Συνέντευξη Oliver Solberg: «Πάντα πίστευα ότι θα τα καταφέρω, στόχος το πρωτάθλημα»

Είναι μία όμορφη αγωνιστική ιστορία. Ο Oliver Solberg, γιος του πρωταθλητή του WRC Petter, αποφάσισε να αγωνιστεί κι αυτός στα ράλι. Έγινε έφηβος και διέλυσε τα πάντα, και στα 20 του έτρεχε ήδη με εργοστασιακή ομάδα στο κορυφαίο επίπεδο.

MUST READ

Ράλι Παραγουάης: Ντεμπούτο στο WRC - Το τηλεοπτικό πρόγραμμα του αγώνα

Ποια είναι η Pernilla, η μητέρα του Oliver Solberg;

Τότε, μία σειρά από λάθη και άτυχες στιγμές τον άφησαν εκτός, τον ανάγκασαν να κάνει ένα βήμα πίσω για να πάρει φόρα -όπως τελικά αποδείχθηκε- για να γυρίσει δριμύτερος, πιο έτοιμος, πιο ώριμος - μία λέξη που χρησιμοποίησε πολύ στη συζήτησή μας.

Ο Oliver Solberg έγινε ο τρίτος νεότερος νικητής στην ιστορία του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλι στην Εσθονία, και μετά τις κουβέντες που κάναμε εκ του σύνεγγυς στο ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις, μιλήσαμε εκτενώς και σε μία ένας προς έναν συζήτηση κατά το διάλειμμα του Αυγούστου, όσο εκείνος απολάμβανε στιγμές χαλάρωσης στο σπίτι του στη Σουηδία.

Όσα μας είπε εκείνο το πρωί πριν τον Δεκαπενταύγουστο έχουν το δικό τους ενδιαφέρον και ανοίγουν μία πόρτα στην ψυχοσύνθεση ενός σπουδαίου νεαρού οδηγού.

Δ.Μ.: Κατά τη διάρκεια του «Ακρόπολις», σε ρωτούσαμε συνέχεια αν θα τρέξεις στη Φινλανδία με Rally1, και μάς απαντούσες ότι δεν ήξερες τι θα γίνει, μέχρι που δύο μέρες μετά ανακοινώθηκε ότι θα τρέξεις στην Εσθονία. Πότε το έμαθες εσύ και πώς ένιωσες όταν πήρες το τηλεφώνημα;

O.S.: Εξεπλάγην, διότι υπήρχαν φήμες για τη Φινλανδία αλλά δεν ήταν ποτέ αυτό το πλάνο. Το έμαθα το βράδυ της Δευτέρας μετά τον αγώνα στην Ελλάδα. Πανηγύριζα ακόμα τη νίκη και ήμουν στο σπίτι μου στη Σουηδία, στην αυλή, με μία μπίρα στο χέρι όταν με πήραν και μου είπαν «θες να τρέξεις με Rally1 στην Εσθονία;». Η πρώτη μου αντίδραση ήταν «ω σκ***», και μετά το σκέφτηκα λίγο και είπα το «ναι». Έπρεπε να πάρω αυτήν την ευκαιρία, και εξεπλάγην διότι το περίμενα καιρό.

Δ.Μ.: Μετά την αποπομπή σου από τη Hyundai, επέστρεψες στη δεύτερη κατηγορία, και έχεις δείξει και πάλι το ταλέντο και τις ικανότητές σου. Πώς ήταν, όμως, αυτή η περίοδος για σένα;

O.S.: Το σημείο-κλειδί ήταν να μπορέσω να δω τον ανταγωνισμό και να προσπαθήσω να κερδίσω, να δείξω την ταχύτητά μου και να κερδίζω αγώνες, αλλά και να ωριμάζω. Η ωριμότητα έρχεται με τη συνέπεια και με τα χρόνια, κι αυτό φαίνεται και φέτος που τα πάμε πολύ καλά ως τώρα.

Με αυτήν την ευκαιρία που ήρθε τώρα [σ.σ. στην Εσθονία] αποδείχθηκε ότι όσα όλα πάλεψα και ονειρεύτηκα, όλες οι φορές που δεν τα παράτησα, άξιζαν. Όπως είπα και στην Ελλάδα, ήμουν έτοιμος για αυτό.

Δ.Μ.: Πολύς ντόρος δημιουργήθηκε γύρω από αυτή τη νίκη, την αναπάντεχη νίκη, στην Εσθονία. Πώς τα κατάφερες; Πώς διαχειρίζεσαι μία τέτοια συνθήκη;

O.S.: Είναι περίεργο ακόμα και τώρα που το σκέφτομαι, γιατί μου φαίνεται απίστευτο. Έχει περάσει ένας μήνας από τότε και ειλικρινά δεν ξέρω πώς τα κατάφερα.

Ένιωθα έτοιμος πνευματικά, αλλά καιχ έτοιμος να γυρίσω στην κατηγορία. Σημαντικό ήταν και το ότι η ομάδα είχε ένα σαφές πλάνο προετοιμασίας, γιατί η απόφαση πάρθηκε πολύ κοντά στον αγώνα. Το τεστ πήγε πολύ καλά και η ομάδα ήταν αρκετά ανοιχτή στο να με βοηθήσει με ό,τι ζήτησα για το αυτοκίνητο. Βρήκα γρήγορα τη σωστή κατεύθυνση, ήμουν έτοιμος και ένιωσα άνετα με το αυτοκίνητο.

Δεν ήμουν στο 100%, αλλά ένιωθα άνετος και ήρεμος, κι αυτό ήταν το εξίσου σημαντικό με την προετοιμασία. Αν νιώθεις άνετα, μετά μπορείς να εστιάσεις στο να οδηγήσεις, να βρεις τον ρυθμό σου.

Δ.Μ.: Τι πιστεύεις ότι άλλαξες μέσα στα χρόνια για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη της Toyota και να πάρεις αυτήν την ευκαιρία;

O.S.: Πάντα ήμουν γρήγορος, αυτό που άλλαξε ήταν ότι ωρίμασα. Έγινα πιο συνεπής στους αγώνες, και αυτό με έφερε κοντά στον τίτλο του WRC2 πέρυσι. Έτσι συνέχισα και φέτος, κέρδισα ράλι και αυτό με βοήθησε πολύ.

Κάπως έτσι κατάφερα να κερδίσω και στην Ελλάδα, όντας σταθερός, αλλά ταυτόχρονα γρήγορος, έχοντας τα πάντα υπό έλεγχο. Όλα αυτά με έφεραν στο να έχω αυτήν την ευκαιρία στην Εσθονία.

Δ.Μ.: Μιλώντας για το WRC2, πώς προσεγγίζεις το υπόλοιπο του φετινού πρωταθλήματος, μετά και το ατυχές αποτέλεσμα που είχες στη Φινλανδία;

O.S.: Ο στόχος, το πλάνο από εδώ και στο εξής είναι σαφές, τόσο για την ομάδα όσο και για μένα. Θέλουμε να «κλειδώσουμε» το πρωτάθλημα, και όσο για τα επόμενα ράλι, μία καλή προετοιμασία θα είναι εξαιρετικά σημαντική. Στη Φινλανδία ήταν δύσκολο να μπω ξανά στο κλίμα με το GR Yaris Rally2, και μετά είχαμε το ατύχημα την Παρασκευή. Τώρα θέλω να βρω ξανά τα πατήματά μου και να συνεχίσω δυναμικά για το υπόλοιπο της σεζόν.

Δ.Μ.: Στόχος σου είναι να επιστρέψεις το 2026 στα Rally1, το έκανες κι εσύ σαφές με δηλώσεις σου. Έχεις ξεκινήσει συζητήσεις με κάποια ομάδα;

O.S.: Ναι, η αλήθεια είναι ότι οι όποιες συζητήσεις πρέπει να αρχίσουν τώρα, και όντως έχει γίνει αυτό. Στόχος είναι να επιστρέψουμε στο κορυφαίο επίπεδο, να έχουμε όμως πλήρη σεζόν, όχι μερική συμμετοχή, ώστε να μάθω για το μέλλον, να είμαι έτοιμος. Αυτό είναι κάτι που δεν είχα στο παρελθόν, και θα ήταν μία τεράστια ευκαιρία για μένα για να προετοιμαστώ για το μέλλον.

Υπάρχει πρόσφορο έδαφος, ο μάνατζέρ μου έχει αναλάβει αυτό το κομμάτι κι εγώ εστιάζω στη δική μου δουλειά, και σύντομα ίσως έχουμε κάτι καλό.

Δ.Μ.: Επιστρέφοντας στη νίκη σου στην Εσθονία, είδαμε πόσο συγκινημένος ήσουν βγαίνοντας από το αυτοκίνητο. Από πού ήρθε όλη αυτή η συναισθηματική φόρτιση;

O.S.: Πρώτα απ’ όλα είναι η αγάπη μου για τους αγώνες. Όλη η οικογένεια έχει πάθος με τους αγώνες, αγαπάμε αυτό που κάνουμε. Έπειτα, έχουν γίνει πολλά, πολλά δυσάρεστα, όλα αυτά τα χρόνια. Στην αρχή της καριέρας μου είχα μόνο επιτυχίες και μετά ήρθε η κατηφόρα, και κάπως έτσι παίρνεις πολύτιμα μαθήματα. Μαθαίνεις να μην τα παρατάς, να έχεις πάθος κι όταν τα πράγματα πάνε στραβά. Κι είναι κάτι το ξεχωριστό όταν όλα δένουν σωστά, έχεις την τύχη με το μέρος σου και όλα πάνε όπως πρέπει.

Πάντα πίστευα ότι θα τα καταφέρω, πάντα το ονειρευόμουν, ήξερα μέσα μου ότι ήταν εφικτό. Για αυτό κι ήταν τόσο έντονα τα συναισθήματα, στον πρώτο μου αγώνα μετά από τρία χρόνια να κερδίσω.

Θέλω να είμαι ειλικρινής με τα συναισθήματά μου, να δείχνω αυτό που νιώθω, αν κάτι πάει λάθος να είμαι λυπημένος, στεναχωρημένος ή εκνευρισμένος. Είναι αδύνατο να το κρύψω αυτό. Είναι σημαντικό να είσαι ο εαυτός σου. Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να κερδίζεις, άρα γιατί να το κρύψω;

Δ.Μ.: Θα έχεις δει, φαντάζομαι, τη φωτογραφία που κυκλοφόρησε μετά τη νίκη σου που κάθεσαι στα πόδια του πατέρα σου μέσα στο Impreza. Πότε ξεκίνησε αυτό το όνειρο για σένα, το όνειρο να πετύχεις στους αγώνες; Ήταν σε εκείνα τα πολύ παιδικά χρόνια;

O.S.: Δεν ξέρω αν είχα το όνειρο να πετύχω από τόσο μικρός, αλλά σίγουρα είχα όνειρο να οδηγήσει το μπλε Subaru του πατέρα μου. Νομίζω πως αυτό ήταν το όνειρο τελικά, και όσο μεγαλώνεις καταλαβαίνεις πολλά πράγματα. Όταν ήμουν έφηβος κέρδιζα σε ό,τι κι αν έκανα, και με τα crosskarts, αλλά το όνειρο ήταν πάντα να οδηγώ rallycars, και μετά να κερδίσω.

Δ.Μ.: Πώς είναι να έχεις για πατέρα έναν άνθρωπο που για μία γενιά θεατών ήταν από τους πιο αγαπημένους, έναν πρωταθλητή του WRC; Αλλά και πώς είναι να έχεις για μητέρα μία γυναίκα που έχει κι αυτή ιστορία στις ειδικές διαδρομές;

O.S.: Έχουν μεγάλη αγάπη για τους αγώνες, και η ζωή γύρω από τα ράλι και ό,τι άλλο έχει να κάνει με τους αγώνες είναι απλώς φυσική για εμάς. Αυτό αγαπάμε να κάνουμε και είναι πολύ όμορφο που μπορούμε να το μοιραστούμε αυτό όλοι μαζί. Δεν είναι μόνο οι γονείς μου, αλλά όλη η οικογένεια. Δεν έχει σημασία πόσο χρονών είμαι, δεν θα κάνει καμία διαφορά.

Κάποιες φορές ίσως να γίνεται ενοχλητικό, αλλά είναι πολύ όμορφο κι ειδικά μετά τη νίκη [σ.σ. στην Εσθονία] τα συναισθήματα ήταν έντονα. Πλέον το μοιράζομαι όλο αυτό και με την αρραβωνιαστικιά μου.

Είδα τους γονείς μου μετά τη νίκη και είδα πόσα σήμαινε για αυτούς αυτή η επιτυχία, γιατί έχουν παλέψει, έχουν ονειρευτεί μαζί μου, από όταν ήμουν ακόμα παιδί.

Δ.Μ.: Επομένως, τι κάνει ο Oliver Solberg όταν δεν οδηγεί γρήγορα αυτοκίνητα;

O.S.: Πάντα οδηγώ κάτι! Ταξιδεύουμε πολύ αυτήν την περίοδο, είναι πολύ έντονη η ζωή μας, κι αφού ταξιδεύουμε πολύ, οδηγάμε εξίσου πολύ. Έχουμε ένα Toyota GR Yaris στη Σουηδία που οδηγώ καθημερινά, και πάντα προσπαθώ να κάνω donuts ή να οδηγήσω τη «γουρούνα» μου μαζί με την αρραβωνιαστικιά μου. Λατρεύει να την οδηγεί.

Πάντα υπάρχει λίγος μηχανοκίνητος αθλητισμός στην καθημερινότητά μου.

Δ.Μ.: Κλείνοντας, θέλω να σε ρωτήσω κάτι για το μέλλον. Πού βλέπεις τον εαυτό σου σε 10 χρόνια από τώρα;

O.S.: Σε 10 χρόνια θα ήθελα να είμαι παγκόσμιος πρωταθλητής, να οδηγώ φανταστικά αυτοκίνητα και να κάνω ό,τι κάνω και τώρα. Αυτό θα ήταν ονειρικό.