Η ιστορία της πρώτης και μοναδικής Mercedes με κινητήρα Wankel

Στο άκουσμα των λέξεων «περιστροφικός κινητήρας» ή «κινητήρας Wankel,» το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό των περισσότερων είναι η Mazda. Δεν είναι όμως η μοναδική που τον χρησιμοποίησε.

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΜΑΡΙΛΗ ΠΙΝΙΑΤΑΡΟ / ΦΩΤΟ: Mercedes-Benz AG, Daimler AG
11/8/2024

Η ιστορία του κινητήρα Wankel ξεκινά τη δεκαετία του 1920, όταν ο Felix Wankel σχεδίασε τον πρώτο περιστροφικό κομπρέσορα, κατοχυρώνοντας την πρώτη του πατέντα για θερμικό, πια, περιστροφικό κινητήρα το 1934. Ξεκίνησε να εργάζεται στη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, NSU, το 1951, όπου του ανατέθηκε να δημιουργήσει έναν περιστροφικό κομπρέσορα που ουσιαστικά θα λειτουργούσε ως supercharger για τον κινητήρα των μοτοσικλετών της εταιρείας.

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1954, η NSU συμφώνησε για την εξέλιξη ενός θερμικού περιστροφικού κινητήρα με τον Wankel, που θα βασιζόταν στο σχέδιό του για τις μοτοσικλέτες.

Αρκετά πρωτότυπα αργότερα και μέσω μιας διαδικασίας δοκιμής και σφάλματος, η γερμανική εταιρεία κατάφερε να σχεδιάσει έναν πλήρως λειτουργικό κινητήρα σε συνεργασία με τη Mazda, που τελικά τοποθετήθηκε στο περίφημο NSU Spider. Κυκλοφόρησε το 1964 και κατασκευάστηκαν περίπου 2.300 μονάδες, με την παραγωγή να ολοκληρώνεται το 1967.

Διεξάγοντας τις δικές της έρευνες κι ακολουθώντας το δικό της μονοπάτι εξέλιξης, η Mazda κατάφερε να επιλύσει κάποια σημαντικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η NSU, δημιουργώντας τελικά το 1967 το πρώτο της μοντέλο παραγωγής με κινητήρα Wankel, το Cosmo 110S. Ακολούθησαν άλλα εμβληματικά οχήματα της ιαπωνικής αυτοκινητοβιομηχανίας όπως για παράδειγμα το RX-8, το οποίο διατηρήθηκε στην γκάμα της από το 2003 έως το 2012.

Ωστόσο, δεν είναι η μοναδική εταιρεία που χρησιμοποίησε τον κινητήρα Wankel. Ιδού η Mercedes-Benz C-111. Πρόκειται για ένα concept car των Γερμανών που δυστυχώς δεν πέρασε ποτέ στην παραγωγή, όμως αναμένεται να κάνει την επιστροφή του κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Αυτοκινήτου του Monterey, όπως επιβεβαίωσε η ίδια η εταιρεία.

Η πρώτη έκδοση της C-111 ήρθε το 1969 κι ήταν εξοπλισμένη με ένα αμάξωμα από υαλοβάμβακα κι έναν κινητήρα Wankel με τρεις ρότορες κι άμεσο ψεκασμό, ο οποίος είχε λάβει την κωδική ονομασία M950F κι ήταν τοποθετημένος στη μέση. Το 1970, οι Γερμανοί παρουσίασαν μια πιο ισχυρή έκδοση του πρωτοτύπου, την C-111 II, η οποία έφερε αυτή τη φορά έναν κινητήρα με τέσσερις ρότορες που απέδιδε 350 ίππους, έναντι των 250 της πρώτης εκδοχής.

Η Mercedes δε σταμάτησε να εξελίσσει το μοντέλο της, καταφέρνοντας να βελτιώσει την αεροδυναμική του και μειώνοντας τον συντελεστή οπισθέλκουσας από το 0,35 στο 0,325 μετά από μια σειρά τροποποιήσεων στο αμάξωμα. Με αυτόν τον τρόπο, η τελική ταχύτητα αυξήθηκε από τα 290 στα 300 km/h.

Το 1978, η Mercedes άλλαξε εντελώς τροπάριο και τοποθέτησε έναν diesel κινητήρα με ισχύ 230 ίππων κάτω από το καπό, που μάλιστα βοήθησε την C111 να σπάσει το ρεκόρ ταχύτητας για ντιζελοκίνητο όχημα το 1978, αγγίζοντας τα 322 km/h. Πλέον, το όχημα που έμεινε στην ιστορία ως η πρώτη και μοναδική Mercedes με κινητήρα Wankel, φέρει έναν κινητήρα V8 που αποδίδει 500 ίππους και κατάφερε μάλιστα να καταγράψει ακόμη ένα ρεκόρ ταχύτητας το 1979, φτάνοντας στα 403,78 km/h.