Laraki Sahara: Το hypercar από το Μαρόκο που κατασκευάστηκε αποκλειστικά για τον Βασιλιά (video)

Ένα υπεραυτοκίνητο φτιαγμένο στο Μαρόκο, με 1.550 PS, επιδόσεις που προκαλούν ίλιγγο και παραγωγή σε μόλις δύο αντίτυπα που ανήκουν αποκλειστικά στον Μοναρχή της χώρας.

KEIMENO: ΠΕΤΡΟΣ ΡΟΚΑΣ, ΦΩΤΟ: PETERSEN AUTOMOTIVE MUSEUM, YOUTUBE
9/6/2025

Η Laraki Automobiles ιδρύθηκε το 1999 από τον Abdesslam Laraki, Μαροκινό επιχειρηματία με φόντο στις εισαγωγές πολυτελών οχημάτων. Με έδρα την Καζαμπλάνκα, η εταιρεία γεννήθηκε από το όραμα να τοποθετηθεί το Μαρόκο στον παγκόσμιο χάρτη της υπεραυτοκίνησης.

Το αποτέλεσμα; Μια σειρά εντυπωσιακών μοντέλων όπως τα Laraki Fulgura, Borac και Epitome, τα οποία έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή σαλόνια αυτοκινήτου, όπως η Γενεύη και το Pebble Beach Concours d’Elegance. Ωστόσο, η πιο φιλόδοξη δημιουργία της Laraki είναι το Sahara, το οποίο παρουσιάστηκε το 2018 και αποτελεί μέχρι σήμερα το κορυφαίο μοντέλο της εταιρείας.

Το Laraki Sahara είναι ένα υπεραυτοκίνητο που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε στο Μαρόκο, με εξαιρέσεις τον κινητήρα και κάποια ηλεκτρονικά εξαρτήματα. Η Laraki απέφυγε τους συνήθεις Mercedes V12 κινητήρες που χρησιμοποιούσε στο παρελθόν και επέλεξε έναν V8 κινητήρα χωρητικότητας 7,0 L, αμερικανικής προέλευσης, προερχόμενο από τη Chevrolet Corvette, ο οποίος μετά από τροποποιήσεις αποδίδει 1.550 PS. Νούμερο το οποίο επιτρέπει στο Sahara να επιταχύνει από τα 0 στα 100 km/h σε κάτω από 3,5 sec, με την τελική του ταχύτητα να αγγίζει τα 310 km/h.

Το εξωτερικό του Sahara είναι ιδαίτερα φουτουριστικό και επιθετικό, με μακρύ ρύγχος, χαμηλή οροφή, τεράστιους τροχούς, μεγάλους αεραγωγούς και εντυπωσιακά αεροδυναμικά βοηθήματα, με την συνολική σχεδίαση να προδίδει επιρροές από την Ιταλική σχολή. Στο εσωτερικό, το Sahara προσπαθεί να κινηθεί σε επίπεδα πολυτέλειας, κάνοντας χρήση διαφόρων υλικών και δερμάτων ειδικής επεξεργασίας.

Ωστόσο, δεν λείπουν οι παραφωνίες. Η ποιότητα συναρμογής τόσο του εξωτερικού όσο και του εσωτερικού δεν βρίσκεται στο επίπεδο που θα περίμενε κανείς από ένα υπεραυτοκίνητο αυτής της κλάσης. Αν και οι πρώτες εικόνες είναι εντυπωσιακές, μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει ασυνέπειες στα φινιρίσματα, ασαφή κουμπιά, και πλαστικά που δεν ταιριάζουν με το υπερπολυτελές προφίλ του μοντέλου.

Αξιοσημείωτη είναι και η χρήση εξαρτημάτων aftermarket, όπως το τιμόνι της Momo, το οποίο φαίνεται να προέρχεται από παλαιότερη γκάμα της ιταλικής εταιρείας. Η επιλογή αυτή ίσως αποσκοπεί σε ένα «ρετρό» ή «racing» αποτέλεσμα, όμως δεν ανταποκρίνεται σε ένα πλήρως bespoke εσωτερικό, όπως θα περίμενε κανείς σε ένα hypercar αποκλειστικά βασιλικής χρήσης.

Αυτά τα στοιχεία, αν και επιμέρους, υπονομεύουν τη συνολική premium εμπειρία και καταδεικνύουν τα όρια μιας μικρής ανεξάρτητης κατασκευάστριας, η οποία ακόμα αναζητά την ισορροπία ανάμεσα στην φιλοδοξία του design και την τελειότητα της κατασκευής.

Ο βασιλιάς Μοχάμεντ VI: Συλλέκτης και μοναδικός ιδιοκτήτης

Εδώ έρχεται η ιδιαιτερότητα: μόνο δύο Laraki Sahara κατασκευάστηκαν τα οποία ανήκουν αποκλειστικά στον Βασιλιά Μοχάμεντ VI του Μαρόκου. Ο ίδιος είναι γνωστός για την τεράστια συλλογή αυτοκινήτων του, που περιλαμβάνει περισσότερα από 600 μοντέλα, κατανεμημένα σε 12 παλάτια της χώρας, με πάνω από 100 τεχνικούς και συντηρητές να εργάζονται αποκλειστικά για τη φροντίδα τους.

Η αγάπη του για τα αυτοκίνητα ξεκίνησε από την παιδική του ηλικία, με δώρο ένα μικρό Jeep από τον πατέρα του, Χασάν Β’, ο οποίος επίσης διατηρούσε σημαντική συλλογή με Cadillac, Ford, Mercedes και Rolls-Royce. Ο σημερινός βασιλιάς ακολουθεί τα βήματά του, με Aston Martin Vanquish, Jaguar DB7, Ferrari 550, Porsche Carrera GT, αλλά και το εντυπωσιακό Mercedes McLaren SLR. Ωστόσο, εξαιτίας του ύψους του, δεν μπορεί να οδηγήσει εύκολα τα πιο χαμηλά supercars και γι’ αυτό και προτιμά πιο ευρύχωρα, αλλά εξίσου γρήγορα μοντέλα.

Το Laraki Sahara δεν είναι μόνο ένα αυτοκίνητο αλλά και σύμβολο εσωτερικής αντίφασης. Από τη μία πλευρά, αποτελεί δείγμα ότι το Μαρόκο μπορεί να παράγει υπεραυτοκίνητα, από την άλλη, όμως, το γεγονός ότι μόνο ο Βασιλιάς το κατέχει, το μετατρέπει σε σύμβολο αποξένωσης από την πραγματικότητα του μέσου πολίτη. Δεν πρόκειται για ένα όχημα λαϊκής υπερηφάνειας, που θα δει κανείς να κυκλοφορεί στους δρόμους της Φεζ ή του Μαρακές, αντίθετα, είναι ένα αντικείμενο χλιδής, απομονωμένο στα γκαράζ της εξουσίας, σπάνια προσβάσιμο ακόμη και ως θέαμα.