9/10/2022
Η τοποθέτηση του κινητήρα στο κέντρο ενός αυτοκινήτου προσφέρει πολλά θετικά στοιχεία στην οδηγική εμπειρία του οδηγού και στις επιδόσεις του οχήματος. Την ίδια στιγμή, όμως, η πρακτικότητα και η ευρυχωρία πάνε περίπατο. Όχι πάντα ωστόσο... Οι 10 κεντρομήχανες προτάσεις που θα δείτε παρακάτω κατάφεραν να συνδυάσουν τα παραπάνω στοιχεία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Παρουσιάστηκε το 2001 και η παραγωγή του ολοκληρώθηκε μετά το λανσάρισμα δύο γενεών (Phase 1 & Phase 2) που πούλησαν συνολικά 3.000 μονάδες. Ο κεντρικά τοποθετημένος κινητήρας καταλάμβανε ένα σημαντικό μέρος του χώρου αποσκευών, ωστόσο μπροστά υπήρχε άπλετος χώρος για να φιλοξενηθούν δύο επιβάτες και τα αντικείμενά τους.
Προφανώς και δεν αναφερόμαστε στην τελευταία γενιά του εμβληματικού μοντέλου αλλά στην προηγούμενη, τη δεύτερη, που έφερε την κωδική ονομασία SW20. Μπορεί στην εμφάνιση να υστερούσε σημαντικά σε σχέση με την Spyder ωστόσο το συγκεκριμένο μοντέλο ήταν πιο ευρύχωρο και πιο πρακτικό, χωρίς να χάνει την fun-to-drive πλευρά του.
Όταν την σχεδίαζε o Gordon Murray τα βασικά στοιχεία που είχε κατα νου ήταν το μικρό μέγεθος και το χαμηλό βάρος. Παραδόξως, για αυτές τις διαστάσεις, ο Βρετανός κατάφερε να κρατήσει σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο στους διαθέσιμους χώρους, χάρη στη διάταξη «Δ» των τριών επιβατών.
McLaren 570GT
Συνεχίζουμε με ακόμα ένα μοντέλο των Βρετανών το οποίο φέρει ξεχωρίζει για ένα βασικό χαρακτηριστικό του. Κοιτώντας κανείς μέσα από το μεγάλο τζάμι στο πίσω μέρος δεν θα αντικρίσει τον twin-turbo V-8 κινητήρα των 560 PS, όπως λογικά θα περίμενε, αλλά έναν -όχι ιδιαίτερα άνετο αλλά αρκετά ξεχωριστό- χώρο αποσκευών.
Εμφανίστηκε το 1973 (το πρώτο μοντέλο παραγωγής της Ferrari που σχεδιάστηκε από τον Bertone) για να αντικαταστήσει την Dino 256 G. Για αυτή την περίπτωση οι Ιταλοί διάλεξαν τη διάταξη 2 και 2 για τους επιβάτες, προσφέροντας παράλληλα ένα μικρό αλλά "τίμιο" χώρο αποσκευών. Κάπου στο ενδιάμεσο μπόρεσε να χωρέσει και ένας V8 χωρητικότητας 3 λίτρων.
Παρουσιάστηκε στην Φρανκφούρτη τον Οκτώβριο του 1969 και έκλεψε τις εντυπώσεις με το μικρό μέγεθος, την αφαιρούμενη οροφή τύπου targa αλλά και τους δύο πρακτικότατους θαλάμους για τη μεταφορά αποσκευών, στο μπροστά και στο πίσω μέρος. Αυτός ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους που εμπορικά ξεπέρασε τις προσδοκίες πουλώντας περισσότερες από 118.000 μονάδες μέχρι και το 1976.
H Porsche επέστρεψε στη λογική της 914, που είδαμε πριν, μέσω της Cayman η οποία προσφέρει έναν τίμιο χώρο αποσκευών στο πίσω μέρος ενώ υπάρχει η δυνατότητα να τοποθετηθούν κάποια μικρά αντικείμενα, όπως για παράδειγμα μια μικρή γυναικεία τσάντα, στο πάνω μέρος του κινητήρα.
H Lotus δεν φημίζεται για την πρακτικότητα των οχημάτων της, όμως με την Evora κατάφερε να κάνει σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Ανάμεσα στην πρώτη σειρά καθισμάτων και τον κινητήρα υπάρχουν δύο καθίσματα που απευθύνονται σε… παιδιά, ενώ στο πίσω μέρος υπάρχει και χώρος αποσκευών που χωράει με άνεση έναν τεράστιο σάκο ή δύο μικρότερους.
Το πρώτο supercar της Honda παρουσιάστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 90’ και στόχος του κατασκευαστή ήταν να συνδυάσει τις ανέσεις ενός Accord με τις υψηλές επιδόσεις. Το κατάφερε με το διθέσιο NSX που συνοδευόταν από έναν άνετο χώρο αποσκευών στο πίσω μέρος.
Toyota Previa
Μπορεί να μην διακρίνεται για τις επιδόσεις τους, όπως στις προηγούμενες περιπτώσεις, ωστόσο είναι το πρώτο MPV όπου ο κινητήρας βρίσκεται στο κέντρο και κάτω από τον χώρο τον επιβατών. Σχεδιάστηκε από τον Tokuo Fukuichi και χωρίς αμφιβολία είναι το πιο πρακτικό και πιο ευρύχωρο μοντέλο από κάθε άλλη πρόταση που αναφέρθηκε στη λίστα.
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
