Ποια είναι η Pernilla, η μητέρα του Oliver Solberg;


Η κυρία που έκλαιγε στον τερματισμό του ράλι Εσθονίας αγκαλιά με τον σύζυγό της, πρώην τιτλούχο του WRC, Petter Solberg και τον νικητή γιό της Oliver, είναι η Pernilla Walfridsson, γόνος οικογένειας με πλούσιες αγωνιστικές καταβολές και περγαμηνές.

  • ΤΟΥ ΘΩΜΑ Κ. ΕΥΘΥΜΙΟΥ / ΦΩΤ.: SKODA MOTORSPORT, Jaanus Ree / WRC Promoter GmbH / Red Bull Content Pool
  • 22/8/2025

Ευγενική, με χιούμορ, εξωστρεφής και εξαιρετική στην παρέα, η Pernilla Solberg, η μητέρα του Oliver και σύζυγος του Petter, είναι μία ξεχωριστή φιγούρα στον χώρο του WRC. Με οποιαδήποτε ιδιότητα και αν την προσεγγίσεις, είναι βέβαιο ότι θα έχεις να κάνεις ενδιαφέρουσα κουβέντα μαζί της.

Την πρωτογνώρισα στα τέλη των 90s σε ένα Ράλι Σουηδίας και ακόμα και σήμερα έχει εκείνο τον αστείρευτο νεανικό ενθουσιασμό. Αλλά δεν ήταν μόνο μία ενδιαφέρουσα παρουσία στα ράλι λόγω του φύλου της. Ήταν και μία πολύ καλή οδηγός που σε αρκετά ράλι της πατρίδας της, ή και στα αμέτρητα jumps του ράλι Φινλανδίας «άναβε τα φώτα» σε πολλά ανδρικά πληρώματα, γιατί το τέρμα γκάζι ήταν κληρονομικό χαρακτηριστικό και όχι επίκτητο.

Η ίδια ήξερε τα όριά της και σπάνια τα ξεπερνούσε για να προξενήσει καταστροφές ή να θέσει σε κίνδυνο την ίδια ή τις συνοδηγούς της.

Who is who

Η Pernilla γεννήθηκε στο Lekvattnet της Σουηδίας, 30 km βορειοδυτικά του Torsby, στις 16 Φεβρουαρίου 1973.

Το ενδιαφέρον της για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό δύσκολα μπορούσε να αποφευχθεί, καθώς ο πατέρας της, Per-Inge, που οδηγούσε στα rally-cross κατά την παιδική της ηλικία αναδείχθηκε δύο φορές πρωταθλητής Σουηδίας και πρωταθλητής Ευρώπης. Οι δύο θείοι της, ο Stig-Olov και ο Lars-Erik, δραστηριοποιούνταν επίσης στον μηχανοκίνητο αθλητισμό.

Ήταν 13 ετών όταν η οικογένεια απέκτησε το πρώτο της άλογο και ασχολήθηκε ενεργά με την ιππασία και συγκεκριμένα με τα άλματα αλόγων για πολλά χρόνια. Μάλιστα, στο διάστημα 1989-90 έζησε στην Αγγλία το όπου εργάστηκε σε ιππικούς ομίλους.

Ωστόσο, στην ηλικία των δεκαεπτά ετών, φαίνεται ότι μία άλλη «ιπποδύναμη», αυτή των αυτοκινήτων, κέρδισε το ενδιαφέρον της… Αρκούσε να βρεθεί σε έναν αγώνα ράλι ως συνοδηγός για τον πατέρα της, Per-Inge, και ακολούθως το δίδυμο πατέρας-κόρη συμμετείχαν και σε άλλους αγώνες. Πήγαν στην Αγγλία, μεταξύ άλλων, και οδήγησαν στο RAC Classic Rally. Όταν έγινε δεκαοκτώ ετών, ήταν προφανές ότι θα έπαιρνε δίπλωμα οδήγησης και θα δοκίμαζε μόνη της τις ικανότητές της σε αγώνες ράλι. Κάτι που συνέβη…

Pernilla και αγώνες

Ξεκίνησε στην κατηγορία Volvo Original και μετά από λίγα χρόνια προχώρησε στην κατηγορία Original και στην κατηγορία National, με ένα Volvo 240. Ενώ είχε αποκτήσει καλή εμπειρία και είχε έρθει η ώρα να δοκιμάσει μια άλλη κατηγορία αυτοκινήτων, ο θείος Stig-Olov της δάνεισε το Mitsubishi Lancer του και για πρώτη φορά με τετρακίνητο αυτοκίνητο ήρθε δεύτερη, με μόλις επτά δευτερόλεπτα διαφορά από τον νικητή! Η Pernilla έμεινε πιστή στη Mitsubishi από τότε. Πάντα αγωνιζόταν στην ίδια κατηγορία, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Το αγωνιστικό της πρόγραμμα ήταν γεμάτο για αρκετά χρόνια, καθώς οδηγούσε τόσο το Σουηδικό Πρωτάθλημα όσο και το Νορβηγικό Πρωτάθλημα. Το West Euro Cup και αρκετοί αγώνες Παγκοσμίου Κυπέλλου κάθε χρόνο επρόκειτο επίσης να αποτελέσουν μέρος της καθημερινότητάς της.

Οι διεθνείς αγώνες της περιλάμβαναν συμμετοχές στη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Νορβηγία, τη Φινλανδία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Μέσω των εντατικών συμμετοχών της, απέκτησε σημαντική εμπειρία και σημείωσε πολλά επιτυχημένα αποτελέσματα. Πιο σημαντικά αποτελέσματα ήταν, Νικήτρια του Διεθνούς Κυπέλλου Δυτικής Ευρώπης (1997-1998), Rally Junior of the Year (1988), 4η στο Gr.N, στο RAC Ράλι Αγγλίας (1998), 3η στο Gr.N, στο Neste Rally Finland (1998), 2η στο Gr.N στο Σουηδικό Πρωτάθλημα Ράλι (1999) και Πρωταθλήτρια Ράλι Νορβηγίας στο Gr.N (2000).

Το 2000 «κρέμασε» το κράνος για να επικεντρωθεί στην οικογένειά της, αλλά ο μηχανοκίνητος αθλητισμός εξακολουθεί να αποτελεί μεγάλο μέρος της ζωής της, καθώς ο σύζυγός της, ο Νορβηγός αστέρας των ράλι και πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής Petter Solberg, είναι πάντα μέσα στα αγωνιστικά πράγματα ενώ την σκυτάλη της οικογένειας έχει πάρει ο υιός Oliver, ως συνεχιστής της κραταιάς οικογενειακής αγωνιστικής παράδοσης. Μαζί με αυτά, να σημειώσουμε ότι η ίδια έχει ξεχωριστό πόστο στην (Πρόεδρος της Επιτροπής FIA WRC), όσο και στο τμήμα των γυναικών αγωνιζομένων, οπότε, ναι «δεν πρόκειται να ηρεμήσει ποτέ»…

Στην αγωνιστική της πορεία, συνοδηγοί της υπήρξαν οι Ann Greth Eriksson, η αδερφή της Linda Walfridsson, Ulrika Mattson και η Charlotta Thorszelius-Babington.

Η προσέγγισή της

Έχει ενδιαφέρον το πως η ίδια μιλάει για την πορεία της στον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Σε μία συνέντευξή της πρόσφατα στην Skoda Motorsport, έδωσε την δική της προσέγγιση στον κόσμο που την απαρτίζει:

«Σίγουρα όλα ξεκίνησαν από τον πατέρα μου. Έτρεχε σε ράλι τις δεκαετίες του '60 και του '70, και σταμάτησε το 1981, όταν ήμουν 8 ετών. Το Σουηδικό Ράλι γινόταν κυριολεκτικά πίσω από το σπίτι μας κάθε χρόνο, το rallycross ήταν δημοφιλές στην περιοχή, και τότε ήταν σύνηθες για κάθε νέο να έχει ένα αυτοκίνητο. Οδηγώ νόμιμα από τα 15 μου. Πάντα με γοήτευαν τα αυτοκίνητα και οι μηχανές, γι' αυτό και σπούδασα μηχανολόγος μηχανικός. Ωστόσο, ασχολούμουν και με τα άλογα, έκανα ιππασία εμποδίων. Παρ' όλα αυτά, όταν ήμουν 16 ετών, άρχισα να εργάζομαι για τον πατέρα μου ως συνοδηγός στο κλασικό κύπελλο βετεράνων με το αυτοκίνητο ράλι. Και εθίστηκα. Έτσι, στην ηλικία των 18 ετών, όταν πήρα την άδεια οδήγησης, δανείστηκα ένα Volvo 240 και συμμετείχα σε έναν από τους αγώνες ως οδηγός η ίδια. Λοιπόν, το ερωτεύτηκα, ήταν φανταστικό. Έτσι, πούλησα το άλογο και άρχισα να συμμετέχω σε ράλι.

«Αυτό ήταν το 1998, πήγαινα στο Βρετανικό Ράλι RAC και εκεί γνώρισα τον Petter. Είχαμε ιδωθεί μερικές φορές σε κάποιες εκδηλώσεις, αλλά θα έλεγα ότι από εκεί ξεκίνησαν όλα. Ήταν υπέροχο που ένα από τα λίγα αληθινά μου πάθη, που πάντα το απολάμβανα πολύ, μπορούσα πλέον το να το μοιραστώ με κάποιον που το απολάμβανε όσο κι εγώ, οπότε ήταν ο τέλειος συνδυασμός για μένα. Όταν είμαι στους αγώνες είμαι χαρούμενη, είναι η κορύφωση των πάντων για μένα.

«Έχω δοκιμάσει πολλούς ρόλους στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Συνοδηγός, οδηγός αρχηγός ομάδας... Τι μου άρεσε περισσότερο; Φυσικά, η οδήγηση από μόνη της. Δεν υπάρχει τίποτα σαν αυτό όταν η αδρεναλίνη ανεβαίνει. Όταν πιάνεις τον ρυθμό και πηγαίνεις όμορφα, είναι υπέροχο. Λατρεύω τα άλματα. Αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι ήταν επίσης μια εξαιρετική εμπειρία να διαχειριστώ τη δική μου ομάδα καθώς οδεύαμε προς την κατάκτηση του πρωταθλήματος rallycross. Ήταν ένα από τα πιο αστεία πράγματα στην επαγγελματική μου ζωή. Ήταν μια μεγάλη ευθύνη, αλλά ταυτόχρονα και πολύ διασκεδαστικό.

«Ως μητέρα ενός οδηγού ράλι δεν «σπρώξαμε» τον Oliver -με τον Petter- στους αγώνες ράλι από την αρχή. Τον αφήσαμε να δοκιμάσει διάφορα αθλήματα, τένις, ποδόσφαιρο, χορό, χόκεϊ, τα οποία λάτρευε πολύ. Ίσως αν μέναμε πιο κοντά στο παγοδρόμιο και είχαμε περισσότερο χρόνο να τον πηγαίνουμε στις προπονήσεις, ίσως η καριέρα του να ήταν διαφορετική. Αλλά στο τέλος, τα ράλι τον κέρδισαν. Ναι, γνώριζε το περιβάλλον από μικρός, επειδή ταξιδεύαμε μαζί του σε αγώνες σε όλο τον κόσμο, αλλά ο ίδιος αργότερα αποφάσισε να ασχοληθεί με τους αγώνες ράλι. Δεν τον πιέσαμε ποτέ πουθενά στους αγώνες, έπρεπε να πάρει την απόφαση, και αντίθετα, έπρεπε να μας πιέσει, μετά τον βοηθήσαμε να πάρει αυτοκίνητο, χορηγούς και ούτω καθεξής.

«Πως διαχειριζόμαστε τους αγώνες του Oliver; Μερικές φορές, φυσικά, είναι αγχωτικό. Θέλω να τα πάει καλά στον αγώνα, αλλά θέλω επίσης να είναι ασφαλής. Λοιπόν, όταν παρακολουθούμε το ράλι με άλλους γονείς, κοιτάζοντας τις οθόνες, ακούγοντας τα σχόλια, αγχωνόμαστε πολύ. Αλλά ο Petter είναι πιο νευρικός από εμένα… Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, είμαι χαρούμενη για τον ρόλο μου στη FIA. Μπορώ να επικεντρωθώ σε κάτι άλλο κατά τη διάρκεια του αγώνα, να κάνω συναντήσεις, δεν κάθομαι απλώς εκεί μπροστά στην οθόνη και να τον παρακολουθώ να οδηγεί».

Το πόστο στην FIA

«Ως πρόεδρος της Επιτροπής FIA WRC (President of the FIA World Rally Commission) είμαι επικεφαλής μιας 12μελούς επιτροπής που είναι γενικά υπεύθυνη για την ανάπτυξη του αθλήματός μας. Η δουλειά μας είναι να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον όπου οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι μπορούν να κάνουν προτάσεις για το πώς να βελτιώσουν το άθλημα.

«Και από όλες τις απόψεις, ανησυχούμε για την ασφάλεια, την ελκυστικότητα του αθλητισμού και την οικονομία του. Θέλω το WRC να αναπτυχθεί, θέλουμε πιο οικονομικά βιώσιμους κανόνες και κανονισμούς, αναζητούμε τρόπους για να προσελκύσουμε περισσότερους νεαρούς οδηγούς στα ράλι, θέλουμε να προσελκύσουμε νέες ομάδες και να διατηρήσουμε τις υπάρχουσες. Το σπουδαίο είναι ότι υπάρχει μια γενικά θετική διάθεση. Οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι πρέπει να βελτιωθούμε και όλοι συνεργαζόμαστε, οι διοργανωτές, η FIA και οι ομάδες.

«Τι θα έλεγα στα νεαρά κορίτσια που, σκέφτονται να αποφασίσουν αν θα επιλέξουν μεταξύ μηχανοκίνητου αθλητισμού και ιππασίας; Τα αθλήματα είναι στην πραγματικότητα πολύ παρόμοια, η ιππασία ή η οδήγηση αυτοκινήτου απαιτεί πολλή προσπάθεια και εμπειρία. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες να δοκιμάσεις αυτό το σπορ ακόμα, εκτός αν είστε κοντά σε αυτό, για παράδειγμα, χάρη στην οικογένειά σας.

«Αλλά θέλουμε να το αλλάξουμε και αυτό. Φυσικά, θέλουμε επίσης να προσελκύσουμε νεαρές γυναίκες οδηγούς και συνοδηγούς, αλλά υπάρχουν και πολλές άλλες ενδιαφέρουσες θέσεις στα ράλι. Είναι ένας υπέροχος κόσμος στον οποίο μπορείς να είσαι μέρος με πολλές μορφές. Μπορείς να ξεκινήσεις ως κριτής στις ειδικές διαδρομές ή να βοηθήσεις με την οργάνωση, αλλά οι γυναίκες μπορούν να κάνουν τα πάντα στα ράλι. Είναι ένα όμορφο άθλημα και θέλουμε να δείξουμε σε όλα τα κορίτσια ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο!» ολοκληρώνει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Αποκλειστικό: Το Car and Driver στα άδυτα της τηλεοπτικής κάλυψης του WRC (photos)

Ράλι Φινλανδίας: Πώς ο Juha Kankkunen έγραψε για δεύτερη φορά ιστορία

Ο Ogier «φορτσάρει» για τον 9ο τίτλο - Σε ποια ράλι θα τρέξει ως το τέλος της σεζόν