Αυτό το «θρυλικό» μοντέλο της Fiat έγινε 40 ετών (photos)


Πρόκειται για το μοντέλο που έφερε το turbo στην κατηγορία Β το 1985, αντιμετωπίζοντας τον σκληρό ανταγωνισμό με την εκλεπτυσμένη τεχνολογία, τις συναρπαστικές επιδόσεις και το αντισυμβατικό στυλ του.

  • ΦΩΤ: FIAT
  • 30/4/2025

Το Fiat Uno Turbo ήταν ένα από τα αυτοκίνητα που κάθε νέος τη δεκαετία του 1980 ήθελε να αποκτήσει. Μόνο και μόνον η λέξη «turbo», αρκούσε για να σε… εκτοξεύσει στα ουράνια, δίνοντας άλλο νόημα στην καθημερινότητα του οδηγού.

Πέρασαν 40 χρόνια από τότε που η Fiat παρουσίασε ένα από τα πιο εκπληκτικά και αντισυμβατικά αυτοκίνητα που βγήκαν ποτέ από τη γραμμή συναρμολόγησης του Mirafiori: το Uno Turbo i.e. Ήταν η εποχή των μικρών «πυραύλων τσέπης», μια εποχή που οι νέοι και οι motorheads ζητούσαν οχήματα που θα μπορούσαν να συνδυάσουν επιδόσεις που θυμίζουν σπορ αυτοκίνητο σε ένα αμάξωμα hatchback.

Η απάντηση της FIAT σε μια τάση που είχε ήδη διαμορφωθεί στη Γαλλία και τη Γερμανία, το Uno Turbo i.e. έκανε μια κομψή είσοδο σε ένα ελίτ κλαμπ όπου κυριαρχούσαν αξιόλογοι ανταγωνιστές με το μοναδικό μείγμα προηγμένης τεχνολογίας, συναρπαστικών επιδόσεων και ξεχωριστού στυλ.

Παρουσιάστηκε επίσημα την άνοιξη του 1985, όταν το ηλικίας δύο ετών Uno είχε ήδη πουλήσει πάνω από 1 εκατομμύριο μονάδες. Το Turbo i.e. ήταν το προϊόν μιας απλής αλλά αποτελεσματικής συνταγής: ένας κινητήρας 1.301 κ.εκ. με ηλεκτρονικό ψεκασμό καυσίμου Bosch, ηλεκτρονική ανάφλεξη Magneti Marelli και υδρόψυκτο υπερσυμπιεστή IHI VL2 με ενδιάμεσο ψύκτη αέρα/αέρα.

Το αποτέλεσμα ήταν 105 ίπποι, 147 Nm ροπής στις 3.200 σ.α.λ., τελική ταχύτητα 200 km/h και επιτάχυνση από 0 έως 100 km/h σε 8,3 δευτερόλεπτα. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα αμάξωμα που ζύγιζε μόλις 845 kg.

Για να ολοκληρωθεί το σπορ «πακέτο», το πλαίσιο διέθετε αντιστρεπτική μπάρα και σύστημα πέδησης με αεριζόμενους δίσκους εμπρός. Το πεντατάχυτο κιβώτιο ταχυτήτων του προερχόταν από το Ritmo 105 TC.

Ο αναλογικός πίνακας οργάνων της Veglia-Borletti ή -κατά παραγγελία- της Nippon-Seiki, πλήρως ψηφιακός, ήταν μια πανδαισία για τα μάτια: ταχύμετρο, στροφόμετρο και ενδείξεις πίεσης, θερμοκρασίας λαδιού, θερμοκρασίας νερού, καυσίμου και, φυσικά, turbo.

Αξίζει να σημειωθεί ότι περιλάμβανε τον καινοτόμο «πίνακα ελέγχου», μια οθόνη που παρακολουθούσε την κατάσταση της πόρτας, των φώτων, της ψύξης και της λίπανσης - ένα ολοκαίνουργιο χαρακτηριστικό στην κατηγορία των μικρομεσαίων αυτοκινήτων.

Το αμάξωμα είχε διαφορετικό μπροστινό προφυλακτήρα με ενσωματωμένους προβολείς ομίχλης και εισαγωγές για να κατευθύνει τον αέρα στο intercooler και το ψυγείο λαδιού, miniskirts και θόλους τροχών που προέρχονται από το Uno SX, και μια πίσω πόρτα από fiberglass με αεροτομή. Οι ζάντες αλουμινίου 13 ιντσών με διαμαντένια κοπή τοποθετήθηκαν με ελαστικά χαμηλού προφίλ 175/60 και καλύμματα με τον σκορπιό της Abarth σε κόκκινο φόντο.

Οι εσωτερικοί χώροι αποτελούσαν την επιτομή της σπορ κομψότητας: μαύρο βελούδο διακοσμημένο με τις πέντε κόκκινες μπάρες του λογότυπου της Fiat, κόκκινες μοκέτες, μαύρες ζώνες ασφαλείας, τιμόνι τεσσάρων ακτίνων και κόκκινο ρολόι υγρών κρυστάλλων.

Το 1986, η πρώτη αναβάθμιση εισήγαγε νέα χρώματα, νέα μάσκα, ταιριαστούς πλαϊνούς καθρέφτες, λωρίδες «Turbo i.e.» κατά μήκος των πλευρών και το ντεμπούτο του πιο ορατού πράσινου ψηφιακού ταμπλό.

Το 1990 η δεύτερη γενιά έκανε το ντεμπούτο της. Ο κινητήρας διέθετε βελτιωμένη χωρητικότητα 1.372 κ.εκ., μια νέα τουρμπίνα Garett T2, αύξηση στους 116 ίππους και επιτάχυνση από τα 0 στα 100 σε 7,7 δευτερόλεπτα. Παράλληλα, είχε πιο διακριτική εμφάνιση: προφυλακτήρες με κόκκινη λωρίδα, ενσωματωμένη αεροτομή, νέες ζάντες αλουμινίου τεσσάρων ακτίνων, πιο εργονομικό εσωτερικό, καθίσματα με μαύρα και γκρι τετράγωνα και δερμάτινο τιμόνι Momo.

Υπήρχε επίσης μια έκδοση 112 ίππων, με καταλύτη που παρήχθη για να τηρεί τον κανονισμό Euro 1, καθώς και η εξαιρετικά σπορ έκδοση Racing, η οποία διέθετε ταιριαστές λεπτομέρειες, ένα καλλιγραφικό λογότυπο και ένα σωρό προαιρετικά στοιχεία: ηλιοροφή, κλείδωμα με τηλεχειρισμό, πλυντήρια φώτων, ηλεκτρικά παράθυρα και μεταλλικό χρώμα.

Το Uno Turbo παρήχθη μέχρι το 1994, δίνοντας τη σκυτάλη στο Punto GT. Στην εποχή του, κέρδισε περισσότερους από 50.000 οδηγούς, εντυπωσιάζοντας τόσο για την εμπορική του επιτυχία όσο και για την ικανότητά του να αιχμαλωτίζει τη φαντασία μιας ολόκληρης γενιάς. Μέχρι σήμερα, ο βρυχηθμός ενός καλοδιατηρημένου Uno Turbo είναι ακόμα ικανός να γυρίσει το κεφάλι σχεδόν οποιουδήποτε, είτε είναι εξοικειωμένος με αυτό είτε όχι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Fiat Giga Panda: Πλησιάζει ο αντίπαλος του Dacia Duster - Πότε θα παρουσιαστεί

Fiat Panda: Και όμως! Δείτε σε ποια χώρα έχει τιμή κάτω των 10.000 ευρώ

Διαρροή: Στο φως οι πρώτες πληροφορίες για το νέο Fiat 500 Hybrid