Πόσες δεν είναι οι φορές που έχοντας ασχοληθεί με ένα προσομοιωτή οδήγησης ή ένα video game δεν μείναμε εντυπωσιασμένοι από την πιστότητα και αληθοφάνεια των γραφικών, από τη λεπτομερή αποτύπωση της πραγματικότητας με εικόνα και ήχο. Κι εκεί που νομίζαμε ότι τα είχαμε δει όλα ήρθε η BMW με το Μ Mixed Reality να ταράξει τα νερά. Όλα ξεκίνησαν από έναν άνθρωπο: O Alex Kuttner έχει επινοήσει το σύστημα, ξεκινώντας το 2019 με την ιδέα να συμπτύξει την γνώριμη μας τεχνολογία αυτοκινήτων με τις νέες τεχνολογίες και την εικονική πραγματικότητα. Εργαζόταν ως υπεύθυνος στα σπέσιαλ μοντέλα της M και του ήρθε αυτή η ιδέα την οποία και εξέλιξε. Το όραμά του ήταν να μπορείς να οδηγήσεις ένα αυτοκίνητο με υψηλή δυναμική όπως στην πραγματικότητα και να βλέπεις το αυτοκίνητο μέσα όπως είναι κανονικά αλλά κοιτάζοντας έξω, η εικονική πραγματικότητα να παίρνει τον απεικονιστικό ρόλο στην εμπειρία οδήγησης. Αρχικά, το project σχεδιάστηκε καθαρά ως μέσο επίδειξης φέρνοντας σε ιδανική μίξη όλα τα σχετικά δεδομένα για μια βέλτιστη εμπειρία VR.
Μόλις είδαν - o Kuttner και η ομάδα του- ότι αυτό λειτουργεί κατέστη σαφές ότι θα ήταν χρήσιμο στην ανάπτυξη νέου περιεχομένου VR για head-up displays, για παράδειγμα, ή για την αξιολόγηση εσωτερικών χώρων νέων οχημάτων στη φάση της σχεδίασης αλλά έχοντας πια τη δυνατότητα να ενσωματώσεις τα δυναμικά χαρακτηριστικά τους. Εννοείται ότι κάτι τέτοιο εγείρει και το θέμα του gaming με το αυτοκίνητο να γίνεται το απόλυτο χειριστήριο. Και ακόμη και ένας εξελιγμένος προσομοιωτής αγώνων, όπως αυτός που χρησιμοποιεί η BMW M Motorsport, μπορεί να αντιπροσωπεύει τις δυνάμεις G και άλλες δυναμικές σε πολύ περιορισμένο βαθμό. Ενώ στο BMW M Mixed Reality νιώθεις τα πάντα όπως συμβαίνουν στην πραγματικότητα. Επίσης μπορεί κάποιος να μάθει μια πίστα φορώντας τον σχετικό εξοπλισμό ή να παίρνει βοήθειες για τον τρόπο κίνησης με σχετικές υποδείξεις μέσω των VR γυαλιών.
Κάτι που φέρνει το ερώτημα των δυσκολιών να γίνει κάτι τέτοιο. Κατά τη σχεδίαση του M Mixed Reality υπάρχουν τρεις προκλήσεις: Πρώτον, το όχημα πρέπει να βρίσκεται στην περιοχή που διένυσε, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο έφτασε από το σημείο Α στο σημείο Β. Επομένως, χρειάζεται ένα πολύ ακριβές σήμα GPS. Η δεύτερη πρόκληση είναι οι κινήσεις του ίδιου του οχήματος, όπως αυτές που συμβαίνουν κατά την επιτάχυνση και σε μια στροφή. Πρέπει να τροφοδοτούνται μία προς μία στον εικονικό κόσμο, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται μια ρεαλιστική και όσο το δυνατόν πιο ευχάριστη εμπειρία οδήγησης.
Η τρίτη μεταβλητή είναι ο ίδιος ο οδηγός. Γρήγορες στροφές, δυνατό φρενάρισμα - οι δυνάμεις G δημιουργούν πολλές κινήσεις του αμαξώματος που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Αυτά τα τρία θέματα πρέπει να συνδεθούν χωρίς αξιοσημείωτη καθυστέρηση και να μεταφερθούν στον ψηφιακό κόσμο, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μπροστά στα μάτια του οδηγού ένας κόσμος υψηλής ανάλυσης που να είναι κατανοητός, να μην προκαλεί ναυτία και να είναι διασκεδαστικός και συνδεδεμένος με τα δυναμικά χαρακτηριστικά του κάθε αυτοκινήτου.
Και ξαφνικά γίναμε… virtual
Τα αυτοκίνητα φορτωμένα κάμερες, αισθητήρες και modules καταγραφής δεδομένων μας περίμεναν στα υπόστεγα του Maisach, στην έδρα του BMW M Driving Academy. Ήταν τρεις νέες BMW M135 με σπέσιαλ για την περίσταση Livery. Φοράω τα ειδικά VR Glasses και ξαφνικά μπαίνω σε μία πραγματικότητα στην οποία οτιδήποτε υπάρχει μέσα στην BMW M135 είναι αυτό που υπάρχει κανονικά (ταμπλώ, τιμόνι, χειριστήρια), μαζί με τα χέρια και τα πόδια μου, αλλά σηκώνοντας το βλέμμα έξω από το παρμπρίζ ο ορίζοντας στο παλιό στρατιωτικό αεροδρόμιο έχει εξαφανιστεί και βλέπω ένα εικονικό περιβάλλον, με οριοθετημένη πίστα, κτίρια και κόσμο να επευφημεί. «Χριστέ μου» λέω στον Alex Kuttner που από τη θέση του συνοδηγού μου εξηγεί τα συστήματα και μου καλιμπράρει τα VR glasses: «είναι σαν να είμαι σε ταινία του Steven Spielberg».
Ο Alex γελά και μου λέει «Ναι! Το κατάλαβες! Είναι όπως η ταινία Ready Player One όπου η πραγματικότητα και η εικονική πραγματικότητα γίνονταν ένα!». Προχωράμε στην απλωσιά του αεροδρομίου, μέχρι να φτάσω στο σημείο από όπου θα εκκινούσα. Κι ενώ λοιπόν βλέπω τα πάντα σε ένα εικονικό περιβάλλον με μία χάραξη πίστας που πολύ απλά δεν υπάρχει στην πραγματικότητα (κι εννοείται, ότι θα αισθάνομαι τα πάντα αφού πρόκειται να οδηγήσω κανονικά ένα αυτοκίνητα με όλα τα δυναμική φορτία της επιτάχυνσης και της επιβράδυνσης τις στροφές, τους ήχους και τα… λάθη), δίπλα μου στο εικονικό περιβάλλον βρέθηκε συνάδελφος από την ελληνική αποστολή.
Εγώ με το μπλε αυτοκίνητο, εκείνος με το κόκκινο. Με κανονικό αυτοκίνητο με κανονικό οδηγό, όπως κι εγώ, ο οποίος θα φαίνεται δίπλα μου μέσα από τα VR γυαλιά αλλά θα είναι σε κάποια άλλη άκρη του αεροδρομίου (θα ήταν εύκολο να τρακάρουν τα αυτοκίνητα αν ήταν το ένα δίπλα στο άλλο σε μια στενή πίστα!). Βλέπετε, τα δύο τελευταία χρόνια o Kuttner εξέλιξε το πρόγραμμα ώστε να βάλει κι ένα ακόμη αυτοκίνητο σε συναγωνισμό κι αντί για χρονομετρημένες solo ρουτίνες έκανε πλέον ένα παιχνίδι (εντός ή εκτός εισαγωγικών) με δύο ανταγωνιστές.
Στην πραγματικότητα είχαμε τα Χίουι και τον Λιούι (υπήρχε ακόμη ένα αυτοκίνητο ο Ντιούι με ονόματα από τα ανίψια του Ντόναλντ Ντακ!) που εννοείται ότι ήταν δύο M135 τα νέα hot hatches της BMW και κάναμε τη σύντομη πίστα υπό τις επευφημίες ψηφιακού κοινού αλλά με την πίεση και τις πραγματικές απαιτήσεις οδήγησης ενός αυτοκινήτου 300 PS. Μετά τη σύντομη επίδειξη ήταν εμφανής ο εντυπωσιασμός στα πρόσωπα (όχι μόνο το δικό μου αλλά όλων των συναδέλφων από όλη την Ευρώπη) που οδηγήσαμε στο όριο ένα κανονικό αυτοκίνητο σε έναν φανταστικό κόσμο.
O Alex δεν έχει κερδίσει ακόμη κάποια διάκριση για την επινόησή του και πραγματικά απορούμε γιατί όχι ακόμα.