Στην Καταλονία, σε μια πίστα στην οποία μας… συστήθηκε για πρώτη φορά ως πιλότος της Red Bull πριν από επτά χρόνια, ο Ολλανδός Παγκόσμιος Πρωταθλητής έκανε απλά αυτό που γνωρίζει πολύ καλά: ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου για ακόμα μία φορά στην καριέρα του.
Βεβαίως, τούτο μόνο εύκολο δεν ήταν, καθώς ο αγώνας εκ του προοιμίου φάνταζε δύσκολος για τον Verstappen. Φρόντισε, βεβαίως, ο ίδιος να κάνει τα πράγματα κάπως πιο εύκολα, όταν με το που έσβησαν τα κόκκινα φώτα, επιτέθηκε αμέσως στον poleman Lando Norris. Κανείς του, ωστόσο, δεν είχε κατά νου ότι ο George Russell θα έκανε μία από τις πιο εντυπωσιακές διπλές προσπεράσεις της χρονιάς!
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, στην Βαρκελώνη δεν είναι η πρώτη φορά που είδαμε προσπέραση από την εξωτερική στην πρώτη στροφή. Συνηθίζεται αυτή η κίνηση από τους πιλότους, καθώς αφενός το οδόστρωμα το επιτρέπει, αφετέρου η χάραξη της πίστας είναι τετοια που δίνει την ευκαιρία σε αυτόν που βρίσκεται στην εξωτερική στην πρώτη στροφή, να μείνει στο γκάζι και μετά από λίγα μέτρα να έχει το πλεονέκτημα της εσωτερικής στη στροφή 2.
Σε κάθε περίπτωση, ο Russell απέδειξε για ακόμα μία φορά ότι δεν διστάζει να πάρει ρίσκα. Και δικαιώθηκε, έστω και προσωρινά, καθώς το καταστροφικό πρώτο του πιτ στοπ, επί της ουσίας αποτέλεσε την… ταφόπλακα των όποιων ελπίδων του για νίκη στην Καταλονία.
Αντιθέτως, η εναλλακτική στρατηγική που επιχείρησε να ακολουθήσει ο Lando Norris, λίγο έλειψε να τον δικαίωνε, καθώς η καθυστέρηση στο πρώτο πιτ στοπ του έδωσε ένα πλεονέκτημα στους τελευταίους γύρους και λίγο έλειψε να βλέπαμε μεγάλη μάχη στο φινάλε.
Το δια ταύτα είναι πως ο Verstappen σε μια πίστα στην οποία όλοι έλεγαν πως θα φαινόταν ξεκάθαρα εάν το υπόλοιπο της σεζόν θα μας επεφύλασσε εκπλήξεις κι ανατροπές, φρόντισε να… αποκαταστήσει την ισορροπία, ανεβαίνοντας και πάλι στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Από την άλλη, ο Norris δείχνει αγώνα με τον αγώνα πως ούτε η νίκη του στο Μαϊάμι ήταν τυχαία, ούτε η συνολική φετινή εξαιρετική παρουσία του είναι συγκυριακή. Κάθε άλλο. Ο Ολλανδός αξιοποιεί κάθε ίχνος αναβάθμισης του προσφέρει η ομάδα του και δικαίως άπαντες λένε ότι είναι ο πρωταθλητής του μέλλοντος.
Όσο για τον Lewis Hamilton, δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Η εμπειρία του στη διαχείριση καταστάσεων «ισοφαρίζει» τη νεανική ορμή του Russell και το βάθρο στη Βαρκελώνη είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και μεθοδικότητας. Κι ας γνωρίζει πως διάγει τους τελευταίους μήνες της καριέρας του στη Mercedes.
Παρεμπιπτόντως, μέχρι πότε θα «ανέχεται» η Formula 1 τα καπρίτσια και τις συμπεριφορές του Kevin Magnussen; Μήπως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου ώστε να του τραβήξουν λιγάκι το αυτί, μπας και καταλάβει πως δεν είναι δυνατόν σε κάθε αγώνα να έχει από μία ποινή;