9/11/2024
Συνηθίζεται ακόμα και σήμερα να λέμε, ότι ο μηχανοκίνητος αθλητισμός, με λίγα λόγια οι αγώνες αυτοκινήτου, είναι ο στίβος που δοκιμάζονται νέες ιδέες σε μηχανολογικό ή άλλο επίπεδο, πριν αυτές μεταφερθούν στα καθημερινά μας αυτοκίνητα που οδηγούμε όλοι. Και αυτό ισχύει. Σε μεγάλο μάλιστα βαθμό. Και αφορά εφευρέσεις που είδαν το φως της δημιουργίας είτε από ανάγκη, είτε από εξέλιξη. Και μία από αυτές είναι οι προβολείς ομίχλης.
Η ανάγκη και ο εντοπισμός του προβλήματος
Οι προβολείς ομίχλης δημιουργήθηκαν από την ανάγκη να μπορούν οι συμμετέχοντες στον 24-ωρο μαραθώνιο να μπορούν να βλέπουν όταν απλώνονταν ομίχλη στην πεδιάδα της Σάρτης, εκεί που υπάρχει μέχρι και σήμερα η εμβληματική πίστα που διεξάγεται ο αγώνας. Είναι σύνηθες φαινόμενο ακόμα και στις ημέρες μας, η ομίχλη να πέφτει κατά τη διάρκεια της νύχτας και την αυγή σε ορισμένες πιο υγρές περιοχές της πίστας, όπως στη Mulsanne και στη Maison Blanche. Δεδομένης της ταχύτητας με την οποία κινούνται τα αυτοκίνητα, η καθαρή ορατότητα από μακριά είναι απαραίτητη.
Βρισκόμαστε λοιπόν στο 1926 όπου τη διάρκεια της 4ης διοργάνωσης του εμβληματικού 24 Hours of Le Mans, εκτυλίχθηκε μια ιστορική καινοτομία. Ο Pierre Marchal, ο οραματιστής ιδρυτής της Société Marchal, ένωσε τις δυνάμεις του με μηχανικούς από τη νικήτρια ομάδα της προηγούμενης χρονιάς, Lorraine Dietrich. Η αποστολή τους; Να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της ομίχλης και των επιπτώσεών της στην ορατότητα κατά τη διάρκεια του αγώνα. Αυτή η συλλογική προσπάθεια σηματοδότησε την αυγή μιας νέας εποχής, που θα έβλεπε τα φώτα ομίχλης να αναδύονται ως ένα κρίσιμο εργαλείο για την οδήγηση στο μέλλον της αυτοκίνησης.
Γιατί όμως χρειάστηκαν οι προβολείς ομίχλης; Δεν ήταν αρκετοί οι «κανονικοί» προβολείς των τότε αυτοκινήτων; Προφανώς όχι… Οι συμβατικοί προβολείς, ενώ είναι αποτελεσματικοί για ορατότητα σε μεγάλη απόσταση, δημιουργούν εκτυφλωτικές αντανακλάσεις όταν αντιμετωπίζουν πυκνή ομίχλη. Η λύση βρίσκονταν στο να διοχετεύσεις δέσμες φωτός που πρέπει να παραμένουν κάτω από το στρώμα υγρασίας, αποφεύγοντας το «φαινόμενο θάμβωσης». Τα φώτα ομίχλης αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα με εξειδικευμένα σχέδια φακών, με κάθετες ραβδώσεις και ανακλαστήρες που οδηγούν το φως προς τα κάτω. Αυτή η καινοτομία αύξησε τον περιφερειακό φωτισμό του δρόμου, εξασφαλίζοντας καθαρή ορατότητα ακόμα και σε συνθήκες ομίχλης.
Τα φώτα ομίχλης ανακαλύπτονται στο Le Mans
Κατά τη διάρκεια της νύχτας και νωρίς το πρωί στις 24 Ώρες του 1926, τα φώτα ομίχλης έδωσαν στους Lorraine Dietrichs το πλεονέκτημα και έκαναν δυνατό το πρώτο χατ-τρικ για έναν Γάλλο κατασκευαστή, εναντίον των Bentley που είχαν ατύχημα τη νύχτα στη Maison Blanche λόγω έλλειψης ορατότητας και των Peugeot.
Όπως ήταν αναμενόμενο, όλο και περισσότερα αυτοκίνητα τοποθέτησαν φώτα ομίχλης τα επόμενα χρόνια. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε η ιστορία και το 1933, η Alfa Romeo κέρδισε τον αγώνα με ένα ζευγάρι προβολέων ομίχλης που βρίσκονταν κάτω από τους κύριους προβολείς, διάταξη που σταδιακά πέρασε στα αυτοκίνητα που συμμετείχαν σε διάφορα είδη αγώνων.
Αυτή η καινοτομία που δοκιμάστηκε για πρώτη φορά στην πίστα 24 ωρών έγινε σύντομα στάνταρ στα αυτοκίνητα παραγωγής. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τα φώτα ομίχλης μπορούσαν να βρεθούν σε όλα, από τη νικήτρια Ferrari στο Le Mans έως ένα Renault 4CV ή ένα Peugeot 203 σε αυτοκινητοδρόμους ή επαρχιακούς δρόμους. Με την πάροδο του χρόνου, τα φώτα ομίχλης έγιναν πιο βελτιωμένα και ενσωματώθηκαν καλύτερα στα μπροστινά καπό ή στα φτερά.
Πλέον αποτελούν -εμπρός και πίσω- αναπόσπαστο μέρος των φωτιστικών σωμάτων, ενώ μέσα από την εξέλιξή τους στα χρόνια, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο και στα ράλι, βοηθώντας χιλιάδες οδηγούς από το να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους με ασφαλή τρόπο.
_77761_457431_type15035.jpg)
Who is who
Ο Pierre Donat Louis Marchal ήταν Γάλλος βιομήχανος, ιδρυτής της SECA/SEV Marchal που παρήγαγε ανταλλακτικά αυτοκινήτων αλλά έγινε διάσημη λόγω της εξέλιξης στα συστήματα φωτισμού των αυτοκινήτων. Γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου 1878 στο Asnières-sur-Seine και πέθανε στις 3 Αυγούστου 1964 στο Deauville. Ο Pierre Donat Louis Marchal που ήταν κάτοχος πτυχίων στη φιλοσοφία, στη νομική και στις Ηθικές και Πολιτικές Επιστήμες αποφασίζει να εισέλθει στη σύγχρονη βιομηχανία ηλεκτρικού εξοπλισμού αυτοκινήτων και με τη βοήθεια του μηχανικού Alfred Monnier και του ερευνητή Marsat δημιούργησαν και κατέθεσαν ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σχετικά με το κεντράρισμα της δέσμης φωτός. Στη συνέχεια, τελειοποίησαν τη λάμπα πυράκτωσης και βρήκαν τον επιλεκτικό λαμπτήρα θειούχου καδμίου που δίνει ένα κίτρινο φως, υποχρεωτικό στη Γαλλία από το 1939. Στις 4 Απριλίου 1924 ίδρυσε την Société d'Exploitation Commerciales des Apparatus Marchal (S.E.C.A.M.), μια εταιρεία στόχος της οποίας ήταν η διανομή εξοπλισμού Marchal.
Η Lorraine-Dietrich ήταν μία Γαλλική εταιρεία κατασκευαστής αυτοκινήτων και κινητήρων αεροσκαφών από το 1896 έως το 1935. Δημιουργήθηκε δε όταν ο κατασκευαστής σιδηροδρομικών ατμομηχανών Société Lorraine des Anciens Etablissements de Dietrich et Cie de Lunéville αποφάσισε να ασχοληθεί και με την κατασκευή αυτοκινήτων. Ο Γαλλο-Πρωσικός Πόλεμος χώρισε την παραγωγική ικανότητα της εταιρείας, με το ένα εργοστάσιο να βρίσκεται στο Niederbronn-les-Bains της Αλσατίας και το άλλο στο Lunéville της Λωρραίνης.
Το πρώτο αυτοκίνητο βγήκε στην παραγωγή το 1896, και χρησιμοποιούσε έναν εμπρός τοποθετημένο οριζόντιο δίδυμο κινητήρα με συρόμενους συμπλέκτες και κίνηση με ιμάντα. Είχε μια αναδιπλούμενη κορυφή, τρεις προβολείς ασετιλίνης και, πολύ ασυνήθιστο για την εποχή, ένα παρμπρίζ από πλάκα γυαλιού. Αργότερα, με το μοντέλο 15 CV Sport κέρδισε το Le Mans το 1925, ενώ το 1926 κατέλαβε και τις τρεις θέσεις του βάθρου! Η Lorraine-Dietrich έγινε έτσι η πρώτη μάρκα που κέρδισε δύο φορές το Le Mans και η πρώτη που κέρδισε σε δύο συνεχόμενα χρόνια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Τι πρέπει να καταλάβεις όταν δεις γαλάζιο φως σε αυτοκίνητο της Mercedes
Ο σωστός τρόπος για να ρυθμίζουμε τα φώτα του αυτοκινήτου
Αγορά μεταχειρισμένου diesel: Αξίζει ή όχι; Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε (video)
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
