Οι ημέρες των εορτών προσφέρονται για μικρές ή μεγαλύτερες αποδράσεις. Μια ολιγοήμερη οικογενειακή εκδρομή στο χιονισμένο Μπάνσκο της Βουλγαρίας, λοιπόν, ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν για τις πρώτες ημέρες του 2025. Μια εκδρομή με το οικογενειακό ντίζελ αυτοκίνητο, η οποία θα μας έδινε και σημαντικές απαντήσεις στο… προαιώνιο ερώτημα: πόσο πιο οικονομικά είναι, τελικά, τα καύσιμα στη Βουλγαρία;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πριν από κάθε ταξίδι αποτελεί… ιεροτελεστία ο πλήρης και διεξοδικός έλεγχος του αυτοκινήτου. Σε αυτό το πλαίσιο φρόντισα ώστε το οικογενειακό SUV να είναι γεμάτο με πετρέλαιο. Για τη συγκεκριμένη διαδικασία εμπιστεύομαι σταθερά εδώ και πολλά χρόνια –από τότε που είχαμε αυτοκίνητο βενζίνη ή υβριδικό, μεταγενέστερα- συγκεκριμένο πρατήριο καυσίμων στην περιοχή του Αμαρουσίου.
Παραμονή Πρωτοχρονιάς, λοιπόν, και «φουλάρω» το αυτοκίνητο με πετρέλαιο, με τιμή λίτρου 1,487 ευρώ. Μια πολύ καλή τιμή, αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν έχουν περάσει πολλοί μήνες από τότε που το ντίζελ φλέρταρε με το 1,70. Όλα καλά μέχρι εδώ.
Ξεκινάμε το ταξίδι μας αρκετά πριν ξημερώσει η δεύτερη ημέρα του χρόνου. Οδηγώντας συντηρητικά, λόγω και των δύσκολων συνθηκών που επικρατούσαν έως τον Βόλο με σημεία όπου η ομίχλη ήταν πυκνή, φτάσαμε στα σύνορα, μόλις τη δεύτερη ημέρα της ελεύθερης διέλευσης από τον Προμαχώνα, δηλαδή δίχως τελωνειακό έλεγχο.
Η πρώτη στάση ήταν για την έκδοση της «vignette», ενός «εισιτηρίου διαρκείας» που πρέπει να βγάλει κανείς μόλις περάσει τα σύνορα, προκειμένου να κινείται νόμιμα σε όλο το οδικό δίκτυο της γειτονικής μας χώρας και να μην έχει… τρεχάματα σε περίπτωση ελέγχου από την αρμόδια Αρχή. Η «vignette» είχε κόστος 9 ευρώ και διάρκεια από τις 2 Ιανουαρίου έως και τα μεσάνυχτα της 8ης Ιανουαρίου.
Παρεμπιπτόντως, να αναφέρουμε ότι το αντίστοιχο κόστος διοδίων εντός της ελληνικής επικράτειας, ξεπέρασε τα 65 ευρώ πήγαινε-έλα, με τη χρήση πομποδέκτη, άρα με οικονομικότερες διελεύσεις συγκριτικά με το να περνούσαμε από ταμείο. Τα σχόλια περιττά, καθώς η διαφορά κόστους είναι χαοτική.
Στην Κουλάτα, λοιπόν, κάναμε στάση για ανεφοδιασμό, έχοντας περίπου ένα τέταρτο του ρεζερβουάρ γεμάτο. Περίμενα, για να είμαι ειλικρινής, να διαπιστώσω πόσο φθηνότερα ήταν, τελικά, τα καύσιμα στη Βουλγαρία. Μάλιστα, έπειτα από παρότρυνση φίλου και συναδέλφου από τη Θεσσαλονίκη, ο οποίος τις βαλκανικές χώρες τις γνωρίζει απ’ έξω κι ανακατωτά, επισκέφθηκα το πρατήριο ελληνικής εταιρίας, η οποία δραστηριοποιείται και στη Βουλγαρία. Ξέρετε πόσο κόστιζε κάθε λίτρο ντίζελ; 2,67 λέβα, ποσόν που με τη σημερινή ισοτιμία αντιστοιχεί σε 1,33 ευρώ! Στην Αθήνα δύο ημέρες νωρίτερα είχαμε γεμίσει με 1,47 και τη Βουλγαρία το ίδιο καύσιμο έκανε 1,33. Διαφορά 0,14 ευρώ ανά λίτρο, δηλαδή σε ένα αυτοκίνητο ρεζερβουάρ 60 λίτρων, το όφελος είναι λιγότερα από 8,5 ευρώ!
Να σημειωθεί ότι όλα τα βενζινάδικα της περιοχής είχαν ακριβώς την ίδια τιμή ανά λίτρο τόσο για το πετρέλαιο όσο και για τη βενζίνη, γεγονός που προσωπικά μου τράβηξε το βλέμμα, μιας και στην Ελλάδα είναι σύνηθες φαινόμενο να είναι διαφορετικές οι τιμές στο ίδιο καύσιμο από πρατήριο σε πρατήριο ακόμα και σε απόσταση ενός οικοδομικού τετραγώνου.
Να σημειωθεί, επίσης, ότι σχεδόν η ίδια τιμή ντίζελ, με απόκλιση μικρότερη των 0,05 λέβα ήταν σε όλα τα πρατήρια που συναντήσαμε τόσο προς το Μπάνσκο, όσο και προς το Μοναστήρι τη Ρίλα, το οποίο επίσης επισκεφθήκαμε. Όπως γίνεται αντιληπτό, η διαφορά δεν είναι και τόσο… χαοτική. Ναι, ενδεχομένως σε κάποιο βενζινάδικο στο κέντρο κάποιας πόλης κάποια χιλιόμετρα μακριά από την Εθνική Οδό, η τιμή να ήταν ελαφρώς μειωμένη. Όμως προσωπικά δεν θα έπαιρνα ποτέ το ρίσκο για να εξοικονομήσω μερικά λεπτά του ευρώ, να βάλω καύσιμο από βενζινάδικο που δεν είναι τουλάχιστον πάνω στην κεντρική οδική αρτηρία, όπερ σημαίνει πως το διαχειρίζεται απευθείας η εταιρία που εισάγει και διανέμει το καύσιμο κι όχι κάποιος άλλος.
Παρεμπιπτόντως, την ίδια ημέρα στη Βουλγαρία στο συγκεκριμένο πρατήριο η τιμή της βενζίνης των 95 οκτανίων ήταν 2,58 λέβα (1,29 ευρώ), του υγραερίου 1,30 λέβα (0,65 ευρώ), του diesel plus 3,07 λέβα (1,54 ευρώ) και της αμόλυβδης των 100 οκτανίων 3,05 λέβα (1,53 ευρώ). Προφανώς σε ό,τι αφορά στην τιμή της βενζίνης, υπήρχε διαφορά συγκριτικά με τις τιμές των ελληνικών πρατηρίων, εντούτοις επισημαίνουμε ότι το δικό μας ταξίδι έγινε με αυτοκίνητο ντίζελ, το οποίο εφοδιάζουμε με diesel economy καύσιμο. Να σημειωθεί, επίσης, ότι την ίδια ημέρα σε άλλα πρατήρια η τιμή της βενζίνης ήταν υψηλότερη από του συγκεκριμένου. Όχι υπερβολικά, αλλά της τάξης έως και του 0,1 λέβα.
Και ακόμη μία παρατήρηση. Στη διαδρομή από την Κουλάτα, την πρώτη πόλη μετά τον Προμαχώνα, μέχρι τη Σόφια, υπάρχει ένα σημείο 16 χιλιομέτρων με δρόμο μονής λωρίδας κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση. Είναι ένα σημείο όπως τα δικά μας Τέμπη, ανάμεσα από βουνά, στο οποίο εκτελούνται έργα διάνοιξης σήραγγας και σύντομα ο αυτοκινητόδρομος θα είναι ολοκληρωμένος. Καθ’ όλο το μήκος αυτής της διαδρομής των 16 χιλιομέτρων υπάρχουν πλαστικά κολωνάκια για να μην επιτρέπεται η προσπέραση και ανά τακτά διαστήματα ειδικοί χώροι, στους οποίους οι οδηγοί αργών οχημάτων είναι υποχρεωμένοι να κάνουν στην άκρη, ώστε να επιτρέπουν στα οχήματα που ακολουθούν, να προσπεράσουν για να μην δημιουργείται «ουρά».
Και κάτι ακόμα. Το οδόστρωμα στη Βουλγαρία μπορεί να έδειχνε «παλιό», μιας και η άσφαλτος είναι πιο «ξεβαμμένη» σε σύγκριση με τη δική μας, όμως ήταν κλάσεις ανώτερο σε ποιότητα, δίχως «σπασίματα», σαμαράκια και ενοχλητικούς θορύβους λόγω της ποιότητας της ασφάλτου. Και φυσικά χωρίς «μπαλώματα». Η διαγράμμιση ήταν εξαιρετική παντού.
Όσο για τη συμπεριφορά των οδηγών, δυστυχώς αυτό που διαπιστώσαμε ειδικά κατά την επιστροφή ήταν ότι ενώ εντός των βουλγαρικών συνόρων άπαντες τηρούσαν τα όρια και δεν παρανομούσαν, μόλις περνούσαν στην ελληνική επικράτεια, άλλαζαν εντελώς συμπεριφορά. Γιατί άραγε;
Κεντρική φωτό: AI
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Κομπίνα με μεταχειρισμένα ηλεκτρικά αυτοκίνητα - Έτσι εξαπατούν τους αγοραστές
Είναι σωστό να χρησιμοποιούμε συνθετικό λάδι σε παλαιότερους κινητήρες (video)
Πότε και πώς θα δοκιμάσει για πρώτη φορά με τη Ferrari ο Hamilton