το Honda Accord άρχισαν να καταργούνται οι κλασικοί χάρτες για τον προσανατολισμό των οδηγών και μπήκε στη ζωή μας η δορυφορική πλοήγηση.

Fiat Croma, 1987

To Croma λανσαρίστηκε το 1985 ως συμπαραγωγή της Fiat με τις Alfa Romeo (164), Lancia (Thema) και Saab (900), ενώ δεν συγκίνησε ποτέ με την αισθητική του και κάποια ιδιαίτερα προσόντα. Εξαίρεση αποτελεί η ντιζελοκίνητη έκδοση Croma TD i.e. από το 1987 και μετά, που διέθετε σύστημα άμεσου ψεκασμού και ξεχώρισε με τον πολιτισμένο τρόπο λειτουργίας της, εξαλείφοντας το ενοχλητικό κροτάλισμα του κινητήρα, όταν ήταν κρύος. Ο πετρελαιοκινητήρας του Croma συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους του είδους, μαζί με τους turbodiesel της Mercedes και τους πιο σύγχρονους Common Rail της Alfa Romeo.

Mercedes S-Class Coupe, 1995

To ‘’S’’ προέρχεται από το αρχικό γράμμα της γερμανικής λέξης ‘’Sonderklasse’’, δηλαδή: «Ειδική Κατηγορία», στη συγκεκριμένη περίπτωση θα μπορούσε, όμως, να παραπέμπει και στη λέξη ‘’Safety’’, δηλαδή: «Ασφάλεια». Στη ναυαρχίδα της γερμανικής μάρκας έκαναν παγκόσμια πρεμιέρα οι ζώνες απορρόφησης ενέργειας του αμαξώματος το 1959, το ηλεκτρονικό ABS το 1978, ο πρώτος αερόσακος το 1981 και το Cruise Control με αισθητήρες ραντάρ το 1999. Ξεχωριστή θέση κατέχει, όμως, και η ογκώδης S-class Coupé του 1995, αφού σε αυτή  λανσαρίστηκε το ηλεκτρονικό σύστημα ευστάθειας ESP, που προοριζόταν αρχικά μόνο για τα πολυτελή μοντέλα της Mercedes. Ωστόσο, η αποτυχία της A-class το 1997 στο περιβόητο «Τεστ του Ταράνδου» υποχρέωσε τη Mercedes να εφοδιάσει στάνταρ το compact μοντέλο της με ESP και σταδιακά την ακολούθησαν και οι ανταγωνιστές της.

Tesla Model S, 2012

Ένα αμερικανικό μοντέλο αιφνιδίασε τους Ευρωπαίους και έκανε την ηλεκτροκίνηση κορυφαίο ζήτημα στον χώρο της αυτοκινητοβιομηχανίας, αν και είχαν υπάρξει και άλλα μοντέλα αντίστοιχης τεχνολογίας πριν από αυτό, όπως, για παράδειγμα, το Nissan Leaf. Ωστόσο, η Tesla έπιασε το νόημα καλύτερα από όλους τους ανταγωνιστές της προσφέροντας με το Model S ένα υπερσύγχρονο ηλεκτρικό μοντέλο υψηλών επιδόσεων, με πολλά ηλεκτρονικά gadget, μεγάλες οθόνες και με μια «καθησυχαστική» αυτονομία της τάξης των 500 km. Με άλλα λόγια, αποτίναξε από τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα τη ρετσινιά των αισθητικά και οδηγικά αδιάφορων αυτοκινήτων και τα έκανε cool και επιθυμητά στο πλατύ κοινό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Ηλεκτρικό ή θερμικό αυτοκίνητο στον καύσωνα - Ποιο κερδίζει σε συντήρηση, ψύξη και κόστος

Πού είναι το «χιλιόμετρο μηδέν» στην Ελλάδα - Από εκεί μετρούνται οι χιλιομετρικές αποστάσεις

ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις: Κυκλοφορεί το Επίσημο Πρόγραμμα - Πώς θα το προμηθευτείτε δωρεάν