Το ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις 2025 , το πρώτο που έγινε καλοκαίρι μετά από πολλά χρόνια, πέρασε στην ιστορία. Ήταν ένα ιδιαίτερο ράλι, ακόμα και για τα πάντοτε απαιτητικά ελληνικά δεδομένα. Η επιστροφή στους θερινούς μήνες αποτέλεσε μία καλοδεχούμενη αλλαγή από το κοινό που έχει συνδέσει τον εθνικό μας αγώνα με το καλοκαίρι και τον καυτό ήλιο της Ελλάδας, όμως έφερε και μεγάλες προκλήσεις λόγω του καύσωνα που επικρατούσε εκείνες τις μέρες.
Επιπλέον, η επιλογή ο αγώνας να επεκταθεί σε τέσσερις περιφέρειες, μεταξύ των οποίων και η Θεσσαλία, έφερε δημιουργικό «πονοκέφαλο» στους ιθύνοντες της διοργάνωσης.
Η κ. Ανίτα Πασαλή, από το πόστο της αλυτάρχη του αγώνα, είναι η απολύτως κατάλληλη να μιλήσει όχι μόνο για αυτά που έγιναν φέτος, αλλά και για το μέλλον, τόσο του αγώνα, όσο και της ίδιας μέσα σε αυτόν.
Μίλησε στο Car and Driver ανοιχτά και επί μακρόν για μία σειρά καίριων ζητημάτων, μόλις λίγες μέρες μετά το φινάλε του ράλι.
Ολοκληρώθηκε νομίζω ένας από τους πιο δύσκολους αγώνες των τελευταίων ετών και λόγω ζέστης και λόγω χιλιομέτρων. Πώς τον είδατε σε επίπεδο οργάνωσης, πόσο ικανοποιημένοι είστε με το τελικό αποτέλεσμα αλλά και τι feedback έχετε πάρει και από τους αγωνιζόμενους και την Παγκόσμια Ομοσπονδία;
Σίγουρα ο Ιούνιος έπαιξε το ρόλο του, παρόλο που ήταν λιγότερος κατά τρεις μήνες ο καιρός που μας είχε δοθεί εκ των πραγμάτων για προετοιμασία. Παρόλα αυτά, πιστεύω ακράδαντα ότι πήγαν καλά τα πράγματα, έχοντας λάβει αυτές τις διαβεβαιώσεις από όλα τα μέρη.
Ο αγώνας πήγε πάρα πολύ καλά, παρ' όλη τη ζέστη, παρ' όλες τις καιρικές συνθήκες, αλλά σίγουρα νομίζω ότι και εσείς θυμάστε, όπως και όλοι μας, ότι έχουν υπάρξει και χειρότερες συνθήκες στο πολύ πρόσφατο παρελθόν.
Να θυμίσω τον Daniel που ήταν κάτι το οποίο μας έχει σημαδέψει όλους και οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτό είναι σαφέστατα πολύ πιο εύκολο. Είναι πραγματικά πολύ σημαντικό το ότι φέτος ένας αγώνας ο οποίος ήταν μεγαλύτερος, πολύ μεγαλύτερος από τα προηγούμενα χρόνια κύλησε ομαλά, ομαλότατα, με την συνεργασία θα τολμήσω να πω πρώτα των θεατών και μετά όλων των εμπλεκομένων στην οργάνωση κριτών, εθελοντών, στελεχών κτλ.
Δεν θέλω να μακρηγορήσω πάνω σε αυτό. Θέλω όμως μόνο να δώσω πολύ μεγάλη έμφαση στο ότι οι θεατές ήταν υποδειγματικοί. Είχαμε χθες [σ.σ. Τετάρτη 9/7] το τελικό debriefing με το safety caravan με τους οδηγούς με τα πλοηγά και με το ουραγό, και είχαν να πουν μόνο καλά λόγια για τον τρόπο που ο κόσμος, οι θεατές συμπεριφέρονταν κατά τη διάρκεια του Ράλλυ Ακρόπολις, κάτι που εμείς το βλέπαμε σε real time από τα onboard πλάνα που είχαμε στη διάθεσή μας μέσα στο Rally Control.
Αυτό είναι κάτι που συζητούσαμε και την προηγούμενη φορά που είχαμε μιλήσει πριν δύο χρόνια για τους θεατές, αλλά φαίνεται πως με τα χρόνια το κοινό έχει πια εκπαιδευτεί, εντός κι εκτός εισαγωγικών.
Ξέρουμε τι περιμένουμε παρόλο που ο κόσμος ήταν πάρα πολύς αλλά ήταν τόσο πολύ πειθαρχημένος που ειλικρινά δεν φαινόταν. Δηλαδή ήταν στα σημεία που είχαμε ορίσει ως ασφαλή, αν και ποτέ δεν είναι κάποιος 100% ασφαλής όταν παρακολουθεί αγώνες αυτών των μορφών, αλλά ήταν τόσο καλά τοποθετημένοι που δεν μας δυσκόλεψαν εκτός ελαχίστων περιπτώσεων που έτυχε να μην καθίσουν σε σωστά σημεία. Ζητήθηκε από τα πλοηγά και από τα άτομα που ήταν επιφορτισμένα με την ασφάλεια του αγώνα να μετακινηθούν, και πραγματικά ανταποκρίθηκαν άμεσα. Και αυτό είναι κάτι το οποίο είναι αξιοθαύμαστο και άξιο συγχαρητηρίων.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά στην τελευταία μας συνάντηση ότι συζητήσουμε για τη διαφαινόμενη καθιέρωση του remote service. Είδαμε φέτος πως ως διοργάνωση αξιοποιήσατε αυτή την αλλαγή στους κανονισμούς την Παρασκευή. Θεωρείτε πως το Ράλλυ Ακρόπολις, στην τωρινή του μορφή και με τους περιορισμούς από τον promoter, μπορεί να γίνει ξανά ένας αγώνας που να καλύπτει ένα μεγάλο γεωγραφικό εύρος, πατώντας σε πολλά μέρη της Ελλάδας; Είναι κάτι που εξετάζετε; Έχει δημιουργήσει ζητήματα για τους αγωνιζόμενους;
Νομίζω ότι δεν δυσκόλεψε καθόλου ούτε τους αγωνιζόμενους στον βαθμό που έχει φτάσει σε εμάς. Κάποιους μπορεί να τους δυσκόλεψε, κάποιους όχι. Αλλά και με το θέμα των logistics των ομάδων έτσι κι αλλιώς, αλλά και στην δική μας εξάπλωση, δεν δημιούργησε κανένα πρόβλημα. Αντίθετα, μας έδωσε τη δυνατότητα να εξαπλωθούμε έτσι όπως το είπατε. Βοήθησε φυσικά και η Πέμπτη με την υπερειδική στην Αθήνα και με την διανυκτέρευση στο Λουτράκι, που κακά τα ψέματα είναι απομακρυσμένη περιοχή σε σχέση με το κέντρο του αγώνα.
Παρόλα αυτά, ήταν καταλυτική η μετάβαση από το Λουτράκι με το remote service, με την αλλαγή των ελαστικών που έκαναν το πρωί, ώστε να μπορέσουν την προηγούμενη μέρα στην υπερειδική να πάνε λιγότερο φυλαγμένα, μη φοβούμενοι να χαλάσουνε ελαστικά με τα οποία την άλλη μέρα θα έπρεπε να τρέξουν στις ΕΔ. Άλλαξαν σετ το πρωί και ξεκίνησαν να κάνουν τον αγώνα τους κανονικά, με φρέσκα ελαστικά για να προσφέρουν το καλύτερο τόσο στο θέαμα, όσο και στο αποτέλεσμα. Οπότε θεωρώ ότι το remote service είναι κάτι που ήρθε, μας βοήθησε και θα το συνεχίσουμε. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος λόγος να μην το κάνουμε.
Πατήσαμε και Θεσσαλία φέτος, για πρώτη φορά μετά από τρεις δεκαετίες. Θέλω να μου μιλήσετε λίγο για αυτή την απόφαση, διότι ως ειδική το Σμόκοβο πιστεύω πήρε πολύ καλά σχόλια τελικά, και από εμάς που το παρακολουθήσαμε αλλά και από αυτούς που ήταν εκεί και τρέξανε ή τους θεατές που βρίσκονταν φυσικά στην ειδική. Δεν είχαμε συνηθίσει αυτή την επέκταση προς τον βορρά.
Δεν την είχαμε συνηθίσει μέχρι που ολοκληρώθηκε ο Ε65. Όταν ξεκίνησαν τα έργα για την κατασκευή αυτού του αυτοκινητόδρομου, είπαμε ότι είμαστε σε αυτή την περιοχή, στο κέντρο της Ελλάδας ουσιαστικά, στη Στερεά Ελλάδα, και εφόσον γίνεται μια τέτοια μεγάλη οδός, ας προσπαθήσουμε να βρούμε και κάτι καινούργιο.
Και αυτός ήταν ο λόγος - γιατί κακά τα ψέματα, κι ο Ταρζάν ανήκει σε ένα σημείο και στη Θεσσαλία, αλλά δεν είναι τόσο αμιγώς θεσσαλική περιοχή. Αντιθέτως το Σμόκοβο, παρόλο που έχει κομμάτια και στη Στερεά Ελλάδα, το μεγαλύτερο μέρος της ειδικής ανήκει στη Θεσσαλία.
Η ανταπόκριση, όταν προσεγγίσαμε φυσικά τον περιφερειάρχη και τους τοπικούς παράγοντες, ήταν πολύ ένθερμη. Μας δέχτηκαν με πολύ μεγάλη χαρά, μας βοήθησαν πάρα πολύ στην προετοιμασία της διαδρομής, η οποία αποδείχθηκε ότι ήταν μία από τις καλύτερες ειδικές διαδρομές του αγώνα. Και άρεσε πάρα πολύ γιατί είχε εναλλαγές τερέν, είχε εναλλαγές τοπίων, γρήγορες, στενές, φαρδιές, κατηφορικές, ανηφορικές στροφές.
Πόσο δύσκολο είναι τεχνικά να ανοίξεις μια διαδρομή η οποία δεν έχει χρησιμοποιηθεί τόσο πολύ ή δεν την έχουμε δει στην προηγούμενη έκδοση του αγώνα, τουλάχιστον από το 2021 και μετά που επέστρεψε;
Σίγουρα, οι άνθρωποι που ανέλαβαν την επισκευή ή τη διαμόρφωση σε ορισμένα σημεία χρειάστηκε να ανοιχτούν κάποιες στροφές ώστε να μπορούν τα αγωνιστικά να στρίψουν και με τον καλύτερο και ίσως τον πιο θεαματικό τρόπο. Εννοείται ότι το οδόστρωμα ήτανε σε κακή κατάσταση, γιατί δεν είναι ένας δρόμος ο οποίος χρησιμοποιείται από κοινούς οδηγούς με κοινά αυτοκίνητα αλλά χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον από υλοτόμους και από κυνηγούς. Εμείς το μεταμορφώσαμε σε μία θεαματική διαδρομή.
Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν τόσο πολύ μεράκι, είναι τόσο πολλά χρόνια στον χώρο των αγώνων στη χώρα μας που ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα και είναι και γνωστός, αν και δεν ήταν ο μόνος άνθρωπος ο οποίος έκανε δουλειά, είναι ο Γιάννης Καραντάνας. Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος χειρίζεται μηχανήματα εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ξέρει και από την αγωνιστική πλευρά αλλά και από την τεχνική πλευρά το έργο αυτό και ήταν περίπου δύο μήνες στην περιοχή και έφτιαχνε αυτήν τη διαδρομή με το αποτέλεσμα το οποίο το γνωρίσαμε και το περπατήσαμε όλοι.
Το 2025 τελείωσε και τώρα είστε στη φάση του debriefing όπου τα εξετάζετε και τα κοιτάζετε όλα. Τι θα θέλατε ενδεχομένως να έχετε κάνει διαφορετικά και πως προσεγγίζετε τον αγώνα ενόψει 2026; Ποιες είναι οι σκέψεις σας και ποιος είναι ο τρόπος με τον οποίο μπαίνετε στην προετοιμασία της επόμενης σεζόν;
Θέλω να τονίσω ότι από φέτος υιοθετήσαμε πιο έντονα μια τεχνολογική προσέγγιση, αξιοποιώντας συστήματα τα οποία η Διεθνής Ομοσπονδία η FIA εισάγει γενικότερα στους αγώνες και είμαστε από τους πρώτους που χρησιμοποιήσαμε. Για παράδειγμα, υπάρχει ένα σύστημα το οποίο λέγεται Eventhos και είναι η ηλεκτρονική παρακολούθηση, προετοιμασία, καταγραφή και χρησιμοποίηση των ειδικών διαδρομών. Αυτό χρειάστηκε να το επικοινωνήσουμε και να το λειτουργήσουμε από τον πρώτο κριτή έως την κεφαλή του αγώνα, που λέει ο λόγος.
Όλοι χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το εργαλείο που μας έδωσε πολύ μεγάλη ώθηση, πολύ μεγάλη βοήθεια ώστε να κάνουμε την καλύτερη προετοιμασία των ειδικών διαδρομών, να γνωρίσουν οι υπεύθυνοι τα σημεία στα οποία θα πάει κόσμος, πώς πρέπει να τα προετοιμάσουμε, πώς πρέπει να φτιαχτούν οι θέσεις των θεατών, οι απαγορευμένες θέσεις κτλ.
Θεωρώ λοιπόν ότι με αυτήν την βάση που πήγαμε πάρα πολύ καλά και από την Διεθνή Ομοσπονδία πήραμε τα εύσημα για τον τρόπο που χρησιμοποίησαμε αυτό το πολύ ισχυρό εργαλείο, πιστεύουμε θα μπορέσουμε να τα πάμε ακόμα καλύτερα μαθαίνοντάς το και περισσότερο, χρησιμοποιώντας κι άλλες παραμέτρους πάνω στις οποίες να βασίσουμε την προετοιμασία του αγώνα.
Από αυτή τη βάση ξεκινώντας πιστεύω ότι πήγαμε σε πολύ μεγάλο βαθμό καλά. Προσπαθούμε να ενσωματώνουμε όσο το περισσότερο γίνεται καινούρια πράγματα και καινούριες τεχνολογίες. Δημιουργούμε κι εμείς βήμα-βήμα, έχουμε νέα παιδιά κοντά μας που μπορούν να δώσουν τεχνογνωσίες καινούριες, να δημιουργήσουν κι άλλες τέτοιες «αβάντες» για να μπορεί να πάει καλύτερα ο αγώνας.
Με βάση αυτό είμαι αισιόδοξη ότι και η επόμενη χρονιά και με την εμπειρία που κάθε χρόνο αποκτάται από όλα τα στελέχη και από όλους τους ανθρώπους που είναι γύρω από την οργάνωση αυτή, κάθε χρόνο θα πηγαίνουμε και καλύτερα.
Του χρόνου θα είμαστε πάλι περίπου τέτοια εποχή, φαντάζομαι.
Ναι, είναι αυτή η εποχή πια. Δυστυχώς δεν θα είμαστε κανονικά στην ημερομηνία που παραδοσιακά ήταν ο αγώνας, δηλαδή τέλη Μαΐου με αρχές Ιουνίου, το πρώτο δεκαήμερο το Ιουνίου. Δυστυχώς αυτή την ημερομηνία και για το χρόνο δεν θα μπορούμε να την έχουμε, την ζητάμε έτσι κι αλλιώς. Στο μέλλον ποιος ξέρει τι μπορεί να γίνει, οπότε λογικά θα είμαστε πάλι προς το τέλος του Ιουνίου.
Θα κλείσω την συζήτησή μας με μία ερώτηση προσωπική. Θα είστε εδώ του χρόνου;
Εγώ θα είμαι εδώ του χρόνου, θέλω ακόμα και μπορώ. Το κυριότερο είναι ότι μπορώ ακόμα, μπορώ, πρώτα βάζω το μπορώ και μετά το ότι θέλω. Χωρίς να σημαίνει ότι δεν κοιτάζω να είμαι και λίγο πιο άκρη, αλλά θα είμαι έτσι κι αλλιώς. Το πώς και τι δεν έχει σημασία, θα είμαι όμως.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ο Martin Sesks επιστρέφει στο... γούρικο χρώμα μετά το ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις