Τους υαλοκαθαριστήρες τους χρωστάμε σε μια γυναίκα που δεν είχε αυτοκίνητο…

Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι λίγες οι φορές που οι μεγαλύτερες και χρηστικότερες ιδέες γεννήθηκαν στην στιγμή, σε μία προσπάθεια του ανθρώπου να προσπεράσει δυσκολίες, να κάνει την ζωή του (ή των άλλων) καλύτερη, αλλά και γιατί η σκέψη ενός ανθρώπου έξω από το πρόβλημα, συχνά είναι πιο καθαρή και αποτελεσματική.

Και εν προκειμένω, η Αμερικανίδα Mary Anderson «γέννησε» μία ιδέα που έμελλε να αλλάξει την μοίρα όλων των οδηγών κάθε είδους οχήματος. 

MUST READ

Υαλοκαθαριστήρες: Γιατί πρέπει να τους σηκώνουμε όταν χιονίζει

Ποια είναι η πρώτη μας σκέψη όταν μπαίνουμε στο αυτοκίνητό μας και έξω βρέχει; Να εκκινήσουμε τον υαλοκαθαριστήρα προκειμένου να απομακρυνθούν τα νερά από το παρμπρίζ. Ή ακόμα καλύτερα στις μέρες μας, να ξεκινήσει ο υαλοκαθαριστήρας αυτόματα να δουλεύει χάρη στους σχετικούς σένσορες που υπάρχουν. Είναι οι στιγμές που αποδεικνύουν ότι οι υαλοκαθαριστήρες είναι ένα ανεκτίμητο στοιχείο του εξοπλισμού του αυτοκινήτου μας. Και πώς δημιουργήθηκαν; Ας δούμε την ιστορία της κυρίας από την Αλαμπάμα!

Έναν χειμώνα στη Νέα Υόρκη

Τα εύσημα για την εφεύρεση των υαλοκαθαριστήρων αποδίδονται στους Αμερικανούς και η αρχή αυτής της ιστορίας χρονολογείται από τον χειμώνα του 1902, όταν η Mary Anderson αποφάσισε να πάει στη Νέα Υόρκη, χρησιμοποιώντας χρήματα που κληρονόμησε από τη θεία της. Μη έχοντας δικό της όχημα, μπήκε στην διαδικασία να εξερευνήσει την πόλη με το τραμ. Τότε ήταν που η υπομονή της τέθηκε σε μεγάλη δοκιμασία, όταν κάθε τρεις και λίγο ο οδηγός ανοίγοντας το παράθυρό του, έβγαζε το χέρι του για να σκουπίσει το χιόνι από το παρμπρίζ του βαγονιού. Το κρύο πέρναγε στο εσωτερικό και οι επιβάτες διαμαρτύρονταν…

Η επιβαίνουσα κυρία Anderson, «κατέβασε» μία ιδέα για το πως όλο αυτό θα μπορούσε να αποφεύγονταν.  Και αυτή η ιδέα, οδήγησε σε μία εφεύρεση στην οποία βασίζονται εκατοντάδες εκατομμύρια οδηγοί σήμερα για να δουν τον δρόμο μπροστά.

Σύμφωνα με τα όσα είχε διηγηθεί η ίδια στην Εγκυκλοπαίδεια της Αλαμπάμα, το τραμ έπρεπε να σταματήσει πολλές φορές κατά τη διάρκεια της χιονοθύελλας, ώστε ο οδηγός να μπορέσει να βγει ακόμα και έξω από αυτό και να σκουπίσει το παρμπρίζ με το χέρι. Η εμπειρία ενέπνευσε την Anderson να σχεδιάσει μια συσκευή παρόμοια με τον σημερινό υαλοκαθαριστήρα.

Η Άντερσον έφτιαξε έτσι ένα λειτουργικό μοντέλο, μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες. Τελικά ολοκλήρωσε τη σχεδίαση του μηχανισμού και τον ονόμασε «συσκευή καθαρισμού παραθύρων» για αυτοκίνητα και άλλα οχήματα. Διέθετε έναν βραχίονα με ελατήριο με μια λαστιχένια λεπίδα, η οποία κινούνταν κατά μήκος του παρμπρίζ χρησιμοποιώντας έναν χειροκίνητο μοχλό μέσα στην καμπίνα του οχήματος. 

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι πριν από αυτήν την εύχρηστη εφεύρεση, οι άνθρωποι σε μερικά από τα πρώτα αυτοκίνητα έπρεπε να αντιμετωπίσουν τη βροχή και το χιόνι με πολύ πιο άβολους τρόπους. Οι οδηγοί θα έπρεπε να σταματούν κάθε λίγα λεπτά και να σκουπίζουν χειροκίνητα το παρμπρίζ. Ή, οι άνθρωποι απλά δεν θα οδηγούσαν σε τέτοιο καιρό.

Το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας 

Στις 10 Νοεμβρίου 1903, έλαβε μια επιστολή από το γραφείο διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που επιβεβαίωνε ότι της είχαν παραχωρηθεί δικαιώματα για την εφεύρεση. Ίσως παραδόξως για τους σημερινούς οδηγούς, καμία από τις εταιρείες που προσεγγίστηκαν δεν ενδιαφέρθηκε για την παραγωγή, δηλώνοντας ότι «αυτή η εφεύρεση δεν παρουσιάζει επαρκή εμπορική αξία για να δικαιολογήσει τη συμμετοχή στην πώλησή της».

Σε αυτό το στάδιο, αξίζει να σημειωθεί ότι η ιδέα της, αν και αρχικά απορρίφθηκε, έγινε ορόσημο στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας. Αυτό το παράδειγμα αποδεικνύει ότι μερικές φορές ακόμη και οι πιο ασυνείδητες ιδέες μπορούν να αλλάξουν το πρόσωπο μιας βιομηχανίας. Χάρη στη Mary Anderson, γιατί οι υαλοκαθαριστήρες έχουν γίνει βασικό στοιχείο, βελτιώνοντας την ορατότητα στο δρόμο για εκατομμύρια οδηγούς σε όλο τον κόσμο. Αυτό είναι ένα τέλειο παράδειγμα του πώς ένα άτομο και η δημιουργικότητά του μπορούν να επηρεάσουν την καθημερινότητά μας.

Ωστόσο η Anderson δεν ήταν το πρώτο άτομο που κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μια συσκευή καθαρίσματος παρμπρίζ. Ορισμένες αναφορές αποδίδουν αυτή την ιδέα στον George Capewell από το Hartford του Κονέκτικατ, ο οποίος κατέθεσε την δική του εκδοχή του το 1896. Υπήρχαν επίσης και άλλοι που κατοχύρωσαν παρόμοιες συσκευές την ίδια εποχή με την Anderson, αλλά ήταν αυτή ο πρώτος άνθρωπος που κατασκεύασε πραγματικά ένα λειτουργικό δείγμα, σύμφωνα με διάφορες μαρτυρίες.

Δυστυχώς η Anderson δεν κατάφερε να βρει μια εταιρεία για να αγοράσει το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ή να αναπαράγει τη συσκευή. Έτσι το όνειρό της να δημιουργήσει μια βιομηχανία υαλοκαθαριστήρων σταμάτησε εκεί μη εισπράττοντας ούτε ένα δολάριο για αυτή την εκπληκτική της εφεύρεση. Τελικά, η πρώτη αυτοκινητοβιομηχανία που καθιέρωσε τους υαλοκαθαριστήρες στον στάνταρ εξοπλισμό των μοντέλων της ήταν η Cadillac το 1922.

Who Is Who

Η Mary Anderson γεννήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 1866, αμέσως μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο σε μια οικογενειακή φυτεία στην κομητεία Γκριν. Μετά το θάνατο του πατέρα της, η οικογένεια μετακόμισε στο Μπέρμιγχαμ το 1889, σύμφωνα με μια αφήγηση της ζωής της στην Εγκυκλοπαίδεια της Αλαμπάμα. 

Κατά τη διάρκεια της ζωής της, η Anderson διέπρεψε ως επιχειρηματίας. Εκτός από την κατασκευή και τη διαχείριση μιας πολυκατοικίας στο Berbingham της Αλαμπάμα, διατηρούσε ένα ράντσο βοοειδών και έναν αμπελώνα στο Fresno της Καλιφόρνια.

Πέθανε 27 Ιουνίου 1953, πενήντα χρόνια μετά την εξασφάλιση της πατέντας της. Είναι θαμμένη στο νεκροταφείο Elmwood του Μπέρμιγχαμ. Το 2011 εισήχθη μετά θάνατον στο National Inventors Hall of Fame.

Πηγές: National Inventors Hall of Fame

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Ποια εταιρεία αυτοκινήτων έχει σοβαρό πρόβλημα με τους υαλοκαθαριστήρες;

Πότε θα ψηφιστεί ο νέος ΚΟΚ - Έρχονται 1.000 νέες κάμερες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη

Τι πρέπει να καταλάβεις αν δεις σηκωμένους τους υαλοκαθαριστήρες του αυτοκινήτου